Papier glansowany: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Papier glansowany)
 
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
=Papier glansowany=
 
=Papier glansowany=
(niem. Glacépapier)
+
(ang. glossy/glazed paper; fr. papier glacé, niem. Glanzpapier)
  
 
Papier dekoracyjny jednolicie zabarwiony o błyszczącej powierzchni.
 
Papier dekoracyjny jednolicie zabarwiony o błyszczącej powierzchni.
  
Wykonanie papieru polegało na wypolerowaniu zabarwionego papieru
+
Uzyskaniu błyszczącej powierzchni mogło służyć kalandrowanie. Większy połysk dawało polerowanie papieru szkłem, krzemieniem lub agatem, zamocowanym w specjalnym urządzeniu, dającym wielki nacisk. Połysk wzmagało woskowanie papieru przed gładzeniem.
zagruntowaniu klejem skórnym, naniesieniu farby i ponownym pokryciu tym samym klejem. Tak przygotowaną powierzchnię papieru hydrofobizuje się przez naniesienie gąbką roztworu ałunu, saletry i octu winnego (w równych częściach). Tak przygotowany papier mógł być następnie poddany tłoczeniu faktury, dając [[Papiery reliefowe safianowe|papier safianowy]].
+
  
Papiery glansowane były w użyciu w końcu XVIII i na początku XIX wieku, stosowane na wyklejki oraz jako papier obłóczkowy.
+
Innym sposobem było pokrycie papieru klejem skórnym, naniesienie farby i ponowne pokrycie tym samym klejem. Tak przygotowaną powierzchnię papieru poddawano hydrofobizacji przez naniesienie gąbką roztworu ałunu, saletry i octu winnego (w równych częściach). Papier mógł być następnie poddany tłoczeniu faktury, dając papier reliefowy.
  
 +
Papiery glansowane były w użyciu w końcu XVIII i na początku XIX wieku, stosowane na wyklejki oraz jako papier obleczeniowy, a nadto do galanterii introligatorskiej i różnych prac amatorskich.
 +
 +
W 2. poł. XIX w. wytwarzanie papieru glansowanego uległo uprzemysłowieniu. Rozszerzono bazę substancji chemicznych dodawanych do farby, które wywoływały połysk: mydło, talk, tlenek glinu, szelak, kazeinę, amoniak i in. Ręczne polerowanie zastąpiły kalandry, maszyny szczotkujące oraz gładzące.
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
  
 
[[Indeks alfabetyczny]] <br>
 
[[Indeks alfabetyczny]] <br>
[[Papiery reliefowe safianowe]] <br>
+
[[Gładzenie papieru]] <br>
 +
[[Papiery dekoracyjne]] <br>
 +
[[Papiery wytłaczane]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
  
 
<gallery>
 
<gallery>
File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1
+
File:Img313.jpg|Papier jednobarwny glansowany
  
 
</gallery>
 
</gallery>
Linia 24: Linia 28:
  
 
# Sposób farbowania papierów w rozmaitych kolorach, „Piast czyli Pamiętnik Technologiczny”, Warszawa, 1829, t. II, s. 102-113 http://bc.wbp.lublin.pl/dlibra/publication?id=16243&tab=3
 
# Sposób farbowania papierów w rozmaitych kolorach, „Piast czyli Pamiętnik Technologiczny”, Warszawa, 1829, t. II, s. 102-113 http://bc.wbp.lublin.pl/dlibra/publication?id=16243&tab=3
# Przypis 2
+
# Weichelt August, Buntpapierfabrikation, Berlin 1908, s. 50-71, 151-168.
  
 
----
 
----
 
Autor: '''E.P.'''
 
Autor: '''E.P.'''

Aktualna wersja na dzień 00:50, 20 mar 2022

Papier glansowany

(ang. glossy/glazed paper; fr. papier glacé, niem. Glanzpapier)

Papier dekoracyjny jednolicie zabarwiony o błyszczącej powierzchni.

Uzyskaniu błyszczącej powierzchni mogło służyć kalandrowanie. Większy połysk dawało polerowanie papieru szkłem, krzemieniem lub agatem, zamocowanym w specjalnym urządzeniu, dającym wielki nacisk. Połysk wzmagało woskowanie papieru przed gładzeniem.

Innym sposobem było pokrycie papieru klejem skórnym, naniesienie farby i ponowne pokrycie tym samym klejem. Tak przygotowaną powierzchnię papieru poddawano hydrofobizacji przez naniesienie gąbką roztworu ałunu, saletry i octu winnego (w równych częściach). Papier mógł być następnie poddany tłoczeniu faktury, dając papier reliefowy.

Papiery glansowane były w użyciu w końcu XVIII i na początku XIX wieku, stosowane na wyklejki oraz jako papier obleczeniowy, a nadto do galanterii introligatorskiej i różnych prac amatorskich.

W 2. poł. XIX w. wytwarzanie papieru glansowanego uległo uprzemysłowieniu. Rozszerzono bazę substancji chemicznych dodawanych do farby, które wywoływały połysk: mydło, talk, tlenek glinu, szelak, kazeinę, amoniak i in. Ręczne polerowanie zastąpiły kalandry, maszyny szczotkujące oraz gładzące.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Gładzenie papieru
Papiery dekoracyjne
Papiery wytłaczane

Grafika

Przypisy

  1. Sposób farbowania papierów w rozmaitych kolorach, „Piast czyli Pamiętnik Technologiczny”, Warszawa, 1829, t. II, s. 102-113 http://bc.wbp.lublin.pl/dlibra/publication?id=16243&tab=3
  2. Weichelt August, Buntpapierfabrikation, Berlin 1908, s. 50-71, 151-168.

Autor: E.P.