Folia introligatorska: Różnice pomiędzy wersjami
(→Folia introligatorska) |
(→Przypisy) |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | # Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo, Ossolineum 1986, s 36-37. | + | # Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo, Ossolineum 1986, s. 36-37. |
# Przypis 2 | # Przypis 2 | ||
---- | ---- | ||
Autor: '''E.P.''' | Autor: '''E.P.''' | ||
Wersja z 13:41, 25 lip 2019
Spis treści
Folia introligatorska
Folia służąca do zdobienia okładek lub innych wyrobów introligatorskich przez tłoczenie w podwyższonej temperaturze. Folia składa się z nośnika (papier parafinowany lub woskowy, tomofan, tworzywo poliestrowe), na który naniesiono drobiny metalu (miedź i jej stopy, brąz, złoto) lub pigmentu oraz warstwę środka wiążącego . Przy tłoczeniu w podwyższonej temperaturze środek wiążący zgrzewa się z tłoczoną powierzchnią a warstwa metaliczna lub barwna odrywa się od folii i przechodzi na wytłaczany przedmiot.
Historia
Folia do tłoczenia została wynaleziona w 1903 r. przez Ernsta Oesera. Początkowo była dostępna tylko tylko w kolorze białym, a następnie od 1904 jako folia z brązu. Pierwotny sposób wytwarzania folii polegał na malowaniu na szklanych płytkach i zdjęciu warstwy po wyschnięciu, folie te były bardzo delikatne i łatwo złuszczały się. Były wytwarzane i używane jeszcze po II wojnie światowej. Lepsze jakościowo folie umożliwiał sposób wytwarzania w drodze próżniowego osadzania drobin na podłożu naładowanym elektrycznie.
Folie jednowarstwowe metaliczne
Folie jednowarstwowe, to cienkie folie metalowe, często złote, pozbawione nośnika i środka wiążącego. Podczas tłoczenia na odpowiednio przygotowanym podłożu krawędzie tłoka wycinają potrzebną ilość folii.
Zobacz też
Grafika
Obrazek 1
Obrazek 2
Przypisy
- Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo, Ossolineum 1986, s. 36-37.
- Przypis 2
Autor: E.P.
