Chimera: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Chimera)
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
===Chimera===
+
==Chimera==
(fr. chimère)
+
(hybryda) (ang. Chimera; fr. chimère, hybride)  
  
(hybryda) (fr. hybride)
+
Wywodzące się z mitologii greckiej monstrum o tułowiu kozy, głowie lwa i wężowym ogonie. W sztuce średniowiecznej pojęcie to odnosi się do wszelkich hybrydalnych stworzeń o ciele składającym się z elementów różnych zwierząt, lub zwierząt i ludzi. Jako twory nienaturalne, będące zaprzeczeniem doskonałości tworów Boga, symbolizowały demoniczne siły, w tym diabła. W zdobnictwie introligatorskim romanizmu popularność zyskały kwadratowe tłoki z wizerunkiem ch. o głowie człowieka i zwierzęcia, zazwyczaj na jednej lub dwóch zwierzęcych szyjach, niekiedy z ptasimi skrzydłami i nogami. Niekiedy ukazywane także na okuciach romańskich i gotyckich.
 
+
Wywodzące się z mitologii greckiej monstrum o tułowiu kozy, głowie lwa i wężowym ogonie. W sztuce średniowiecznej pojęcie to odnosi się do wszelkich hybrydalnych stworzeń o ciele składającym się z elementów różnych zwierząt, lub zwierząt i ludzi. Jako twory nienaturalne, będące zaprzeczeniem doskonałości tworów boga, symbolizowały demoniczne siły, w tym diabła. W zdobnictwie introligatorskim romanizmu popularność zyskały kwadratowe tłoki z wizerunkiem ch. o głowie człowieka i zwierzęcia, zazwyczaj na jednej lub dwóch zwierzęcych szyjach, niekiedy z ptasimi skrzydłami i nogami. Niekiedy ukazywane także na okuciach romańskich i gotyckich.
+
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==

Aktualna wersja na dzień 14:42, 21 lut 2022

Chimera

(hybryda) (ang. Chimera; fr. chimère, hybride)

Wywodzące się z mitologii greckiej monstrum o tułowiu kozy, głowie lwa i wężowym ogonie. W sztuce średniowiecznej pojęcie to odnosi się do wszelkich hybrydalnych stworzeń o ciele składającym się z elementów różnych zwierząt, lub zwierząt i ludzi. Jako twory nienaturalne, będące zaprzeczeniem doskonałości tworów Boga, symbolizowały demoniczne siły, w tym diabła. W zdobnictwie introligatorskim romanizmu popularność zyskały kwadratowe tłoki z wizerunkiem ch. o głowie człowieka i zwierzęcia, zazwyczaj na jednej lub dwóch zwierzęcych szyjach, niekiedy z ptasimi skrzydłami i nogami. Niekiedy ukazywane także na okuciach romańskich i gotyckich.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Fantastyczne motywy

Grafika

Przypisy

  1. Schmidt-Künsemüller 1985, s. 221;
  2. Kozakiewicz 1996, s. 67.
  3. Adler 2010, il. 3/27, 5/84.

Autor: A.W.