Teka: Różnice pomiędzy wersjami
(→Grafika) |
(→Grafika) |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
− | File:Rutsch.JPG|Teka wydawnicza, wyk. Chrystian Rutsch. Fot. | + | File:Rutsch.JPG|Teka wydawnicza, wyk. Chrystian Rutsch. Fot. Barbara Mazurek |
− | File: | + | File:485-dip.JPG|Oprawa luksusowa dyplomu, wyk. Jan Recmanik. Fot. Tomasz Kalarus |
File:Luty 2013 035.jpg|Oprawa A. Kantora, 1872, detal. | File:Luty 2013 035.jpg|Oprawa A. Kantora, 1872, detal. | ||
</gallery> | </gallery> |
Wersja z 23:38, 11 mar 2019
(teczka) (niem. Mappe, Adresse) Rodzaj futerału czy opakowania w postaci okładki, służący do przechowywania luźnych kart, dokumentów itp. Teka jest wytworem galanterii introligatorskiej.
Miękkie teki (teczki) są wykonane z kartonu lub plastiku, zwykle zaopatrzone w skrzydełka i zapięcie (tasiemka, gumka). Teczki twarde są usztywnione tekturą, grzbiety i skrzydełka są wykonane z tektury oklejonej płótnem. Teki stanowiły także rodzaj oprawy wydawniczej dla luźnych druków, w szczególności grafik lub reprodukcji dzieł sztuki; wówczas zawierały dane dzieła (tytulaturę, ilustrację, spis utworów).
Oprócz tek użytkowych wykonywano teki luksusowe, przeznaczone jako ochrona wręczanych dyplomów, listów dziękczynnych itp. Takie teki były zwykle oblekane skórą i bogato dekorowane złoceniami, aplikacjami, mozaiką skórzaną, reliefem. Wewnątrz były wyklejane szlachetnymi tkaninami (jedwab, mora) lub wykwintnymi papierami i zaopatrzone w sznureczek przeprowadzony wzdłuż grzbietu, służący do przytrzymania dokumentu. Luksusowe teki powstawały we wiodących firmach introligatorskich, niejednokrotnie były projektowane przez profesjonalnych artystów i stanowiły wizytówkę możliwości technologicznych zakładu i umiejętności jego pracowników.
Zobacz też
Grafika
Przypisy
- Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 161.
Autor: E.P.