Harleian styl: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Przypisy)
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
Styl dekoracyjny angielskich opraw luksusowych. Pojawił się około 1720 roku i był dominujący w angielskiej sztuce introligatorskiej przez następne sześćdziesiąt lat. Nazwa pochodzi od Roberta Harleya, hrabiego Oksfordu, którego słynna kolekcja zawierała liczne przykłady tego typu opraw. Howard Nixon wyśledził najwcześniejszy przykład takiej dekoracji w bibliotece Harleya na oprawie wykonanej w 1721 r.  
+
==Harleian styl==
 +
Styl dekoracyjny angielskich opraw luksusowych w typie opraw koronkowych. Pojawił się około 1720 roku i był dominujący w angielskiej sztuce introligatorskiej przez następne sześćdziesiąt lat. Nazwa pochodzi od Roberta Harleya, hrabiego Oksfordu, którego słynna kolekcja zawierała liczne przykłady tego typu opraw. Howard Nixon wyśledził najwcześniejszy przykład takiej dekoracji w bibliotece Harleya na oprawie wykonanej w 1721 r.  
  
Styl Harleian charakteryzuje duży centralny ornament w kształcie rombu, zbudowany z małych tłoków, otoczony szeroką dekoracyjną ramą obwodzącą brzegi okładki. Wzór może być wytłoczony jednym radełkiem z bogatym wzorem, ale częściej była tworzona z kilku radełek, dodatkowo uzupełnianym drobnymi tłoczkami.  
+
Styl Harleian charakteryzuje duży centralny ornament w kształcie rombu, zbudowany z małych tłoków, otoczony szeroką dekoracyjną ramą obwodzącą brzegi okładki. Wzór może być wytłoczony jednym radełkiem z bogatym wzorem, ale częściej był tworzony z kilku radełek, dodatkowo uzupełniany drobnymi tłoczkami.  
  
Powszechnie spotykane są oprawy wyzbyte centralnego ornamentu, ograniczone do bogatej koronkowej ramki, a także kompozycje z wyeksponowanym ornamentalnym rombem a zredukowaną do minimum ramką na skrajach okładki uzupełnioną o ornament w narożach.  
+
Powszechnie spotykane są oprawy wyzbyte centralnego ornamentu, ograniczone do bogatej koronkowej ramki, a także kompozycje z wyeksponowanym ornamentalnym rombem oraz zredukowaną do minimum ramką na skrajach okładki uzupełnioną o ornament w narożach.  
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 20: Linia 21:
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
  
# Pearson D., ''English bookbinding styles, 1450-1800: a handbook'', London, New Castle 2005, s. 76-78, 86, 139.
+
# Pearson D., ''English bookbinding styles, 1450-1800: a handbook'', London, New Castle 2005, s. 76-78, 139, 182.
  
 
----
 
----
 
Autor: '''E.P.'''
 
Autor: '''E.P.'''

Aktualna wersja na dzień 09:30, 2 sie 2022

Harleian styl

Styl dekoracyjny angielskich opraw luksusowych w typie opraw koronkowych. Pojawił się około 1720 roku i był dominujący w angielskiej sztuce introligatorskiej przez następne sześćdziesiąt lat. Nazwa pochodzi od Roberta Harleya, hrabiego Oksfordu, którego słynna kolekcja zawierała liczne przykłady tego typu opraw. Howard Nixon wyśledził najwcześniejszy przykład takiej dekoracji w bibliotece Harleya na oprawie wykonanej w 1721 r.

Styl Harleian charakteryzuje duży centralny ornament w kształcie rombu, zbudowany z małych tłoków, otoczony szeroką dekoracyjną ramą obwodzącą brzegi okładki. Wzór może być wytłoczony jednym radełkiem z bogatym wzorem, ale częściej był tworzony z kilku radełek, dodatkowo uzupełniany drobnymi tłoczkami.

Powszechnie spotykane są oprawy wyzbyte centralnego ornamentu, ograniczone do bogatej koronkowej ramki, a także kompozycje z wyeksponowanym ornamentalnym rombem oraz zredukowaną do minimum ramką na skrajach okładki uzupełnioną o ornament w narożach.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Koronkowe oprawy
Luksusowe oprawy

Grafika

Przypisy

  1. Pearson D., English bookbinding styles, 1450-1800: a handbook, London, New Castle 2005, s. 76-78, 139, 182.

Autor: E.P.