Kopiowanie opraw: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "==Kopiowanie opraw==")
 
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
==Kopiowanie opraw==
 
==Kopiowanie opraw==
 +
Wykonywanie przez introligatorów (a także konserwatorów) kopii dawnych opraw. Zależnie od intencji i wierności pierwowzorom rozróżnia się:
 +
===Fałszowanie opraw===
 +
(ang. forging/faking of bindings; fr.  faux, reliure fausse; niem. Einbandfälschung)
 +
 +
Wykonanie oprawy z zamiarem świadomego wprowadzenia w błąd i podania jej za oryginał starszy lub pochodzący ze znanej kolekcji lub warsztatu.
 +
===Imitacje i pastisze===
 +
(ang. imitation binding; fr. reliure d'imitation Einbandkopie; niem. Einbandimitation)
 +
 +
Wierne wzorowanie się na dziełach innych mistrzów lub upodobnianie swych prac do dzieł z odpowiedniej epoki, zwykle dla zastąpienia zniszczonych opraw lub oprawienia dzieł które utraciły swe oprawy.
 +
===Naśladownictwa opraw historycznych===
 +
(ang. retrospective binding; fr.  reliure à décor rétrospectif; niem. historisierender Einband)
 +
 +
Swobodne adaptowanie kompozycji i motywów dekoracyjnych z dawnych epok.
 +
===Faksymile===
 +
(ang. facsimile binding; fr.  fac-similé de reliure; niem. Faksimile-Einband )
 +
 +
Wierne kopiowanie wykonywane na zlecenie muzeów, bibliotek, archiwów dla zastąpienia opraw zniszczonych, dla celów wystawienniczych i edukacyjnych. Dla wydawnictw faksymilowych wykonywane są wieloegzemplarzowe serie opraw faksymilowych, odwzorowujących wygląd oryginału.
 +
 +
Początki zjawiska sięgają końca XIX w., i wiążą się z rozwojem antykwarstwa i kolekcjonerstwa starych ksiąg. Ówcześni bibliofile i bibliotekarze wyraźnie domagali się, by introligatorzy sporządzający oprawy dla dawnych ksiąg dostosowywali ich formę i stylistykę do epoki, z której pochodzi książka. Niektórzy rzemieślnicy specjalizowali się w sporządzaniu kopii starych tłoków (Emil Schrott), ze sporządzania historyzujących opraw znani są Robert Jahoda i Aleksander Semkowicz.
 +
 +
Pod względem technologicznym rozróżnia się tzw. kopie wrażeniowe (z materiałów współczesnych, imitujących materiały oryginalne) od kopii technologicznych, wykonanych z użyciem takich samych materiałów jak w oryginale.
 +
==Zobacz też==
 +
 +
[[Indeks alfabetyczny]] <br>
 +
[[Fałszowanie opraw]] <br>
 +
 +
==Przypisy==
 +
# Bogeng G., ''Der Bucheinband. Ein Handbuch für Buchbinder und Bücherfreunde'', wyd. 2, Halle 1940, s. 167-168.
 +
# Cockx-Indestege Elly, Storm van Leeuwen Jan, ''Spespaneel en drakenstempel: een terminologie voor de beschrijving van de versiering van de boekband'', Nijmegen 2011, s. 27-28.
 +
# Pokorzyńska E., Garczewska-Semka K., Przeoprawianie dawnych ksiąg, w: Bibliotekarz - Biblioteka - Historia, pod red. A. Wałkówskiego, Warszawa 2018, s. 203-205.
 +
# Jabłoński Arkadiusz, Biblia Leopolity w oprawie Roberta Jahody, Łódź 2005.
 +
# ''Schrott Emil'', w; ''Encyklopedia wiedzy o książce'', pod. red. A. Birkenmajera, Wrocław 1971, szp. 2137.
 +
# G[omulicki] W., Potrzeby naszego antykwarstwa, „Przewodnik Antykwarski” 2, 1911, s. 8.
 +
 +
----
 +
Autor: '''E.P.'''

Aktualna wersja na dzień 22:44, 21 lis 2022

Kopiowanie opraw

Wykonywanie przez introligatorów (a także konserwatorów) kopii dawnych opraw. Zależnie od intencji i wierności pierwowzorom rozróżnia się:

Fałszowanie opraw

(ang. forging/faking of bindings; fr. faux, reliure fausse; niem. Einbandfälschung)

Wykonanie oprawy z zamiarem świadomego wprowadzenia w błąd i podania jej za oryginał starszy lub pochodzący ze znanej kolekcji lub warsztatu.

Imitacje i pastisze

(ang. imitation binding; fr. reliure d'imitation Einbandkopie; niem. Einbandimitation)

Wierne wzorowanie się na dziełach innych mistrzów lub upodobnianie swych prac do dzieł z odpowiedniej epoki, zwykle dla zastąpienia zniszczonych opraw lub oprawienia dzieł które utraciły swe oprawy.

Naśladownictwa opraw historycznych

(ang. retrospective binding; fr. reliure à décor rétrospectif; niem. historisierender Einband)

Swobodne adaptowanie kompozycji i motywów dekoracyjnych z dawnych epok.

Faksymile

(ang. facsimile binding; fr. fac-similé de reliure; niem. Faksimile-Einband )

Wierne kopiowanie wykonywane na zlecenie muzeów, bibliotek, archiwów dla zastąpienia opraw zniszczonych, dla celów wystawienniczych i edukacyjnych. Dla wydawnictw faksymilowych wykonywane są wieloegzemplarzowe serie opraw faksymilowych, odwzorowujących wygląd oryginału.

Początki zjawiska sięgają końca XIX w., i wiążą się z rozwojem antykwarstwa i kolekcjonerstwa starych ksiąg. Ówcześni bibliofile i bibliotekarze wyraźnie domagali się, by introligatorzy sporządzający oprawy dla dawnych ksiąg dostosowywali ich formę i stylistykę do epoki, z której pochodzi książka. Niektórzy rzemieślnicy specjalizowali się w sporządzaniu kopii starych tłoków (Emil Schrott), ze sporządzania historyzujących opraw znani są Robert Jahoda i Aleksander Semkowicz.

Pod względem technologicznym rozróżnia się tzw. kopie wrażeniowe (z materiałów współczesnych, imitujących materiały oryginalne) od kopii technologicznych, wykonanych z użyciem takich samych materiałów jak w oryginale.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Fałszowanie opraw

Przypisy

  1. Bogeng G., Der Bucheinband. Ein Handbuch für Buchbinder und Bücherfreunde, wyd. 2, Halle 1940, s. 167-168.
  2. Cockx-Indestege Elly, Storm van Leeuwen Jan, Spespaneel en drakenstempel: een terminologie voor de beschrijving van de versiering van de boekband, Nijmegen 2011, s. 27-28.
  3. Pokorzyńska E., Garczewska-Semka K., Przeoprawianie dawnych ksiąg, w: Bibliotekarz - Biblioteka - Historia, pod red. A. Wałkówskiego, Warszawa 2018, s. 203-205.
  4. Jabłoński Arkadiusz, Biblia Leopolity w oprawie Roberta Jahody, Łódź 2005.
  5. Schrott Emil, w; Encyklopedia wiedzy o książce, pod. red. A. Birkenmajera, Wrocław 1971, szp. 2137.
  6. G[omulicki] W., Potrzeby naszego antykwarstwa, „Przewodnik Antykwarski” 2, 1911, s. 8.

Autor: E.P.

Źródło: „http://leksykon.oprawoznawczy.ukw.edu.pl/index.php?title=Kopiowanie_opraw&oldid=19074”