Twarda oprawa: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
(→Twarda oprawa) |
||
| (Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
(ang. hardcover, hard bound, stiff boards; niem. Bucheinband; fr. couverture rigide) | (ang. hardcover, hard bound, stiff boards; niem. Bucheinband; fr. couverture rigide) | ||
| − | Oprawa książki charakteryzująca się sztywnymi okładkami. Sztywność nadają tekturowe, drewniane lub rzadziej plastikowe okładziny, z zewnętrznej strony oklejone obleczeniem, a od wewnątrz wyklejką. | + | '''1.''' Oprawa książki charakteryzująca się sztywnymi okładkami. Sztywność nadają tekturowe, drewniane lub rzadziej plastikowe okładziny, z zewnętrznej strony oklejone obleczeniem, a od wewnątrz wyklejką. |
Niektóre typy opraw (mnisze oraz artystyczne i eksperymentalne) są wyzbyte obleczenia a czasem także wyklejki, eksponując surowy materiał okładkowy, np. deskę, tekturę, plexi, szkło lub metal. | Niektóre typy opraw (mnisze oraz artystyczne i eksperymentalne) są wyzbyte obleczenia a czasem także wyklejki, eksponując surowy materiał okładkowy, np. deskę, tekturę, plexi, szkło lub metal. | ||
| − | Najstarsze | + | Najstarsze zachowane oprawy koptyjskie są usztywnione sklejką z papirusowych kart. W epoce średniowiecza do usztywnienia opraw używano desek grubości kilku milimetrów. Oprawy arabskie były usztywniane sklejką z papierowych kart. Ten wynalazek został zaadoptowany do europejskiego rzemiosła introligatorskiego w epoce renesansu na terenie Wenecji i wkrótce rozpowszechnił się w Europie Zachodniej. Tworząc okładzinówki introligatorzy sklejali karty papierowej makulatury, od XVI w. papiernie zaczęły produkować tekturę ze szmat oraz papierowej makulatury. |
| + | |||
| + | '''2.''' W potocznej terminologii: typ oprawy przeciwstawny oprawie broszurowej/miękkiej, identyfikowany z oprawą zwaną w nomenklaturze introligatorstwa przemysłowego złożoną. | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| Linia 13: | Linia 15: | ||
[[Półtwarda oprawa ]] <br> | [[Półtwarda oprawa ]] <br> | ||
[[Złożona oprawa]] <br> | [[Złożona oprawa]] <br> | ||
| + | [[Tektura]] <br> | ||
| + | [[Kompaturka]] <br> | ||
---- | ---- | ||
Autor: '''E.P.''' | Autor: '''E.P.''' | ||
Aktualna wersja na dzień 08:33, 13 maj 2022
Twarda oprawa
(ang. hardcover, hard bound, stiff boards; niem. Bucheinband; fr. couverture rigide)
1. Oprawa książki charakteryzująca się sztywnymi okładkami. Sztywność nadają tekturowe, drewniane lub rzadziej plastikowe okładziny, z zewnętrznej strony oklejone obleczeniem, a od wewnątrz wyklejką.
Niektóre typy opraw (mnisze oraz artystyczne i eksperymentalne) są wyzbyte obleczenia a czasem także wyklejki, eksponując surowy materiał okładkowy, np. deskę, tekturę, plexi, szkło lub metal.
Najstarsze zachowane oprawy koptyjskie są usztywnione sklejką z papirusowych kart. W epoce średniowiecza do usztywnienia opraw używano desek grubości kilku milimetrów. Oprawy arabskie były usztywniane sklejką z papierowych kart. Ten wynalazek został zaadoptowany do europejskiego rzemiosła introligatorskiego w epoce renesansu na terenie Wenecji i wkrótce rozpowszechnił się w Europie Zachodniej. Tworząc okładzinówki introligatorzy sklejali karty papierowej makulatury, od XVI w. papiernie zaczęły produkować tekturę ze szmat oraz papierowej makulatury.
2. W potocznej terminologii: typ oprawy przeciwstawny oprawie broszurowej/miękkiej, identyfikowany z oprawą zwaną w nomenklaturze introligatorstwa przemysłowego złożoną.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Półtwarda oprawa
Złożona oprawa
Tektura
Kompaturka
Autor: E.P.
