Miniaturowe książki: Różnice pomiędzy wersjami
(→Historia) |
(→Grafika) |
||
| (Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Miniaturowe książki== | ==Miniaturowe książki== | ||
| − | (miniksiążki) (ang. miniature books) | + | (miniksiążki) (ang. miniature books, niem. Miniaturausgabe) |
| − | Książki w miniaturowych wymiarach, mające charakter kolekcjonerski. Przez lata za | + | Książki w miniaturowych wymiarach, mające charakter kolekcjonerski. Przez lata za miniatury uznawano wszystkie małoformatowe książki. Powstałe w 1983 amerykańskie towarzystwo kolekcjonerskie (the Miniature Book Society) za książkę miniaturową uznaje taką, której wymiary nie przekraczają 3 cali (tj. 76 mm). Dopuszcza się nieco większy format, nie przekraczający 4 cali (116 mm), szczególnie dla książek XIX-wiecznych i starszych. |
| + | |||
| + | Wśród książek miniaturowych znajdują się zarówno masowe edycje (np. PRL-owskich Wydawnictw Filmowych i Artystycznych), druki artystyczne niskonakładowe, oprawiane ręcznie jak i unikaty - książki sporządzane przez artystów. Zarówno amerykańskie towarzystwo kolekcjonerów książek miniaturowych jak i inne środowiska aktywizują tworzenie miniksiążek organizując wystawy, warsztaty oraz spotkania kolekcjonerskie. | ||
===Historia=== | ===Historia=== | ||
| − | Książki miniaturowe powstawały już w epoce średniowiecza m.in. | + | Książki miniaturowe powstawały już w epoce średniowiecza m.in. malutkie iluminowane Godzinki oraz Koran. Eksperymenty z drukiem miniatur sięgają początków techniki drukarskiej, już uczeń i następca Gutenberga, Peter Schöffer drukował miniksiążki. Rozwój miniwydawnictw nastąpił w XVII w., były to głównie książeczki religijne, śpiewniki i modlitewniki. Ukazało się wiele edycji Biblii, które ze względu na rozmiary otrzymały nazwy "paluchowych" lub "kciukowych". Z wydawania małoformatowych "republik" zasłynęła drukarnia Elsevierów. Przydatność małych książeczek książek polegała na możności przenoszenia w kieszeni i lektury w dowolnym momencie. W wieku XVIII z miniaturowych książek tworzono tzw. biblioteki podróżne. |
| − | Książki drukowano typograficznie, przy użyciu bardzo małych stopni pisma, | + | Książki drukowano typograficznie, przy użyciu bardzo małych stopni pisma, czcionkami 4-punktowymi a nawet mniejszymi. Wydane w 1896 przez braci Salmin w Padwie listy Galileusza do pani Krystyny de Lorenc złożono ręcznie czcionkami o wielkości 2,5 punkta (tzw. rybie oko). Miniksiążki dekorowano iluminacjami oraz drzeworytowymi i miedziorytowymi grafikami. W XIX wieku do druku miniksiążek zastosowano technikę litograficzną, a od końca tego stulecia fotograficznie zmniejszano skład drukarski. |
W wieku XIX książki miniaturowe zyskały na popularności, obok modlitewników wydawano almanachy i poezje, książki dla dzieci w tym książeczki na wyposażenie domków dla lalek. W miniaturowych formatach wydawano różnego rodzaju poradniki, w tym przewodniki turystyczne. Były też wykorzystywane do celów propagandowych i reklamowych. | W wieku XIX książki miniaturowe zyskały na popularności, obok modlitewników wydawano almanachy i poezje, książki dla dzieci w tym książeczki na wyposażenie domków dla lalek. W miniaturowych formatach wydawano różnego rodzaju poradniki, w tym przewodniki turystyczne. Były też wykorzystywane do celów propagandowych i reklamowych. | ||
| − | Do najbardziej znanych polskich edycji miniaturowych należą ''Poezje'' Adama Mickiewicza (30x22 mm), wydane w 1898, na jubileusz stulecia urodzin poety, a jednocześnie na odsłonięcie pomnika Mickiewicza w Warszawie | + | Do najbardziej znanych polskich edycji miniaturowych należą ''Poezje'' Adama Mickiewicza (30x22 mm), wydane w 1898, na jubileusz stulecia urodzin poety, a jednocześnie na odsłonięcie pomnika Mickiewicza w Warszawie. Książeczkę zaopatrzono w srebrny futeralik, w który wprawiono szkło powiększające. |
| + | |||
| + | Ekstremalnie małe, kilkumilimetrowe książeczki wykonywał polski twórca, Zygmunt Szkocny, kolekcja jego miniaturowych książek jest prezentowana w Muzeum Najmniejszych Książek Świata w Piotrowicach. | ||
| + | |||
| + | ===Oprawy=== | ||
| + | Miniaturowe książki najczęściej były oprawiane w skórę marokinową. Książeczki w srebrnych lub perłowych oprawach były wręczane jako upominki, można było nosić je jako naszyjniki. | ||
| + | |||
| + | Oprawienie miniaturowych książeczek wymaga od introligatorów wyjątkowych zdolności manualnych. Oprawy wykonywane są najczęściej z bardzo cienko zszarfowanej skóry lub cienkiej tkaniny, a do szycia używane są cienkie jedwabne nici. Introligatorzy posługują się pęsetami oraz specjalnymi, precyzyjnymi narzędziami, w tym narzędziami sporządzanymi specjalnie dla oprawy książek o małych rozmiarach. Do tłoczenia wykorzystywane są bardzo drobne tłoczki lub mini-plakiety. | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| + | [[Indeks alfabetyczny]] <br> | ||
[[Format książki]] <br> | [[Format książki]] <br> | ||
[[Format specjalny]] <br> | [[Format specjalny]] <br> | ||
| + | |||
| + | ==Grafika== | ||
| + | |||
| + | <gallery> | ||
| + | File:Mickiewicz.jpg|Miniaturowe wydanie Poezji Mickiewicza | ||
| + | File:DSCF1804.JPG|Miniaturowa książka artystyczna z odręcznymi rysunkami ołówkiem, 10,9 x 13,2 x 4,3 [mm], widok ogólny książki, wyk. Kaja Ilczuk, 2020 r. (fot. K. Ilczuk) | ||
| + | File:DSCF1800.JPG|Miniaturowa książka artystyczna z odręcznymi rysunkami ołówkiem, 10,9 x 13,2 x 4,3 [mm], strona nr 9 "Autoportret", wyk. Kaja Ilczuk, 2020 r. (fot. K. Ilczuk) | ||
| + | File:DSCF1805.JPG|Miniaturowa książka artystyczna z odręcznymi rysunkami ołówkiem, 10,9 x 13,2 x 4,3 [mm], strona nr 19 "Kamea", wyk. Kaja Ilczuk, 2020 r. (fot. K. Ilczuk) | ||
| + | </gallery> | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | # | + | # Hussak T., Miniksiążki, Warszawa 2003, s. 12-13. |
| − | # | + | # Papuzińska J. (rec.): Miniksiążki. "Nowe książki" 2004, nr 2, s. 74. |
| + | # Petit formats reliés, Bruxelles 1991, s. 11-20. | ||
| + | # https://www.biblio.com/book-collecting/what-to-collect/a-brief-history-of-miniature-books/ | ||
| + | # https://en.wikipedia.org/wiki/Miniature_book | ||
| + | # Miniature Books Society, https://www.mbs.org/ | ||
| + | # Muzeum Najmniejszych Książek Świata Zygmunta Szkocnego, Katowice 1996. | ||
| + | # Andrysiak E., Miniaturowe edycje Stowarzyszenia Księgarzy Polskich, "Akapit" 2015, nr 10, s. 29-34. | ||
---- | ---- | ||
| − | Autor: ''' | + | Autor: '''E.P., M.P.B.''' |
Aktualna wersja na dzień 08:59, 14 cze 2022
Miniaturowe książki
(miniksiążki) (ang. miniature books, niem. Miniaturausgabe)
Książki w miniaturowych wymiarach, mające charakter kolekcjonerski. Przez lata za miniatury uznawano wszystkie małoformatowe książki. Powstałe w 1983 amerykańskie towarzystwo kolekcjonerskie (the Miniature Book Society) za książkę miniaturową uznaje taką, której wymiary nie przekraczają 3 cali (tj. 76 mm). Dopuszcza się nieco większy format, nie przekraczający 4 cali (116 mm), szczególnie dla książek XIX-wiecznych i starszych.
Wśród książek miniaturowych znajdują się zarówno masowe edycje (np. PRL-owskich Wydawnictw Filmowych i Artystycznych), druki artystyczne niskonakładowe, oprawiane ręcznie jak i unikaty - książki sporządzane przez artystów. Zarówno amerykańskie towarzystwo kolekcjonerów książek miniaturowych jak i inne środowiska aktywizują tworzenie miniksiążek organizując wystawy, warsztaty oraz spotkania kolekcjonerskie.
Historia
Książki miniaturowe powstawały już w epoce średniowiecza m.in. malutkie iluminowane Godzinki oraz Koran. Eksperymenty z drukiem miniatur sięgają początków techniki drukarskiej, już uczeń i następca Gutenberga, Peter Schöffer drukował miniksiążki. Rozwój miniwydawnictw nastąpił w XVII w., były to głównie książeczki religijne, śpiewniki i modlitewniki. Ukazało się wiele edycji Biblii, które ze względu na rozmiary otrzymały nazwy "paluchowych" lub "kciukowych". Z wydawania małoformatowych "republik" zasłynęła drukarnia Elsevierów. Przydatność małych książeczek książek polegała na możności przenoszenia w kieszeni i lektury w dowolnym momencie. W wieku XVIII z miniaturowych książek tworzono tzw. biblioteki podróżne.
Książki drukowano typograficznie, przy użyciu bardzo małych stopni pisma, czcionkami 4-punktowymi a nawet mniejszymi. Wydane w 1896 przez braci Salmin w Padwie listy Galileusza do pani Krystyny de Lorenc złożono ręcznie czcionkami o wielkości 2,5 punkta (tzw. rybie oko). Miniksiążki dekorowano iluminacjami oraz drzeworytowymi i miedziorytowymi grafikami. W XIX wieku do druku miniksiążek zastosowano technikę litograficzną, a od końca tego stulecia fotograficznie zmniejszano skład drukarski.
W wieku XIX książki miniaturowe zyskały na popularności, obok modlitewników wydawano almanachy i poezje, książki dla dzieci w tym książeczki na wyposażenie domków dla lalek. W miniaturowych formatach wydawano różnego rodzaju poradniki, w tym przewodniki turystyczne. Były też wykorzystywane do celów propagandowych i reklamowych.
Do najbardziej znanych polskich edycji miniaturowych należą Poezje Adama Mickiewicza (30x22 mm), wydane w 1898, na jubileusz stulecia urodzin poety, a jednocześnie na odsłonięcie pomnika Mickiewicza w Warszawie. Książeczkę zaopatrzono w srebrny futeralik, w który wprawiono szkło powiększające.
Ekstremalnie małe, kilkumilimetrowe książeczki wykonywał polski twórca, Zygmunt Szkocny, kolekcja jego miniaturowych książek jest prezentowana w Muzeum Najmniejszych Książek Świata w Piotrowicach.
Oprawy
Miniaturowe książki najczęściej były oprawiane w skórę marokinową. Książeczki w srebrnych lub perłowych oprawach były wręczane jako upominki, można było nosić je jako naszyjniki.
Oprawienie miniaturowych książeczek wymaga od introligatorów wyjątkowych zdolności manualnych. Oprawy wykonywane są najczęściej z bardzo cienko zszarfowanej skóry lub cienkiej tkaniny, a do szycia używane są cienkie jedwabne nici. Introligatorzy posługują się pęsetami oraz specjalnymi, precyzyjnymi narzędziami, w tym narzędziami sporządzanymi specjalnie dla oprawy książek o małych rozmiarach. Do tłoczenia wykorzystywane są bardzo drobne tłoczki lub mini-plakiety.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Format książki
Format specjalny
Grafika
Miniaturowe wydanie Poezji Mickiewicza
Miniaturowa książka artystyczna z odręcznymi rysunkami ołówkiem, 10,9 x 13,2 x 4,3 [mm], widok ogólny książki, wyk. Kaja Ilczuk, 2020 r. (fot. K. Ilczuk)
Miniaturowa książka artystyczna z odręcznymi rysunkami ołówkiem, 10,9 x 13,2 x 4,3 [mm], strona nr 9 "Autoportret", wyk. Kaja Ilczuk, 2020 r. (fot. K. Ilczuk)
Miniaturowa książka artystyczna z odręcznymi rysunkami ołówkiem, 10,9 x 13,2 x 4,3 [mm], strona nr 19 "Kamea", wyk. Kaja Ilczuk, 2020 r. (fot. K. Ilczuk)
Przypisy
- Hussak T., Miniksiążki, Warszawa 2003, s. 12-13.
- Papuzińska J. (rec.): Miniksiążki. "Nowe książki" 2004, nr 2, s. 74.
- Petit formats reliés, Bruxelles 1991, s. 11-20.
- https://www.biblio.com/book-collecting/what-to-collect/a-brief-history-of-miniature-books/
- https://en.wikipedia.org/wiki/Miniature_book
- Miniature Books Society, https://www.mbs.org/
- Muzeum Najmniejszych Książek Świata Zygmunta Szkocnego, Katowice 1996.
- Andrysiak E., Miniaturowe edycje Stowarzyszenia Księgarzy Polskich, "Akapit" 2015, nr 10, s. 29-34.
Autor: E.P., M.P.B.
