Sztuczna skóra: Różnice pomiędzy wersjami
(→Sztuczna skóra) |
(→Sztuczna skóra) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
===Sztuczna skóra=== | ===Sztuczna skóra=== | ||
| − | (materiały skóropodobne) (niem. Kunstleder, fr. simili-cuir) | + | (materiały skóropodobne) (niem. Kunstleder, Lederpapier, fr. simili-cuir) |
Materiał o podłożu z papieru, tkaniny lub włókniny powleczony jednostronnie masą z tworzyw sztucznych, np. mas termoplastycznych, lateksowych, kauczukowych, poliuretanowych, winylowych i innych. Barwienie następuje już w masie lub też materiał po powleczeniu jest poddany nadrukowi oraz wytłaczaniu faktury, która upodabnia go do skóry, a w końcu lakierowany błyszczącym lub matowym lakierem. Są wodoodporne, a wytrzymałość zależy od zastosowanego podłoża. Są wytwarzane pod wieloma nazwami własnymi producentów, w PRL produkowano materiał papierowy powlekany polichlorkiem winylu, znany pod nazwą introkal. Lepszy jakościowo materiał znany jest pod nazwą balacron. Powlekane materiały tkaninowe były produkowane pod nazwami: ekruda powlekana, libroid (na cieńszym podłożu) oraz grubsze - granitol, dermatoid i lederyna. | Materiał o podłożu z papieru, tkaniny lub włókniny powleczony jednostronnie masą z tworzyw sztucznych, np. mas termoplastycznych, lateksowych, kauczukowych, poliuretanowych, winylowych i innych. Barwienie następuje już w masie lub też materiał po powleczeniu jest poddany nadrukowi oraz wytłaczaniu faktury, która upodabnia go do skóry, a w końcu lakierowany błyszczącym lub matowym lakierem. Są wodoodporne, a wytrzymałość zależy od zastosowanego podłoża. Są wytwarzane pod wieloma nazwami własnymi producentów, w PRL produkowano materiał papierowy powlekany polichlorkiem winylu, znany pod nazwą introkal. Lepszy jakościowo materiał znany jest pod nazwą balacron. Powlekane materiały tkaninowe były produkowane pod nazwami: ekruda powlekana, libroid (na cieńszym podłożu) oraz grubsze - granitol, dermatoid i lederyna. | ||
Wersja z 20:45, 23 maj 2020
Spis treści
Sztuczna skóra
(materiały skóropodobne) (niem. Kunstleder, Lederpapier, fr. simili-cuir)
Materiał o podłożu z papieru, tkaniny lub włókniny powleczony jednostronnie masą z tworzyw sztucznych, np. mas termoplastycznych, lateksowych, kauczukowych, poliuretanowych, winylowych i innych. Barwienie następuje już w masie lub też materiał po powleczeniu jest poddany nadrukowi oraz wytłaczaniu faktury, która upodabnia go do skóry, a w końcu lakierowany błyszczącym lub matowym lakierem. Są wodoodporne, a wytrzymałość zależy od zastosowanego podłoża. Są wytwarzane pod wieloma nazwami własnymi producentów, w PRL produkowano materiał papierowy powlekany polichlorkiem winylu, znany pod nazwą introkal. Lepszy jakościowo materiał znany jest pod nazwą balacron. Powlekane materiały tkaninowe były produkowane pod nazwami: ekruda powlekana, libroid (na cieńszym podłożu) oraz grubsze - granitol, dermatoid i lederyna.
Współcześnie sztuczne skóry produkowane są na podłożu z mikrowłókien poliamidu lub poliesteru i mają powłokę poliuretanową. Lico doskonale imituje skórę naturalną. Materiały są produkowane w szerokiej gamie faktur imitujących różne gatunki skór, nazwy zależne są od faktury sztucznej skóry, nazywanej także ekoskórą.
Ze skórzanych odpadów produkowana jest skóra mielona (wtórna), zwana salpą. Powstaje ona z rozdrobnionych włókien skórzanych, sklejanych i prasowanych, często też barwionych i lakierowanych.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Płótna introligatorskie
Skóry introligatorskie
Grafika
Obrazek 1
Przypisy
- G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 66.
- M. Wolf-Lefranc, Ch. Vermuyse, La reliure, Paris 1957, s. 71.
Autor: E.P.
