Obwoluta: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Historia)
Linia 5: Linia 5:
 
==Historia==
 
==Historia==
 
Obwoluta na przestrzeni czasu przyjmowała różną formę, najczęściej jednak miała funkcję ochronną względem całego kodeksu (bloku wraz z oprawą). Nie jest połączona trwale z kodeksem i jest to cecha charakterystyczna obwoluty. Obwolutę mogą mieć zarówno oprawy twarde, jak i miękkie. Można wyróżnić trzy rodzaje obwolut:  
 
Obwoluta na przestrzeni czasu przyjmowała różną formę, najczęściej jednak miała funkcję ochronną względem całego kodeksu (bloku wraz z oprawą). Nie jest połączona trwale z kodeksem i jest to cecha charakterystyczna obwoluty. Obwolutę mogą mieć zarówno oprawy twarde, jak i miękkie. Można wyróżnić trzy rodzaje obwolut:  
* 1. O. ochronna – stosowana w bibliotekach i archiwach do zabezpieczania oprawy książek. Obecnie jest to papier, folia poliestrowa. Spełnia role ochronną w stosunku do całej książki.
+
* Obwoluta ochronna – stosowana w bibliotekach i archiwach do zabezpieczania oprawy książek. Obecnie jest to papier, folia poliestrowa. Spełnia role ochronną w stosunku do całej książki.
* 2. O. tymczasowa – prowizoryczna ochrona luźnych, nie oprawionych bloków. Stosowana była już w kodeksach średniowiecznych jako tymczasowe zabezpieczenie bloków, najczęściej wykorzystywano w tym celu pergamin, także wtórnie. Obecnie jest to najczęściej arkusz papieru lub karton, wewnątrz którego umieszcza się blok książki. Spełnia względem niego rolę ochronną.
+
* Obwoluta tymczasowa – prowizoryczna ochrona luźnych, nie oprawionych bloków. Stosowana była już w kodeksach średniowiecznych jako tymczasowe zabezpieczenie bloków, najczęściej wykorzystywano w tym celu pergamin, także wtórnie. Obecnie jest to najczęściej arkusz papieru lub karton, wewnątrz którego umieszcza się blok książki. Spełnia względem niego rolę ochronną.
* 3. O. wydawnicza – popularna współcześnie, spełnia także rolę reklamową, dlatego jest często kolorowa, wykonana wg projektu grafika. Jest równa wysokości okładek, ale znacznie od niej szersza o tzw.  skrzydełka (zakładki), które zagina się do wewnątrz okładek. Na tej obwolucie drukuje się często tytuł dzieła, imię i nazwisko autora. Na skrzydełkach drukuje się zazwyczaj teksty reklamowe dotyczące książki, podaje charakterystykę twórczości autora, spis jego dzieł lub spis pokrewnych książek wydawnictwa. Drukuje się ją często na grubszym papierze. Spełnia rolę ochronną, zdobniczą i reklamową w stosunku do całej książki.
+
* Obwoluta wydawnicza – popularna współcześnie, spełnia także rolę reklamową, dlatego jest często kolorowa, wykonana wg projektu grafika. Spełnia rolę ochronną, zdobniczą i reklamową w stosunku do całej książki.
 +
 
 +
Jest równa wysokości okładek, ale znacznie od niej szersza o tzw.  skrzydełka (zakładki), które zagina się do wewnątrz okładek. Na obwolucie często drukuje się tytuł dzieła, imię i nazwisko autora. Na skrzydełkach drukuje się zazwyczaj teksty reklamowe dotyczące książki, podaje charakterystykę twórczości autora, spis jego dzieł lub spis pokrewnych książek wydawnictwa. Obwoluty wykonuje się z  grubszego papieru, choć zdarzały się także obwoluty ochronne z cienkiej bibułki, celofanu oraz folii PET.
 +
 
 
==Zawartość obwoluty==
 
==Zawartość obwoluty==
 
Na pierwszej stronie można powtórzyć dowolną liczbę elementów kolumny tytułowej. Grzbiet obwoluty powinien zawierać takie same elementy, jak grzbiet okładki. skrzydełka i czwarta strona to miejsce na różne informacje. Na przykład na przednim skrzydełku można zamieścić informację o autorze (wraz z fotografią), a na tylnym skrzydełku notkę o książce lub o innych książkach publikowanych np. z tej serii, przez wydawnictwo. Czwartą stronę obwoluty można wykorzystać do zamieszczenia obszerniejszych informacji o książce.
 
Na pierwszej stronie można powtórzyć dowolną liczbę elementów kolumny tytułowej. Grzbiet obwoluty powinien zawierać takie same elementy, jak grzbiet okładki. skrzydełka i czwarta strona to miejsce na różne informacje. Na przykład na przednim skrzydełku można zamieścić informację o autorze (wraz z fotografią), a na tylnym skrzydełku notkę o książce lub o innych książkach publikowanych np. z tej serii, przez wydawnictwo. Czwartą stronę obwoluty można wykorzystać do zamieszczenia obszerniejszych informacji o książce.

Wersja z 11:17, 23 cze 2020

Obwoluta (łac. obvolvo – okrywam)

Definicja

  • 1. Ochronna "koszulka" nakładana na książkę, aby chronić cenną oprawę.
  • 2. Współcześnie bardzo ozdobna (kolorowa) "koszulka" nakładana na książkę, aby ukryć pod nią bezbarwność i brak walorów dekoracyjnych okładki.

Historia

Obwoluta na przestrzeni czasu przyjmowała różną formę, najczęściej jednak miała funkcję ochronną względem całego kodeksu (bloku wraz z oprawą). Nie jest połączona trwale z kodeksem i jest to cecha charakterystyczna obwoluty. Obwolutę mogą mieć zarówno oprawy twarde, jak i miękkie. Można wyróżnić trzy rodzaje obwolut:

  • Obwoluta ochronna – stosowana w bibliotekach i archiwach do zabezpieczania oprawy książek. Obecnie jest to papier, folia poliestrowa. Spełnia role ochronną w stosunku do całej książki.
  • Obwoluta tymczasowa – prowizoryczna ochrona luźnych, nie oprawionych bloków. Stosowana była już w kodeksach średniowiecznych jako tymczasowe zabezpieczenie bloków, najczęściej wykorzystywano w tym celu pergamin, także wtórnie. Obecnie jest to najczęściej arkusz papieru lub karton, wewnątrz którego umieszcza się blok książki. Spełnia względem niego rolę ochronną.
  • Obwoluta wydawnicza – popularna współcześnie, spełnia także rolę reklamową, dlatego jest często kolorowa, wykonana wg projektu grafika. Spełnia rolę ochronną, zdobniczą i reklamową w stosunku do całej książki.

Jest równa wysokości okładek, ale znacznie od niej szersza o tzw. skrzydełka (zakładki), które zagina się do wewnątrz okładek. Na obwolucie często drukuje się tytuł dzieła, imię i nazwisko autora. Na skrzydełkach drukuje się zazwyczaj teksty reklamowe dotyczące książki, podaje charakterystykę twórczości autora, spis jego dzieł lub spis pokrewnych książek wydawnictwa. Obwoluty wykonuje się z grubszego papieru, choć zdarzały się także obwoluty ochronne z cienkiej bibułki, celofanu oraz folii PET.

Zawartość obwoluty

Na pierwszej stronie można powtórzyć dowolną liczbę elementów kolumny tytułowej. Grzbiet obwoluty powinien zawierać takie same elementy, jak grzbiet okładki. skrzydełka i czwarta strona to miejsce na różne informacje. Na przykład na przednim skrzydełku można zamieścić informację o autorze (wraz z fotografią), a na tylnym skrzydełku notkę o książce lub o innych książkach publikowanych np. z tej serii, przez wydawnictwo. Czwartą stronę obwoluty można wykorzystać do zamieszczenia obszerniejszych informacji o książce.

Przypisy

  1. Dunin J., Wstęp do edytorstwa, Łódź 2003.
  2. Rzewuski K., Księgoznawstwo, Warszawa 1987.
  3. Wiankowska-Ładyga Z., Porządek książki,"Wydawca" 1998.
  4. Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo, Ossolineum 1986.