Dyplomów oprawy: Różnice pomiędzy wersjami
(→Grafika) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
Oprawy dokumentów potwierdzających przyznanie tytułu naukowego bądź zawodowego, jak również nadanie tytułu (np. szlacheckiego), przywileju, własności, praw itp. Ze względu na uroczysty charakter oraz zazwyczaj pokaźne rozmiary takich aktów, ich oprawy wykonywano z kosztownych materiałów (marokin, aksamit, jedwab itp.). Nierzadko też pokrywano je bogatą dekoracją ornamentalną (złoconą na skórze, haftowaną na tkaninie), wzbogacaną herbem władcy, państwa lub właściciela dokumentu. D. o. często zaopatrzone są w wiązadła ze szlachetnych tkanin, umieszczane przy dłuższych, a niekiedy też krótszych krawędziach okładzin. Zdarzają się też ozdobne okucia, zwłaszcza na historyzujących oprawach z XIX w. Integralnym elementem struktury takich woluminów bywa też pieczęć w puszcze, podwieszona do sznura o ozdobnej formie, który przeciągnięty jest przez otwory w okładzinach. Relatywnie liczne zabytki tego rodzaju znajdują się głównie w archiwach, jednak ze względu na wartość historyczną i artystyczną dokumentów (np. iluminowanych i kaligrafowanych) oraz ich opraw, często spotyka się je w muzeach i kolekcjach prywatnych. | Oprawy dokumentów potwierdzających przyznanie tytułu naukowego bądź zawodowego, jak również nadanie tytułu (np. szlacheckiego), przywileju, własności, praw itp. Ze względu na uroczysty charakter oraz zazwyczaj pokaźne rozmiary takich aktów, ich oprawy wykonywano z kosztownych materiałów (marokin, aksamit, jedwab itp.). Nierzadko też pokrywano je bogatą dekoracją ornamentalną (złoconą na skórze, haftowaną na tkaninie), wzbogacaną herbem władcy, państwa lub właściciela dokumentu. D. o. często zaopatrzone są w wiązadła ze szlachetnych tkanin, umieszczane przy dłuższych, a niekiedy też krótszych krawędziach okładzin. Zdarzają się też ozdobne okucia, zwłaszcza na historyzujących oprawach z XIX w. Integralnym elementem struktury takich woluminów bywa też pieczęć w puszcze, podwieszona do sznura o ozdobnej formie, który przeciągnięty jest przez otwory w okładzinach. Relatywnie liczne zabytki tego rodzaju znajdują się głównie w archiwach, jednak ze względu na wartość historyczną i artystyczną dokumentów (np. iluminowanych i kaligrafowanych) oraz ich opraw, często spotyka się je w muzeach i kolekcjach prywatnych. | ||
| − | |||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Aktualna wersja na dzień 23:34, 2 kwi 2022
Spis treści
Dyplomów oprawy
Oprawy dokumentów potwierdzających przyznanie tytułu naukowego bądź zawodowego, jak również nadanie tytułu (np. szlacheckiego), przywileju, własności, praw itp. Ze względu na uroczysty charakter oraz zazwyczaj pokaźne rozmiary takich aktów, ich oprawy wykonywano z kosztownych materiałów (marokin, aksamit, jedwab itp.). Nierzadko też pokrywano je bogatą dekoracją ornamentalną (złoconą na skórze, haftowaną na tkaninie), wzbogacaną herbem władcy, państwa lub właściciela dokumentu. D. o. często zaopatrzone są w wiązadła ze szlachetnych tkanin, umieszczane przy dłuższych, a niekiedy też krótszych krawędziach okładzin. Zdarzają się też ozdobne okucia, zwłaszcza na historyzujących oprawach z XIX w. Integralnym elementem struktury takich woluminów bywa też pieczęć w puszcze, podwieszona do sznura o ozdobnej formie, który przeciągnięty jest przez otwory w okładzinach. Relatywnie liczne zabytki tego rodzaju znajdują się głównie w archiwach, jednak ze względu na wartość historyczną i artystyczną dokumentów (np. iluminowanych i kaligrafowanych) oraz ich opraw, często spotyka się je w muzeach i kolekcjach prywatnych.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Archiwalna oprawa
Haftowane oprawy
Herb
Luksusowe oprawy
Pieczęć
Tekstylne oprawy
Grafika
Oprawa dyplomu doktorskiego Adama Opatowskiego, Włochy, 1619, BJ, Kraków, fot. wg: Jarosławiecka 1929
Oprawa dyplomu doktorskiego Jerzego Modlińskiego, Włochy, 1641, BJ, Kraków, fot. wg: Jarosławiecka 1929
Oprawa dyplomu nadania szlachectwa Hieronimowi Pinocciemu, Warszawa, 3 ćw. XVII w. prawdopodobnie 1662, fot. wg: Jarosławiecka 1929
Oprawa dyplomu, krąg niemiecki, 1707, Biblioteka Elbląska, fot. wg www.polona.pl
Oprawa dyplomu nobilitacyjnego Antoniego Zadery, 1790, dawne zbiory Antoniego Strzałkowskiego, wg rys. Dominika Witke Jeżewskiego i Władysława Sztolcmana, fot.: www.cyfrowe.mnw.pl
Oprawa dyplomu nadania tytułu hrabiowskiego J. W. von der Goltz przez króla Prus, prawdopodobnie Berlin, 1787, fot. wg: Tomaszewski 2013, t. 2
Dyplom nadania tytułu hrabiowskiego Józefowi Mycielskiemu przez króla Prus, prawdopodobnie Berlin, 1822, zbiory prywatne, fot. wg: Tomaszewski 2013, t. 2
Oprawy dyplomów nadania szlachectwa, Polska - zabór rosyjski, 1850, Muzeum Warszawy, Warszawa, fot. wg: www.kolekcje.muzeumwarszawy.pl
Oprawa dyplomu dla marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza, Franciszek Seifert, przed 1939, fot. wg: "Silva Rerum" 1939
Przypisy
- Jarosławiecka 1929, s. 111-119;
- Tomaszewski 2013, t. 2, kat. XXXVIII-XL, CXV.
Autor: A.W.
