Pęd ruty: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Pęd ruty)
(Pęd ruty)
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
==Pęd ruty==
 
==Pęd ruty==
pojęcie spopularyzowane w niemieckiej tegumentologii (niem.: ''Rautenranke''),  w którym przywołana jest grupa gatunków roślin zielnych. Zgodnie z typologią dekoracji opraw gotyckich, zaproponowaną niegdyś przez P. Schwenke i I. Schunke, istnieją 2 odmiany tego motywu:
+
(niem.Rautengerank)
'''a)''' odcinek stylizowanego p. r., esowato zagiętego, zwykle o wrzecionowym kształcie, z dwoma lub czterema (po 2 na obu stronach pędu) pączkami bądź pierzastymi listkami (→żabka). Wyciskany z niewielkich tłoków, w różnych układach: zazwyczaj pojedynczo lub w zwielokrotnionych wyciskach, tworzących ornamenty. Kombinacja dwóch ukośnie ułożonych i stykających się wycisków tego motywu wykorzystywano jako element →owocu granatu wzoru, określanego nieprawidłowo jako →pędu ruty wzór;
+
'''b)''' analogiczny układ dwóch p-w r., ale wyciskanych z jednego tłoka, tworzący →łuk w ośli grzbiet. Motyw ten był przeznaczony do tworzenia wzoru owocu granatu lub kompozycji architektonicznych. Obie odmiany motywu były charakterystyczne dla ślepo wyciskanych dekoracji opraw późnogotyckich, zwłaszcza w kręgu niemieckim od około poł. XV w. Oba też przetrwały na oprawach do około 2 ćw. XVI w., aż do zupełnego wyparcia przez ornamentykę renesansową.
+
  
 +
Pojęcie spopularyzowane w niemieckiej tegumentologii, nawiązujące do grupy gatunków roślin zielnych (Rutaceae). Zgodnie z typologią dekoracji opraw gotyckich, zaproponowaną niegdyś przez P. Schwenke i I. Schunke, istnieją 2 odmiany tego motywu:
 +
* odcinek stylizowanego p. r., esowato zagiętego, zwykle o wrzecionowym kształcie, z dwoma lub czterema (po 2 na obu stronach pędu) pączkami bądź pierzastymi listkami (→żabka). Wyciskany z niewielkich tłoków, w różnych układach: zazwyczaj pojedynczo lub w zwielokrotnionych wyciskach, tworzących ornamenty. Kombinacja dwóch ukośnie ułożonych i stykających się wycisków tego motywu wykorzystywano jako element →owocu granatu wzoru, określanego nieprawidłowo jako →pędu ruty wzór;
 +
* analogiczny układ dwóch p-w r., ale wyciskanych z jednego tłoka, tworzący →łuk w ośli grzbiet. Motyw ten był przeznaczony do tworzenia wzoru owocu granatu lub kompozycji architektonicznych. Obie odmiany motywu były charakterystyczne dla ślepo wyciskanych dekoracji opraw późnogotyckich, zwłaszcza w kręgu niemieckim od około poł. XV w. Oba też przetrwały na oprawach do około 2 ćw. XVI w., aż do zupełnego wyparcia przez ornamentykę renesansową.
 +
 +
==Zobacz też==
 +
 +
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 +
[[Nosek]] <br>
 +
[[Pędu ruty wzór]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
  
 
<gallery>
 
<gallery>
 +
Plik:Pęd ruty 1.jpg | Ramka ornamentalna utworzona z wycisków tłoka przedstawiającego pędu ruty; oprawa prawdopodobnie krakowska z około 1500 r.; zbiory Biblioteki W.S.D. we Włocławku; fot. A. Wagner
 
File:P.r. 1.jpg | Przerys ołówkowy wycisku tłoka z motywem tzw. pędu ruty
 
File:P.r. 1.jpg | Przerys ołówkowy wycisku tłoka z motywem tzw. pędu ruty
 
File:P.r. 2.jpg | Motywy tzw. pędu ruty wykorzystane do utworzenia wzoru owocu granatu; oprawa krakowska z 4 ćw. XV w.; zbiory Biblioteki Jagiellońskiej; fot. A. Wagner
 
File:P.r. 2.jpg | Motywy tzw. pędu ruty wykorzystane do utworzenia wzoru owocu granatu; oprawa krakowska z 4 ćw. XV w.; zbiory Biblioteki Jagiellońskiej; fot. A. Wagner
 
File:P.r. 3.jpg | Motywy tzw. pędu ruty wykorzystane do utworzenia wzoru owocu granatu; oprawa krakowska z 4 ćw. XV w.; zbiory Biblioteki Jagiellońskiej; fot. A. Wagner
 
File:P.r. 3.jpg | Motywy tzw. pędu ruty wykorzystane do utworzenia wzoru owocu granatu; oprawa krakowska z 4 ćw. XV w.; zbiory Biblioteki Jagiellońskiej; fot. A. Wagner
 +
Plik:Pęd ruty 2.jpg | Fragment wzoru owocu granatu utworzonego m.in. z wycisków tłoka przedstawiającego pęd ruty; oprawa krakowska?, koniec XV-pocz. XVI w.; zbiory Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie; fot. A. Wagner
 +
Plik:Pęd ruty 3.jpg | Wzór owocu granatu utworzony m.in. z motywów pędu ruty; oprawa Introligatora IC, Kraków, koniec XV w.; zbiory Biblioteki Jagiellońskiej, fot. A. Wagner
 +
Plik:Pęd ruty 4.jpg | Kompozycja utworzona z wycisków tłoka przedstawiającego pęd ruty; oprawa krakowska z 4 ćw. XV w.' zbiory Biblioteki Diecezjalnej w Łowiczu; fot. A. Wagner
 +
 +
</gallery>
 +
 +
==Przypisy==
 +
 +
# Schwenke, Schunke 1979, tabl. 231-243.
 +
----
 +
Autor: '''A.W.'''

Aktualna wersja na dzień 12:20, 11 lut 2022

Pęd ruty

(niem.Rautengerank)

Pojęcie spopularyzowane w niemieckiej tegumentologii, nawiązujące do grupy gatunków roślin zielnych (Rutaceae). Zgodnie z typologią dekoracji opraw gotyckich, zaproponowaną niegdyś przez P. Schwenke i I. Schunke, istnieją 2 odmiany tego motywu:

  • odcinek stylizowanego p. r., esowato zagiętego, zwykle o wrzecionowym kształcie, z dwoma lub czterema (po 2 na obu stronach pędu) pączkami bądź pierzastymi listkami (→żabka). Wyciskany z niewielkich tłoków, w różnych układach: zazwyczaj pojedynczo lub w zwielokrotnionych wyciskach, tworzących ornamenty. Kombinacja dwóch ukośnie ułożonych i stykających się wycisków tego motywu wykorzystywano jako element →owocu granatu wzoru, określanego nieprawidłowo jako →pędu ruty wzór;
  • analogiczny układ dwóch p-w r., ale wyciskanych z jednego tłoka, tworzący →łuk w ośli grzbiet. Motyw ten był przeznaczony do tworzenia wzoru owocu granatu lub kompozycji architektonicznych. Obie odmiany motywu były charakterystyczne dla ślepo wyciskanych dekoracji opraw późnogotyckich, zwłaszcza w kręgu niemieckim od około poł. XV w. Oba też przetrwały na oprawach do około 2 ćw. XVI w., aż do zupełnego wyparcia przez ornamentykę renesansową.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Nosek
Pędu ruty wzór

Grafika

Przypisy

  1. Schwenke, Schunke 1979, tabl. 231-243.

Autor: A.W.