Remboîtage: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Remboîtage== | ==Remboîtage== | ||
| − | W znaczeniu pierwotnym remboîtage oznaczało ponowne połączenie bloku książkowego z oprawą, czy to oderwaną, czy to zdjętą dla potrzeb konserwatorskich (reoprawa sensu stricte). | + | * W znaczeniu pierwotnym remboîtage oznaczało ponowne połączenie bloku książkowego z oprawą, czy to oderwaną, czy to zdjętą dla potrzeb konserwatorskich (reoprawa sensu stricte). |
| + | * Pod pojęciem remboîtage'u rozumie się przede wszystkim wprawianie książek w okładki zdjęte z innych dzieł. Okładka musi być dopasowana do bloku książki pod względem formatu i grubości, książka i okładka powinny pochodzić z tej samej epoki, by uzyskać jednolitość stylistyczną | ||
. Rozpoznanie niepodpisanego remboîtage’u jest trudne, wskazówką świadczącą o dokonaniu takiego zabiegu może być różnica w jakości złoceń (na okładce i na doklejonym szyldziku) oraz brak śladów zakwaszenia na wyklejkach w miejscach przykrywających zawinięcia skóry. | . Rozpoznanie niepodpisanego remboîtage’u jest trudne, wskazówką świadczącą o dokonaniu takiego zabiegu może być różnica w jakości złoceń (na okładce i na doklejonym szyldziku) oraz brak śladów zakwaszenia na wyklejkach w miejscach przykrywających zawinięcia skóry. | ||
Wersja z 22:11, 28 lut 2018
Spis treści
Remboîtage
- W znaczeniu pierwotnym remboîtage oznaczało ponowne połączenie bloku książkowego z oprawą, czy to oderwaną, czy to zdjętą dla potrzeb konserwatorskich (reoprawa sensu stricte).
- Pod pojęciem remboîtage'u rozumie się przede wszystkim wprawianie książek w okładki zdjęte z innych dzieł. Okładka musi być dopasowana do bloku książki pod względem formatu i grubości, książka i okładka powinny pochodzić z tej samej epoki, by uzyskać jednolitość stylistyczną
. Rozpoznanie niepodpisanego remboîtage’u jest trudne, wskazówką świadczącą o dokonaniu takiego zabiegu może być różnica w jakości złoceń (na okładce i na doklejonym szyldziku) oraz brak śladów zakwaszenia na wyklejkach w miejscach przykrywających zawinięcia skóry.
Historia
Janisław Osięgłowski podaje XVII-wieczny przykład oprawienia mszałów w niezniszczone srebrne okładziny pochodzące z innych egzemplarzy Remboîtage rozwinął się w wieku XIX, szczególnie w środowisku bibliofilów francuskich. W zbiorach polskich zabieg remboîtage'u mozna zaobserwować w bibliotece Ludwika Gocla, zawierającej liczne polskie druki XIX-wieczne, wprawione, najprawdopodobniej przed lub po II wojnie światowej w XIX-wieczne oprawy francuskie. Proceder wykorzystywania okładek z innych książek był dość popularny w Polsce po II wojnie światowej, wykorzystywano do niego niepotrzebne książki niemieckie.
Problemy etyczne
Uczciwie przeprowadzony zabieg remboîtage'u powinien być opisany na wyklejce, w innym wypadku można go uznać za fałszerstwo. W praktyce zarówno introligatorzy jak i kolekcjonerzy często nie mieli świadomości tak surowej klasyfikacji procederu. Introligatorzy raczej starali się zatuszować ślad po przeprowadzonym zbiegu. Dobierali odpowiedni papier na wyklejki, często stosując papier z tej samej epoki. Zasłaniali daną tytulaturę szyldzikiem z wytłoczonym nowym tytułem.
Rozpoznawanie remboîtage'u
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
Lista
- Punkt 1
- Punkt 2
- Punkt 2.1
- Punkt 2.2
- Punkt 2
Grafika
Obrazek 1
Obrazek 2
Obrazek 3
Obrazek 4
Przypisy
- Przypis 1
- Przypis 2
Autor: E.P.
