Sztuczna skóra: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Zobacz też)
(Skóra mielona)
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
===Sztuczna skóra===
+
==Sztuczna skóra==
(materiały skóropodobne) (niem. Kunstleder, Lederpapier, fr. simili-cuir)
+
(materiały skóropodobne) (ang. leatherette, artificial/synthetic leather; niem. Kunstleder, Lederpapier; fr. simili-cuir)
  
Materiał o podłożu z papieru, tkaniny lub włókniny powleczony jednostronnie masą z tworzyw sztucznych, np. mas termoplastycznych, lateksowych, kauczukowych, poliuretanowych, winylowych i innych. Barwienie następuje już w masie lub też materiał po powleczeniu jest poddany nadrukowi oraz wytłaczaniu faktury, która upodabnia go do skóry, a w końcu lakierowany błyszczącym lub matowym lakierem. Są wodoodporne, a wytrzymałość zależy od zastosowanego podłoża. Są wytwarzane pod wieloma nazwami własnymi producentów, w PRL produkowano materiał papierowy powlekany polichlorkiem winylu, znany pod nazwą introkal. Lepszy jakościowo materiał znany jest pod nazwą balacron. Powlekane materiały tkaninowe były produkowane pod nazwami: ekruda powlekana, libroid (na cieńszym podłożu) oraz grubsze - granitol, dermatoid i lederyna.
+
Materiał o podłożu z papieru, tkaniny lub włókniny powleczony jednostronnie powłoką złożona z kazeiny, gliceryny, ekstraktu z drzewa kampeszowego lub też masą z tworzyw sztucznych, np. mas termoplastycznych, lateksowych, kauczukowych, poliuretanowych, winylowych i innych. Barwienie następuje już w masie, dodatkowo materiał po powleczeniu może być poddany nadrukowi. Wytłoczenie faktury upodabnia go do skóry.
  
Współcześnie sztuczne skóry produkowane na podłożu z mikrowłókien poliamidu lub poliesteru i mają powłokę poliuretanową. Lico doskonale imituje skórę naturalną. Materiały są produkowane w szerokiej gamie faktur imitujących różne gatunki skór, nazwy zależne są od faktury sztucznej skóry, nazywanej także ekoskórą.
+
Sztuczne skóry są wodoodporne, a wytrzymałość zależy od zastosowanego podłoża. Są wytwarzane pod wieloma nazwami własnymi producentów, w PRL produkowano materiał papierowy powlekany polichlorkiem winylu, znany pod nazwą introkal. Lepszy jakościowo materiał znany jest pod nazwą balacron. Powlekane materiały tkaninowe były produkowane pod nazwami: ekruda powlekana, libroid (na cieńszym podłożu) oraz grubsze - granitol, dermatoid i lederyna. W introligatorstwie jako imitacja skóry używany był także skaj tapicerski.  
  
Ze skórzanych odpadów produkowana jest skóra mielona (wtórna), zwana salpą. Powstaje ona z rozdrobnionych włókien skórzanych, sklejanych i prasowanych, często też barwionych i lakierowanych.
+
Współcześne sztuczne skóry produkowane są na podłożu z mikrowłókien poliamidu lub poliesteru i mają powłokę poliuretanową. Lico doskonale imituje skórę naturalną. Materiały są produkowane w szerokiej gamie faktur imitujących różne gatunki skór, nazwy zależne są od groszku sztucznej skóry, nazywanej także ekoskórą.
 +
 
 +
===Skóra mielona===
 +
Ze skórzanych odpadów produkowana jest skóra mielona (wtórna), zwana salpą. Powstaje ona z rozdrobnionych włókien skórzanych, które podlegają sklejaniu i prasowaniu, powierzchnia może być barwiona i lakierowana.
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 14: Linia 17:
 
[[Skóry introligatorskie]] <br>
 
[[Skóry introligatorskie]] <br>
 
[[Papiery wytłaczane]] <br>
 
[[Papiery wytłaczane]] <br>
 +
[[Groszek]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
  
 
<gallery>
 
<gallery>
File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1
+
File:Libroid.jpg|Reklama producenta, Grafika 1906, nr 3.
  
 
</gallery>
 
</gallery>
 
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
 
# G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 66.
 
# G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 66.
# M. Wolf-Lefranc, Ch. Vermuyse, La reliure, Paris 1957, s. 71.  
+
# M. Wolf-Lefranc, Ch. Vermuyse, La reliure, Paris 1957, s. 71.
 +
# Weichelt A., Buntpapier-Fabrikation, Berlin 1908, s. 197-208
  
 
----
 
----
 
Autor: '''E.P.'''
 
Autor: '''E.P.'''

Aktualna wersja na dzień 09:33, 9 maj 2022

Sztuczna skóra

(materiały skóropodobne) (ang. leatherette, artificial/synthetic leather; niem. Kunstleder, Lederpapier; fr. simili-cuir)

Materiał o podłożu z papieru, tkaniny lub włókniny powleczony jednostronnie powłoką złożona z kazeiny, gliceryny, ekstraktu z drzewa kampeszowego lub też masą z tworzyw sztucznych, np. mas termoplastycznych, lateksowych, kauczukowych, poliuretanowych, winylowych i innych. Barwienie następuje już w masie, dodatkowo materiał po powleczeniu może być poddany nadrukowi. Wytłoczenie faktury upodabnia go do skóry.

Sztuczne skóry są wodoodporne, a wytrzymałość zależy od zastosowanego podłoża. Są wytwarzane pod wieloma nazwami własnymi producentów, w PRL produkowano materiał papierowy powlekany polichlorkiem winylu, znany pod nazwą introkal. Lepszy jakościowo materiał znany jest pod nazwą balacron. Powlekane materiały tkaninowe były produkowane pod nazwami: ekruda powlekana, libroid (na cieńszym podłożu) oraz grubsze - granitol, dermatoid i lederyna. W introligatorstwie jako imitacja skóry używany był także skaj tapicerski.

Współcześne sztuczne skóry produkowane są na podłożu z mikrowłókien poliamidu lub poliesteru i mają powłokę poliuretanową. Lico doskonale imituje skórę naturalną. Materiały są produkowane w szerokiej gamie faktur imitujących różne gatunki skór, nazwy zależne są od groszku sztucznej skóry, nazywanej także ekoskórą.

Skóra mielona

Ze skórzanych odpadów produkowana jest skóra mielona (wtórna), zwana salpą. Powstaje ona z rozdrobnionych włókien skórzanych, które podlegają sklejaniu i prasowaniu, powierzchnia może być barwiona i lakierowana.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Płótna introligatorskie
Skóry introligatorskie
Papiery wytłaczane
Groszek

Grafika

Przypisy

  1. G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 66.
  2. M. Wolf-Lefranc, Ch. Vermuyse, La reliure, Paris 1957, s. 71.
  3. Weichelt A., Buntpapier-Fabrikation, Berlin 1908, s. 197-208

Autor: E.P.