Falcowanie: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 22:19, 5 wrz 2017

Falcowanie (falzen (niem.) - falcować, składać, łamać) – czynność introligatorska polegająca na łamaniu, złamywaniu, zginaniu zadrukowanych arkuszy celem otrzymania składek do przewidzianego formatu książki. Falcowanie może być wykonywane ręcznie, jego dokładność gwarantuje wówczas używanie w tym celu stołu podświetlanego lub mechanicznie na tzw. falcarkach (falcerkach, falcówkach) (np. falcerka czterozłamowa kieszeniowo-nożowa). Wyróżnia się kilka metod falcowania arkuszy drukarskich: - na rogi, tj. równo z krawędzią arkusza - na paginy, tj. paginacje stron pokrywają się - na register, tj. aby wiersze kolumn drukowanych po obu stronach arkusza pokrywały się ze sobą. Cecha prawidłowo wykonanego falcowania są jednakowe marginesy górny i grzbietowy, prawidłowa kolejność stron, brak zabrudzeń, rozdarć, niepotrzebnych zagięć. Rozróżnia się trzy zasadnicze typy falcowania: 1. Falcowanie w pół 2. Falcowanie prostopadłe – najczęstsze, kiedy każdy kolejny złam (falc) jest prostopadły w stosunku do poprzedniego 3. Falcowanie równoległe - kiedy każdy kolejny złam (falc) jest równoległy w stosunku do poprzedniego na jeden z dwóch sposobów: w „Z” (harmonijka, leporello, zygzak) – każdy następny złam jest wykonany w odwrotnym kierunku; w „C” (serwetkowe) – wszystkie złamy wykonane są w tę samą stronę 4. Falcowanie kombinowane – kiedy łamy są zarówno równoległe jak i prostopadłe.