Gruntowanie: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Gruntowanie== | ==Gruntowanie== | ||
| − | Wstępna obróbka powierzchni, mająca na celu zmianę jej właściwości i przygotowanie do kolejnej operacji. W introligatorstwie gruntowanie ma na celu przygotowanie powierzchni do złocenia. Do wstępnego gruntowania, mającego na celu zaklejenie porów i | + | Wstępna obróbka powierzchni, mająca na celu zmianę jej właściwości i przygotowanie do kolejnej operacji. W introligatorstwie gruntowanie ma na celu przygotowanie powierzchni do złocenia. Do wstępnego gruntowania, mającego na celu zaklejenie porów i uzyskanie powierzchni podatnej na przyjęcie złota używa się klajstru, kleju celulozowego lub albuminy. Po przeschnięciu wykonywane jest gruntowanie właściwe czyli nakładanie środka wiążącego: białka jaja kurzego, roztworu żelatyny, szelaku lub proszku do złocenia, które stopione pod wpływem wysokiej temperatury przytwierdzają złoto. |
Gruntowanie przeprowadza się na całej powierzchni okładki, grzbietu lub szyldzika, lub też wykonuje się poddruk (ślepe tłoczenie) i gruntuje miejsce wytłoczone. Do tłoczenia folią introligatorską można wykonać gruntowanie wstępne, gdyż środek wiążący jest zawarty w folii. | Gruntowanie przeprowadza się na całej powierzchni okładki, grzbietu lub szyldzika, lub też wykonuje się poddruk (ślepe tłoczenie) i gruntuje miejsce wytłoczone. Do tłoczenia folią introligatorską można wykonać gruntowanie wstępne, gdyż środek wiążący jest zawarty w folii. | ||
| − | Do złocenia na zimno stosowano gruntowanie szelakiem, zaś środkiem wiążącym | + | Do złocenia na zimno stosowano gruntowanie szelakiem lub olejem, zaś środkiem wiążącym było białko lub mixtion. Gruntowanie krawędzi kart przed złoceniem wykonywano wodą klajstrową, bolusem oraz białkiem, w miejsce którego można użyć mixtion. Powierzchnie przeznaczone do marmurkowania, zarówno arkusze papieru jak i krawędzie kart gruntowano wodą ałunową. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 08:22, 23 lis 2019
Spis treści
Gruntowanie
Wstępna obróbka powierzchni, mająca na celu zmianę jej właściwości i przygotowanie do kolejnej operacji. W introligatorstwie gruntowanie ma na celu przygotowanie powierzchni do złocenia. Do wstępnego gruntowania, mającego na celu zaklejenie porów i uzyskanie powierzchni podatnej na przyjęcie złota używa się klajstru, kleju celulozowego lub albuminy. Po przeschnięciu wykonywane jest gruntowanie właściwe czyli nakładanie środka wiążącego: białka jaja kurzego, roztworu żelatyny, szelaku lub proszku do złocenia, które stopione pod wpływem wysokiej temperatury przytwierdzają złoto.
Gruntowanie przeprowadza się na całej powierzchni okładki, grzbietu lub szyldzika, lub też wykonuje się poddruk (ślepe tłoczenie) i gruntuje miejsce wytłoczone. Do tłoczenia folią introligatorską można wykonać gruntowanie wstępne, gdyż środek wiążący jest zawarty w folii.
Do złocenia na zimno stosowano gruntowanie szelakiem lub olejem, zaś środkiem wiążącym było białko lub mixtion. Gruntowanie krawędzi kart przed złoceniem wykonywano wodą klajstrową, bolusem oraz białkiem, w miejsce którego można użyć mixtion. Powierzchnie przeznaczone do marmurkowania, zarówno arkusze papieru jak i krawędzie kart gruntowano wodą ałunową.
Zobacz też
Grafika
Obrazek 1
Przypisy
- F. Wiese, Der Bucheinband, Aufl. 3, Stuttgart 1953, s. 153-154, 301-305, 336-337.
Autor: E.P.
