Linia potokowa: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 18:48, 14 cze 2019

Linia potokowa

Zautomatyzowany, taśmowy system seryjnej, wielkonakładowej produkcji w introligatorniach przemysłowych.

Pierwsze ich zastosowanie miało miejsce po II wojnie światowej, w 1947 roku uruchomiono linię potokową w moskiewskiej Wzorcowe Drukarni im. A. Żdanowa oraz leningradzkim Pałacu Druku. W poligrafii polskiej, pod wpływem radzieckich wzorów nowo budowane drukarnie zaczęto wyposażać w linie potokowe, np. w warszawskiej Drukarni im. Rewolucji Październikowej już w fazie koncepcji zaprojektowano, a następnie zrealizowano i wyposażono wielkoprzemysłowy dział introligatorski z linią potokową. W Domu Słowa Polskiego nowoczesne automatyczne linie do oprawy sfinansowano w ramach inwestycji planu 6-letniego.

Zasadą budowy linii potokowej jest ustawienie maszyn w porządku odpowiadającym ciągowi procesu technologicznego, połączenie ich taśmociągiem oraz synchronizacja wydajności poszczególnych maszyn, które zapewniają ciągłość produkcji.

Skład maszyn

Linie potokowe na skutek stałego rozwoju technicznego są modyfikowane. Pierwotnie

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Maszyny introligatorskie

Grafika

• 

  Obrazek 1

• 

  Obrazek 2

Przypisy

1. Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, pod red. J. Celma-Panek, Wrocław 1986, s. 72-80.
2. I. Pietruczuk, H. Godlewski, W. Jędrych, Technika i technologia introligatorstwa przemysłowego, Warszawa 1985.
3. M.W. Bałandin, Introligatorstwo przemysłowe, Warszawa 1956, s.272-275.

Autor: E.P.