Skóra wyprawy glinowej: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "==Skóra wyprawy glinowej== ang. alum-tawed leather, whittawed leather, Hungarian leather; fr. cuir mégi; wł. Allumata pelle Skóra garbowana solami glinu. ==Histor...")
 
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
==Skóra wyprawy glinowej==
 
==Skóra wyprawy glinowej==
ang. alum-tawed leather, whittawed leather, Hungarian leather; fr. cuir mégi; wł. Allumata pelle
+
(ang. alum-tawed skin, whittawed, white leather, Hungarian leather; fr. cuir mégis; wł. allumata pelle)
  
 
Skóra garbowana solami glinu.
 
Skóra garbowana solami glinu.
 
==Historia==
 
garbowanie solami glinu, zwane białoskórnictwem należy do najstarszych metod stosowanych w garbarstwie. Do najbardziej popularnej zalicza się wyprawę zw. glase, która jest odmianą garbowania glinowego połączonego z dodatkowym natłuszczaniem. Obecnie garbowanie to zostało zastąpione garbowaniem chromowym, niekiedy sole glinu są stosowane w kombinowanych metodach garbowania wraz z brzeczkami chromowymi
 
  
==Właściwości==
+
Garbowanie solami glinu, zwane białoskórniczym należy do najstarszych metod stosowanych w garbarstwie. Do najbardziej popularnej zalicza się wyprawę zw. glase (fr. cuir glacé), która jest odmianą garbowania glinowego połączonego z dodatkowym natłuszczaniem (np. żółtkiem jaja) i napełnianiem tkanki skórnej mąką. Obecnie garbowanie to zostało zastąpione garbowaniem aldehydowym, cyrkonowym, a także kombinowanym glinowo-chromowym.
 +
 
 
Skóra garbowana solami glinu jest mało odporna na działanie wody, sztywnieje i rogowacieje po wyschnięciu, a zanurzona w wodzie łatwo ulega odgarbowaniu. Takie garbowanie określa się mianem pseudogarbowania.
 
Skóra garbowana solami glinu jest mało odporna na działanie wody, sztywnieje i rogowacieje po wyschnięciu, a zanurzona w wodzie łatwo ulega odgarbowaniu. Takie garbowanie określa się mianem pseudogarbowania.
  
==Zastosowanie w introligatorstwie==
+
W introligatorstwie świńskie skóry wyprawy glinowej najczęściej były wykorzystywane jako zwięzy w oprawach pergaminowych, a także do wzmocnienia grzbietów i zawieszenia w tzw. oprawach archiwalnych.
Skóry tej wyprawy (świńskie) najczęściej były wykorzystywane na zwięzy w oprawach pergaminowych.
+
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 19: Linia 16:
 
[[Skóra garbowana roślinnie]] <br>
 
[[Skóra garbowana roślinnie]] <br>
 
[[Skóra wyprawy tłuszczowej]] <br>
 
[[Skóra wyprawy tłuszczowej]] <br>
[[Pergaminowa oprawa]] <br>
+
[[Pergaminowe oprawy]] <br>
 +
[[Archiwalna oprawa]] <br>
 
[[Zwięzy]] <br>
 
[[Zwięzy]] <br>
 
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
  
 
<gallery>
 
<gallery>
File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1
+
File:Glace.jpg|Glacé
 
+
 
</gallery>
 
</gallery>
 +
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
# Persz T., Materiałoznawstwo dla zasadniczych szkół skórzanych, Warszawa 1997.
+
# Persz T., Materiałoznawstwo dla zasadniczych szkół skórzanych, Warszawa 1997, s. 75-76.
# Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002.
+
# Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002, s. 9.
  
 
----
 
----
Autor: '''MPG'''
+
Autor: '''M.P.B.'''

Aktualna wersja na dzień 19:00, 19 lut 2022

Skóra wyprawy glinowej

(ang. alum-tawed skin, whittawed, white leather, Hungarian leather; fr. cuir mégis; wł. allumata pelle)

Skóra garbowana solami glinu.

Garbowanie solami glinu, zwane białoskórniczym należy do najstarszych metod stosowanych w garbarstwie. Do najbardziej popularnej zalicza się wyprawę zw. glase (fr. cuir glacé), która jest odmianą garbowania glinowego połączonego z dodatkowym natłuszczaniem (np. żółtkiem jaja) i napełnianiem tkanki skórnej mąką. Obecnie garbowanie to zostało zastąpione garbowaniem aldehydowym, cyrkonowym, a także kombinowanym glinowo-chromowym.

Skóra garbowana solami glinu jest mało odporna na działanie wody, sztywnieje i rogowacieje po wyschnięciu, a zanurzona w wodzie łatwo ulega odgarbowaniu. Takie garbowanie określa się mianem pseudogarbowania.

W introligatorstwie świńskie skóry wyprawy glinowej najczęściej były wykorzystywane jako zwięzy w oprawach pergaminowych, a także do wzmocnienia grzbietów i zawieszenia w tzw. oprawach archiwalnych.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Skóry introligatorskie
Skóra garbowana roślinnie
Skóra wyprawy tłuszczowej
Pergaminowe oprawy
Archiwalna oprawa
Zwięzy

Grafika


Przypisy

  1. Persz T., Materiałoznawstwo dla zasadniczych szkół skórzanych, Warszawa 1997, s. 75-76.
  2. Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002, s. 9.

Autor: M.P.B.