Prasowanie: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
|||
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Prasowanie== | ==Prasowanie== | ||
| − | (niem. pressen | + | (ściskanie, sprasowanie, kalibrowanie) (ang. press (czasownik); niem. pressen, einpressen) |
| − | + | Wywołanie nacisku mające na celu wyprostowanie albo też zmniejszenie grubości półproduktów, utrwalenie załamań lub też silne zetknięcie się sklejanych elementów. | |
| − | + | Prasowanie jest realizowane przy użyciu pras, ręcznych lub z napędem mechanicznym, przenośnych lub stojących, stołowych lub wolnostojących wielkogabarytowych. | |
| − | + | Specyficznym typem prasowania jest kalibrowanie czyli poddanie kontrolowanemu naciskowi w celu uzyskania konkretnej grubości. | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | == | + | ==Prasowanie papieru w procesie jego produkcji== |
| + | Ostatnia faza odwadniania papieru po opuszczeniu partii sitowej. W wyniku prasowania następuje zagęszczenie struktury i zmniejszenie grubości papieru. Prasa maszyny papierniczej składa się z dwóch walców, toczących się po sobie i dociskanych z kontrolowaną siłą. Papier przemieszcza się pomiędzy nimi na filcu, którego jakość jest elementem współdecydującym o jakości prasowania. Filc wchłania wodę z wstęgi papieru i zabezpiecza ją przed rozgnieceniem. W partii prasowane stosuje się jeszcze dodatkowe rozwiązania odwadniające papier, np. prasy ssące, prasy z żłobkowanymi walcami. W trakcie prasowania dochodzi do odciskania w papierze struktury filcu, czego nie daje się całkowicie usunąć, jest to nazwane markowaniem papieru i jest jedną z cech umożliwiających rozpoznanie stron w gotowym wyrobie. W wyniku prasowania suchość papieru osiąga poziom 40-50%, a papier staje się na tyle mocny, ze nie wymaga już transportu na filcu. | ||
| − | + | ==Zobacz też== | |
| − | + | ||
| − | < | + | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> |
| + | [[Prasy introligatorskie]] <br> | ||
| + | [[Przycieranie]] <br> | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | # Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. | + | # Sobucki W., Jeżewska E., Wiedza o papierze dla konserwatorów zbiorów, Warszawa 2015, s. 146-147. |
| + | # Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 138-140. | ||
---- | ---- | ||
| − | Autor: '''E.P.''' | + | Autor: '''E.P., M.P.B.''' |
Aktualna wersja na dzień 18:06, 24 maj 2022
Prasowanie
(ściskanie, sprasowanie, kalibrowanie) (ang. press (czasownik); niem. pressen, einpressen)
Wywołanie nacisku mające na celu wyprostowanie albo też zmniejszenie grubości półproduktów, utrwalenie załamań lub też silne zetknięcie się sklejanych elementów.
Prasowanie jest realizowane przy użyciu pras, ręcznych lub z napędem mechanicznym, przenośnych lub stojących, stołowych lub wolnostojących wielkogabarytowych.
Specyficznym typem prasowania jest kalibrowanie czyli poddanie kontrolowanemu naciskowi w celu uzyskania konkretnej grubości.
Prasowanie papieru w procesie jego produkcji
Ostatnia faza odwadniania papieru po opuszczeniu partii sitowej. W wyniku prasowania następuje zagęszczenie struktury i zmniejszenie grubości papieru. Prasa maszyny papierniczej składa się z dwóch walców, toczących się po sobie i dociskanych z kontrolowaną siłą. Papier przemieszcza się pomiędzy nimi na filcu, którego jakość jest elementem współdecydującym o jakości prasowania. Filc wchłania wodę z wstęgi papieru i zabezpiecza ją przed rozgnieceniem. W partii prasowane stosuje się jeszcze dodatkowe rozwiązania odwadniające papier, np. prasy ssące, prasy z żłobkowanymi walcami. W trakcie prasowania dochodzi do odciskania w papierze struktury filcu, czego nie daje się całkowicie usunąć, jest to nazwane markowaniem papieru i jest jedną z cech umożliwiających rozpoznanie stron w gotowym wyrobie. W wyniku prasowania suchość papieru osiąga poziom 40-50%, a papier staje się na tyle mocny, ze nie wymaga już transportu na filcu.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Prasy introligatorskie
Przycieranie
Przypisy
- Sobucki W., Jeżewska E., Wiedza o papierze dla konserwatorów zbiorów, Warszawa 2015, s. 146-147.
- Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 138-140.
Autor: E.P., M.P.B.
