Jansenistyczne oprawy: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Jansenistyczne oprawy: korekta term. ang. - l. mn.) |
(→Przypisy) |
||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Jansenistyczne oprawy== | ==Jansenistyczne oprawy== | ||
| − | (jansenistowskie oprawy) (ang. Jansenist style bindings, fr. reliure janséniste, à la janséniste) | + | (jansenistowskie oprawy) (ang. Jansenist style bindings, fr. reliure janséniste, à la janséniste, niem. Jansenisteneinbände) |
Styl opraw francuskich z XVII i pocz. XVIII wieku, wykonywanych dla zwolenników jansenizmu, surowego ruchu teologiczno-duchowego. Styl był manifestacją protestu przeciw wybujałej dekoratywności wyrobów artystycznych i rzemieślniczych czasów Ludwika XIV. | Styl opraw francuskich z XVII i pocz. XVIII wieku, wykonywanych dla zwolenników jansenizmu, surowego ruchu teologiczno-duchowego. Styl był manifestacją protestu przeciw wybujałej dekoratywności wyrobów artystycznych i rzemieślniczych czasów Ludwika XIV. | ||
| − | Oprawy były surowe, wykonywano je z ciemnej, | + | Oprawy były surowe, wykonywano je z ciemnej, przeważnie brunatnej, wysokojakościowej skóry marokin. Cechowały się perfekcją realizacji rzemieślniczej, a zarazem programowym brakiem dekoracji, jedynie na grzbietach posiadały złocone tytuły. Jansenistyczni bibliofile rozwiązali dylemat, jaki wymogła na nich ideologia, przenosząc warstwę dekoracyjną oprawy do wnętrza: przy niezdobionych okładkach, oprawy jansenistyczne posiadały dublury bogato złocone ornamentem koronkowym. |
| − | + | ||
===Naśladownictwo=== | ===Naśladownictwo=== | ||
| − | W 2. poł. XIX i na początku XX w., zwłaszcza na gruncie angielskim, zapanowała moda wzorowania się na oprawach jansenistycznych. Introligatorzy oprawiali książki w jednobarwną skórę, tłoczenia ograniczali do delikatnego złoconego tytułu na grzbiecie. Oprawy wykonywano perfekcyjnie, zwykle w technice francuskiej, w szlachetne gatunki skór. Otwarcie okładki wprowadzało efekt zaskoczenia wyrafinowaną wyklejką oraz bogato złoconą, a czasem też | + | W 2. poł. XIX i na początku XX w., zwłaszcza na gruncie angielskim, zapanowała moda wzorowania się na oprawach jansenistycznych. Introligatorzy oprawiali książki w jednobarwną skórę, tłoczenia ograniczali do delikatnego złoconego tytułu na grzbiecie. Oprawy wykonywano perfekcyjnie, zwykle w technice francuskiej, w szlachetne gatunki skór. Otwarcie okładki wprowadzało efekt zaskoczenia wyrafinowaną wyklejką oraz bogato złoconą, a czasem też mozaikową bordiurą. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| Linia 29: | Linia 28: | ||
# J. Greenfield, ABC of bookbinding, Naw Castle 2002, s. 137. | # J. Greenfield, ABC of bookbinding, Naw Castle 2002, s. 137. | ||
| + | # Enciclopedia de la encuadernacion, Madrid 1998, s. 163-164. | ||
| + | # Devauchelle Roger, La reliure, Paris 1995, s. 104. | ||
# Julie L. Mellby, Jansenist style binding, in: Graphic Arts, https://www.princeton.edu/~graphicarts/2011/10/doublures.html. | # Julie L. Mellby, Jansenist style binding, in: Graphic Arts, https://www.princeton.edu/~graphicarts/2011/10/doublures.html. | ||
---- | ---- | ||
Autor: '''E.P.''' | Autor: '''E.P.''' | ||
Aktualna wersja na dzień 21:01, 18 mar 2022
Jansenistyczne oprawy
(jansenistowskie oprawy) (ang. Jansenist style bindings, fr. reliure janséniste, à la janséniste, niem. Jansenisteneinbände)
Styl opraw francuskich z XVII i pocz. XVIII wieku, wykonywanych dla zwolenników jansenizmu, surowego ruchu teologiczno-duchowego. Styl był manifestacją protestu przeciw wybujałej dekoratywności wyrobów artystycznych i rzemieślniczych czasów Ludwika XIV.
Oprawy były surowe, wykonywano je z ciemnej, przeważnie brunatnej, wysokojakościowej skóry marokin. Cechowały się perfekcją realizacji rzemieślniczej, a zarazem programowym brakiem dekoracji, jedynie na grzbietach posiadały złocone tytuły. Jansenistyczni bibliofile rozwiązali dylemat, jaki wymogła na nich ideologia, przenosząc warstwę dekoracyjną oprawy do wnętrza: przy niezdobionych okładkach, oprawy jansenistyczne posiadały dublury bogato złocone ornamentem koronkowym.
Naśladownictwo
W 2. poł. XIX i na początku XX w., zwłaszcza na gruncie angielskim, zapanowała moda wzorowania się na oprawach jansenistycznych. Introligatorzy oprawiali książki w jednobarwną skórę, tłoczenia ograniczali do delikatnego złoconego tytułu na grzbiecie. Oprawy wykonywano perfekcyjnie, zwykle w technice francuskiej, w szlachetne gatunki skór. Otwarcie okładki wprowadzało efekt zaskoczenia wyrafinowaną wyklejką oraz bogato złoconą, a czasem też mozaikową bordiurą.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Amor vacui
Grafika
Oprawa w stylu jansenistycznym, Francja, poł. XVIII w., zbiory i fot.: Biblioteca Nazionale Braidense, Mediolan
Oprawa w stylu jansenistycznym warszawskiego introligatora Kacpra Dymeckiego. Fot. Antykwariat Rara Avis.
Wnętrze oprawy Dymeckiego. Fot. Antykwariat Rara Avis.
Przypisy
- J. Greenfield, ABC of bookbinding, Naw Castle 2002, s. 137.
- Enciclopedia de la encuadernacion, Madrid 1998, s. 163-164.
- Devauchelle Roger, La reliure, Paris 1995, s. 104.
- Julie L. Mellby, Jansenist style binding, in: Graphic Arts, https://www.princeton.edu/~graphicarts/2011/10/doublures.html.
Autor: E.P.
