Suszenie: Różnice pomiędzy wersjami
(→Suszarka) |
(→Suszarka) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
Czynność polegająca na usunięciu wilgoci zawartej w produktach i półproduktach, wprowadzonej podczas przeprowadzanych operacji, zwłaszcza klejenia, ale także wilżenia lub kąpieli papieru. Obecność wilgoci może spowodować pleśnienie lub rozkład substancji organicznych, tj. papieru, tektury, tkaniny i skóry. Sklejane materiały podczas wysychania wypaczają się, dlatego najwłaściwsze jest powolne suszenie pod przyciskiem lub w prasie. Dla zapobieżenia przenikania wilgoci w głąb bloku stosuje się przekładki w tworzywa lub metalu, zaś odciąganiu wilgoci służą bibuły, które muszą być kilkakrotnie zmieniane. Innym sposobem suszenia jest rozstawianie otwartych elementów. Dla przyspieszenia suszenia stosowano ogrzewanie i wentylację. Znane są zapisy, że introligatorzy pozostawiali książki do wysuszenia w pobliżu pieca, a to dlatego że zdarzenie takie spowodowało pożar. | Czynność polegająca na usunięciu wilgoci zawartej w produktach i półproduktach, wprowadzonej podczas przeprowadzanych operacji, zwłaszcza klejenia, ale także wilżenia lub kąpieli papieru. Obecność wilgoci może spowodować pleśnienie lub rozkład substancji organicznych, tj. papieru, tektury, tkaniny i skóry. Sklejane materiały podczas wysychania wypaczają się, dlatego najwłaściwsze jest powolne suszenie pod przyciskiem lub w prasie. Dla zapobieżenia przenikania wilgoci w głąb bloku stosuje się przekładki w tworzywa lub metalu, zaś odciąganiu wilgoci służą bibuły, które muszą być kilkakrotnie zmieniane. Innym sposobem suszenia jest rozstawianie otwartych elementów. Dla przyspieszenia suszenia stosowano ogrzewanie i wentylację. Znane są zapisy, że introligatorzy pozostawiali książki do wysuszenia w pobliżu pieca, a to dlatego że zdarzenie takie spowodowało pożar. | ||
===Suszarka=== | ===Suszarka=== | ||
| − | W procesie oprawy przemysłowej używane są suszarki przyśpieszające suszenie. Do najczęściej stosowanych należą suszarki tunelowe, przechodzące przez tunel użytki są suszone ogrzanym powietrzem, promieniami | + | W procesie oprawy przemysłowej używane są suszarki przyśpieszające suszenie. Do najczęściej stosowanych należą suszarki tunelowe, przechodzące przez tunel użytki są suszone ogrzanym powietrzem, promieniami podczerwonymi lub prądami wysokiej częstotliwości, a wilgoć lub opary są usuwane wyciągiem. Suszeniu podlega nie tylko wilgoć pochodząca z klejów rozpuszczalnych lub rozcieńczanych wodą ale też inne rozpuszczalniki klejów i lakierów. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 19:50, 23 lip 2020
Spis treści
Suszenie
Czynność polegająca na usunięciu wilgoci zawartej w produktach i półproduktach, wprowadzonej podczas przeprowadzanych operacji, zwłaszcza klejenia, ale także wilżenia lub kąpieli papieru. Obecność wilgoci może spowodować pleśnienie lub rozkład substancji organicznych, tj. papieru, tektury, tkaniny i skóry. Sklejane materiały podczas wysychania wypaczają się, dlatego najwłaściwsze jest powolne suszenie pod przyciskiem lub w prasie. Dla zapobieżenia przenikania wilgoci w głąb bloku stosuje się przekładki w tworzywa lub metalu, zaś odciąganiu wilgoci służą bibuły, które muszą być kilkakrotnie zmieniane. Innym sposobem suszenia jest rozstawianie otwartych elementów. Dla przyspieszenia suszenia stosowano ogrzewanie i wentylację. Znane są zapisy, że introligatorzy pozostawiali książki do wysuszenia w pobliżu pieca, a to dlatego że zdarzenie takie spowodowało pożar.
Suszarka
W procesie oprawy przemysłowej używane są suszarki przyśpieszające suszenie. Do najczęściej stosowanych należą suszarki tunelowe, przechodzące przez tunel użytki są suszone ogrzanym powietrzem, promieniami podczerwonymi lub prądami wysokiej częstotliwości, a wilgoć lub opary są usuwane wyciągiem. Suszeniu podlega nie tylko wilgoć pochodząca z klejów rozpuszczalnych lub rozcieńczanych wodą ale też inne rozpuszczalniki klejów i lakierów.
Zobacz też
Grafika
Obrazek 1
Przypisy
- Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 151-153.
- A. Magier, Estetyka miasta stołecznego Warszawy, Wrocław 1963, s. 198-199.
Autor: E.P.
