Remboîtage: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "Remboîtage")
 
Linia 1: Linia 1:
 
Remboîtage
 
Remboîtage
 +
==Śródtytuł==
 +
Lorem ipsum dolor sit amet [[rękopis]], consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est [[rękopis|laborum]].
 +
 +
Remboîtage polega na wprawianiu książek w okładki zdjęte z innych dzieł. Blok książkowy powinien być dopasowany do okładki pod względem formatu i grubości, książka i okładka powinny pochodzić z tej samej epoki. Uczciwie przeprowadzony zabieg winien być opisany na wyklejce , praktyka introligatorska nie zawsze idzie w parze z powyższymi zaleceniami. Introligatorzy raczej starali się zatuszować ślad po przeprowadzonym zbiegu, przede wszystkim nalepiając szyldziki z wytłoczonym nowym tytułem oraz wprawiając wyklejki z papieru z tej samej epoki. Proceder wykorzystywania okładek z innych książek był dość popularny w Polsce po II wojnie światowej, wykorzystywano do niego niepotrzebne książki niemieckie. Rozpoznanie niepodpisanego remboîtage’u jest trudne, wskazówką świadczącą o dokonaniu takiego zabiegu może być różnica w jakości złoceń (na okładce i na doklejonym szyldziku) oraz brak śladów zakwaszenia na wyklejkach w miejscach przykrywających zawinięcia skóry. Remboîtage rozwinął się w wieku XIX, ale Janisław Osięgłowski podaje XVII-wieczny przykład oprawienia mszałów w niezniszczone srebrne okładziny pochodzące z innych egzemplarzy .
 +
 +
===Śródtytuł===
 +
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
 +
 +
===Lista===
 +
 +
* Punkt 1
 +
* Punkt 2
 +
** Punkt 2.1
 +
** Punkt 2.2
 +
* Punkt 2
 +
 +
==Grafika==
 +
 +
<gallery>
 +
File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1
 +
File:Bookbinders_3.jpg|Obrazek 2
 +
File:Bookbinders 4.JPG|Obrazek 3
 +
File:Thing.jpg|Obrazek 4
 +
</gallery>
 +
 +
==Przypisy==
 +
 +
# Przypis 1
 +
# Przypis 2
 +
 +
----
 +
Autor: '''P.M.'''

Wersja z 21:25, 28 lut 2018

Remboîtage

Śródtytuł

Lorem ipsum dolor sit amet rękopis, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.

Remboîtage polega na wprawianiu książek w okładki zdjęte z innych dzieł. Blok książkowy powinien być dopasowany do okładki pod względem formatu i grubości, książka i okładka powinny pochodzić z tej samej epoki. Uczciwie przeprowadzony zabieg winien być opisany na wyklejce , praktyka introligatorska nie zawsze idzie w parze z powyższymi zaleceniami. Introligatorzy raczej starali się zatuszować ślad po przeprowadzonym zbiegu, przede wszystkim nalepiając szyldziki z wytłoczonym nowym tytułem oraz wprawiając wyklejki z papieru z tej samej epoki. Proceder wykorzystywania okładek z innych książek był dość popularny w Polsce po II wojnie światowej, wykorzystywano do niego niepotrzebne książki niemieckie. Rozpoznanie niepodpisanego remboîtage’u jest trudne, wskazówką świadczącą o dokonaniu takiego zabiegu może być różnica w jakości złoceń (na okładce i na doklejonym szyldziku) oraz brak śladów zakwaszenia na wyklejkach w miejscach przykrywających zawinięcia skóry. Remboîtage rozwinął się w wieku XIX, ale Janisław Osięgłowski podaje XVII-wieczny przykład oprawienia mszałów w niezniszczone srebrne okładziny pochodzące z innych egzemplarzy .

Śródtytuł

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.

Lista

  • Punkt 1
  • Punkt 2
    • Punkt 2.1
    • Punkt 2.2
  • Punkt 2

Grafika

Przypisy

  1. Przypis 1
  2. Przypis 2

Autor: P.M.