Skóra wyprawy glinowej: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
(→Zobacz też) |
||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
[[Skóra garbowana roślinnie]] <br> | [[Skóra garbowana roślinnie]] <br> | ||
[[Skóra wyprawy tłuszczowej]] <br> | [[Skóra wyprawy tłuszczowej]] <br> | ||
| − | [[ | + | [[Pergaminowe oprawy]] <br> |
[[Archiwalna oprawa]] <br> | [[Archiwalna oprawa]] <br> | ||
[[Zwięzy]] <br> | [[Zwięzy]] <br> | ||
Wersja z 17:47, 4 lip 2020
Spis treści
Skóra wyprawy glinowej
ang. alum-tawed leather, whittawed leather, Hungarian leather; fr. cuir mégi; wł. Allumata pelle
Skóra garbowana solami glinu.
Historia
garbowanie solami glinu, zwane białoskórnictwem należy do najstarszych metod stosowanych w garbarstwie. Do najbardziej popularnej zalicza się wyprawę zw. glase, która jest odmianą garbowania glinowego połączonego z dodatkowym natłuszczaniem. Obecnie garbowanie to zostało zastąpione garbowaniem chromowym, niekiedy sole glinu są stosowane w kombinowanych metodach garbowania wraz z brzeczkami chromowymi
Właściwości
Skóra garbowana solami glinu jest mało odporna na działanie wody, sztywnieje i rogowacieje po wyschnięciu, a zanurzona w wodzie łatwo ulega odgarbowaniu. Takie garbowanie określa się mianem pseudogarbowania.
Zastosowanie w introligatorstwie
Skóry tej wyprawy (świńskie) najczęściej były wykorzystywane na zwięzy w oprawach pergaminowych lub wzmocnienia grzbietów i zawieszenia w tzw. oprawach archiwalnych.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Skóry introligatorskie
Skóra garbowana roślinnie
Skóra wyprawy tłuszczowej
Pergaminowe oprawy
Archiwalna oprawa
Zwięzy
Grafika
Obrazek 1
Przypisy
- Persz T., Materiałoznawstwo dla zasadniczych szkół skórzanych, Warszawa 1997.
- Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002.
Autor: MPG
