Kopiowanie opraw: Różnice pomiędzy wersjami
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Wykonanie oprawy z zamiarem świadomego wprowadzenia w błąd i podania jej za oryginał starszy lub pochodzący ze znanej kolekcji lub warsztatu. | Wykonanie oprawy z zamiarem świadomego wprowadzenia w błąd i podania jej za oryginał starszy lub pochodzący ze znanej kolekcji lub warsztatu. | ||
+ | ===Imitacje i pastisze=== | ||
+ | (ang. imitation binding; fr. reliure d'imitation Einbandkopie; niem. Einbandimitation) | ||
+ | |||
+ | Wierne wzorowanie się na dziełach innych mistrzów lub upodobnianie swych prac do dzieł z odpowiedniej epoki, zwykle dla zastąpienia zniszczonych opraw lub oprawienia dzieł które utraciły swe oprawy. | ||
+ | ===Naśladownictwa opraw historycznych=== | ||
+ | (ang. retrospective binding; fr. reliure à décor rétrospectif; niem. historisierender Einband) | ||
+ | |||
+ | Swobodne adaptowanie kompozycji i motywów dekoracyjnych z dawnych epok. | ||
+ | ===Faksymile=== | ||
+ | (ang. facsimile binding; fr. fac-similé de reliure; niem. Faksimile-Einband ) | ||
+ | |||
+ | Wierne kopiowanie wykonywane na zlecenie muzeów, bibliotek, archiwów dla zastąpienia opraw zniszczonych, dla celów wystawienniczych i edukacyjnych. Dla wydawnictw faksymilowych wykonywane są wieloegzemplarzowe serie opraw faksymilowych, odwzorowujących wygląd oryginału. | ||
+ | |||
+ | Początki zjawiska sięgają końca XIX w., i wiążą się z rozwojem antykwarstwa i kolekcjonerstwa starych ksiąg. Ówcześni bibliofile i bibliotekarze wyraźnie domagali się, by introligatorzy sporządzający oprawy dla dawnych ksiąg dostosowywali ich formę i stylistykę do epoki, z której pochodzi książka. Niektórzy rzemieślnicy specjalizowali się w sporządzaniu kopii starych tłoków (Emil Schrott), ze sporządzania historyzujących opraw znani są Robert Jahoda i Aleksander Semkowicz. | ||
+ | |||
+ | Pod względem technologicznym rozróżnia się tzw. kopie wrażeniowe (z materiałów współczesnych, imitujących materiały oryginalne) od kopii technologicznych, wykonanych z użyciem takich samych materiałów jak w oryginale. | ||
+ | ==Zobacz też== | ||
+ | |||
+ | [[Indeks alfabetyczny]] <br> | ||
+ | [[Fałszowanie opraw]] <br> | ||
+ | |||
+ | ==Przypisy== | ||
+ | # Bogeng G., ''Der Bucheinband. Ein Handbuch für Buchbinder und Bücherfreunde'', wyd. 2, Halle 1940, s. 167-168. | ||
+ | # Cockx-Indestege Elly, Storm van Leeuwen Jan, ''Spespaneel en drakenstempel: een terminologie voor de beschrijving van de versiering van de boekband'', Nijmegen 2011, s. 27-28. | ||
+ | # Pokorzyńska E., Garczewska-Semka K., Przeoprawianie dawnych ksiąg, w: Bibliotekarz - Biblioteka - Historia, pod red. A. Wałkówskiego, Warszawa 2018, s. 203-205. | ||
+ | # Jabłoński Arkadiusz, Biblia Leopolity w oprawie Roberta Jahody, Łódź 2005. | ||
+ | # ''Schrott Emil'', w; ''Encyklopedia wiedzy o książce'', pod. red. A. Birkenmajera, Wrocław 1971, szp. 2137. | ||
+ | # G[omulicki] W., Potrzeby naszego antykwarstwa, „Przewodnik Antykwarski” 2, 1911, s. 8. | ||
+ | |||
+ | ---- | ||
+ | Autor: '''E.P.''' |
Aktualna wersja na dzień 22:44, 21 lis 2022
Spis treści
Kopiowanie opraw
Wykonywanie przez introligatorów (a także konserwatorów) kopii dawnych opraw. Zależnie od intencji i wierności pierwowzorom rozróżnia się:
Fałszowanie opraw
(ang. forging/faking of bindings; fr. faux, reliure fausse; niem. Einbandfälschung)
Wykonanie oprawy z zamiarem świadomego wprowadzenia w błąd i podania jej za oryginał starszy lub pochodzący ze znanej kolekcji lub warsztatu.
Imitacje i pastisze
(ang. imitation binding; fr. reliure d'imitation Einbandkopie; niem. Einbandimitation)
Wierne wzorowanie się na dziełach innych mistrzów lub upodobnianie swych prac do dzieł z odpowiedniej epoki, zwykle dla zastąpienia zniszczonych opraw lub oprawienia dzieł które utraciły swe oprawy.
Naśladownictwa opraw historycznych
(ang. retrospective binding; fr. reliure à décor rétrospectif; niem. historisierender Einband)
Swobodne adaptowanie kompozycji i motywów dekoracyjnych z dawnych epok.
Faksymile
(ang. facsimile binding; fr. fac-similé de reliure; niem. Faksimile-Einband )
Wierne kopiowanie wykonywane na zlecenie muzeów, bibliotek, archiwów dla zastąpienia opraw zniszczonych, dla celów wystawienniczych i edukacyjnych. Dla wydawnictw faksymilowych wykonywane są wieloegzemplarzowe serie opraw faksymilowych, odwzorowujących wygląd oryginału.
Początki zjawiska sięgają końca XIX w., i wiążą się z rozwojem antykwarstwa i kolekcjonerstwa starych ksiąg. Ówcześni bibliofile i bibliotekarze wyraźnie domagali się, by introligatorzy sporządzający oprawy dla dawnych ksiąg dostosowywali ich formę i stylistykę do epoki, z której pochodzi książka. Niektórzy rzemieślnicy specjalizowali się w sporządzaniu kopii starych tłoków (Emil Schrott), ze sporządzania historyzujących opraw znani są Robert Jahoda i Aleksander Semkowicz.
Pod względem technologicznym rozróżnia się tzw. kopie wrażeniowe (z materiałów współczesnych, imitujących materiały oryginalne) od kopii technologicznych, wykonanych z użyciem takich samych materiałów jak w oryginale.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Fałszowanie opraw
Przypisy
- Bogeng G., Der Bucheinband. Ein Handbuch für Buchbinder und Bücherfreunde, wyd. 2, Halle 1940, s. 167-168.
- Cockx-Indestege Elly, Storm van Leeuwen Jan, Spespaneel en drakenstempel: een terminologie voor de beschrijving van de versiering van de boekband, Nijmegen 2011, s. 27-28.
- Pokorzyńska E., Garczewska-Semka K., Przeoprawianie dawnych ksiąg, w: Bibliotekarz - Biblioteka - Historia, pod red. A. Wałkówskiego, Warszawa 2018, s. 203-205.
- Jabłoński Arkadiusz, Biblia Leopolity w oprawie Roberta Jahody, Łódź 2005.
- Schrott Emil, w; Encyklopedia wiedzy o książce, pod. red. A. Birkenmajera, Wrocław 1971, szp. 2137.
- G[omulicki] W., Potrzeby naszego antykwarstwa, „Przewodnik Antykwarski” 2, 1911, s. 8.
Autor: E.P.