Tasiemka introligatorska: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
|||
Linia 8: | Linia 8: | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
+ | [[Indeks alfabetyczny]] <br> | ||
[[Szycie na zwięzy płaskie]] <br> | [[Szycie na zwięzy płaskie]] <br> | ||
[[szycie ściegiem obejmującym zwięz]] <br> | [[szycie ściegiem obejmującym zwięz]] <br> |
Wersja z 14:40, 16 lip 2020
Tasiemka introligatorska
(ang. cord, niem. die Schnur, wł. spago)
Materiał pasmanteryjny lniany lub bawełniany o prostym splocie stosowany na zwięzy płaskie w szyciu ręcznym książek. W zależności od formatu książki stosuje się tasiemki różnej szerokości od 5 - 30 mm. Kolorowe tasiemki bawełniane stosuje się także na zakładki i wiązania książek.
Właściwości
Taśmy lniane i bawełniane są najbardziej wytrzymałym materiałem używanym na zwięzy. Upowszechniły się one jednak dopiero w XIX w. Bardzo dobre, w porównaniu z innymi materiałami używanymi na zwięzy, właściwości fizyczne taśm, wynikają najprawdopodobniej z tego, że włókno roślinne w taśmie nie jest mocno skręcone, a taśmy uzyskuje się poprzez odpowiednie splecenie nitek. Niewątpliwie zatem taśmy charakteryzują się lepszymi właściwościami fizycznymi niż sznurki. Oczywiście taśma szersza wykonana z włókien lnu o splocie skośnym jest bardziej wytrzymała niż węższa, bawełniana o splocie płóciennym.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Szycie na zwięzy płaskie
szycie ściegiem obejmującym zwięz
Wiązania kodeksów
Zakładka
Przypisy
- Z. Zjawiński, Introligatorstwo, Warszawa 1965.
Autor: MPG