Winorośl: Różnice pomiędzy wersjami
(→Winorośl) |
(→Winorośl) |
||
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | ==Winorośl== (fr. décor de vigne) | + | ==Winorośl== |
+ | (ang. vineleaf ornament, vine pattern; fr. décor de vigne, niem. Weinlaubranke) | ||
+ | |||
+ | Motyw zdobniczy oraz ornament wywodzące się z antyku i zaadoptowane w chrześcijaństwie jako symbol chrystologiczny. Od średniowiecza jedna z najpopularniejszych form →wici roślinnych w zdobnictwie opraw książkowych. Ukazywana na wczesnośredniowiecznych →złotniczych oprawach, jako obramienie zwierciadła. W gotyku (XV-pocz. XVI w.) motyw w. ukazywano na nielicznych tłokach, zazwyczaj jako kiść winogron wyrastająca z krótkiego, ulistnionego pędu. Często ukazywano ją w obramieniu gotyckich, zwłaszcza niderlandzkich, plakiet z XV – 1 poł. XVI w. Efektowne formy przyjmowała w. na gotyckich radełkach: jako regularnie wijący się pęd z charakterystycznymi liśćmi i kiściami winogron, niekiedy naprzemiennie z kwiatami a nawet wkomponowanymi między wici zoomorficznymi motywami (np. radełko gdańskiego Introligatora Rozet, ok. 1500; dwa wzory radełka używanego w Krakowie od ok. 1500 do ok. poł. XVI w.). Mimo długotrwałego stosowania niektórych radełek z tym ornamentem, w XVI w. wyparły go inne wzory. Do ponownego rozkwitu w. jako dekoracji bordiur okładzin doszło na klasycystycznych i empirowych oprawach (kon. XVIII-1 ćw. XIX w.). Wówczas też rozpowszechnił się charakterystyczny wzór w. (określanej we Francji: feuille de vigne – liść winorośli), ukazujący nieco rozrzedzone, ale realistyczne i drobiazgowo opracowane, ulistnienie, kiście winogron oraz wąsy czepne (np. różne warianty w. na dziełach Jeana-Claude Bozeriana w Paryżu, Johanna J. A. Lehmanna w Berlinie, anonimowego introligatora warszawskiego pracującego dla wielkiego ks. Konstantego). Upodobanie do w. przetrwało cały XIX w., zarówno na oprawach rzemieślniczych, jak wydawniczych. W ograniczonym stopniu pojawia się do dziś. W praktyce badawczej w. na oprawach z kon. XVIII-XIX w. może być mylona z wicią roślinną w formie pędów bluszczu (kształt liści, wąsy czepne, lecz bez kiści winogron). | ||
+ | |||
+ | ==Zobacz też== | ||
+ | |||
+ | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
+ | [[Belwederskie oprawy]] <br> | ||
+ | [[Floralna dekoracja]] <br> | ||
+ | [[Wić roślinna]] <br> | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
− | Plik:Wić roślinna 14.jpg | + | |
− | Plik:Wić roślinna 15.jpg | + | Plik:Winorośl, Przykłady tłoków gotyckich z motywem winorośli, wg Schwenke, Schunke 1979.jpg | Przykłady tłoków gotyckich z motywem winorośli, wg: Schwenke, Schunke 1979 |
+ | Plik:Winorośl, Tondel, XXVI.jpg | Winorośl jako dekoracja radełkowa na oprawie gotyckiej, Gdańsk, o. 1500, fot. wg: Tondel 2007 | ||
+ | Plik:Wić roślinna 14.jpg | Winorośl w dekoracji radełka na gotyckiej oprawie, ok. 1500 r. | ||
+ | Plik:Winorośl jako dekoracja zwierciadła gotyckiej plakiety niderlandzkiej, przed 1543, BUMK Toruń, fot. A. Wagner.jpg | Winorośl jako dekoracja zwierciadła gotyckiej plakiety niderlandzkiej, przed 1543, BUMK Toruń, fot. A. Wagner | ||
+ | Plik:Winorośl, Ornament w formie winorośli na oprawie empirowej, J.C. Bozerian, Paryż, po 1800 r., wg Culot 1979.jpg | Ornament w formie winorośli na oprawie empirowej, J.C. Bozerian, Paryż, po 1800 r., fot. wg: Culot 1979 | ||
+ | Plik:Winorośl, Ornament w formie winorośli na oprawie empirowej, J. Bozerian, Paryż, 1812, wg von Arnim 1812.jpg | Ornament w formie winorośli na oprawie empirowej, J. Bozerian, Paryż, 1812, fot. wg: von Arnim 1992 | ||
+ | Plik:Wić roślinna 15.jpg | Ornament w formie winorośli na oprawie empirowej, pocz. XIX w. | ||
+ | Plik:Winorośl, Ornament w formie winorośli na oprawie empirowej, introligator warszawski, po 1814, wg Birkenmajer 1930.jpg | Ornament w formie winorośli na oprawie empirowej, introligator warszawski, po 1814, fot. wg: Birkenmajer 1930 | ||
+ | Plik:Winna latorośl, Polska, XIX w. Baworovianum.jpg | Ornament w formie winnej latorośli na oprawie polskiej, XIX w. | ||
+ | |||
+ | </gallery> | ||
+ | |||
+ | ==Przypisy== | ||
+ | |||
+ | # Birkemnajer 1930, tabl. nie num.; | ||
+ | # Goldschmidt 1967, t. 2, tabl. XXIII-XXIV, XLV-XLVII, L i in.; | ||
+ | # Culot 1979, tabl. VI/il. 51-52, XV, XXIX; | ||
+ | # Schwenke, Schunke 1979, tabl. 225-226, 315; | ||
+ | # Krynicka 1980, il. 18i-j; | ||
+ | # Fogelmark 1990, tabl. VI-VII, XXIV, XXXI i in.; | ||
+ | # von Arnim 1992, tabl. 154, 162-163; | ||
+ | # Devauchelle 1995, s. 173; | ||
+ | # Rządek, Tomaszewski, Żuchowski 1991, s. 57; | ||
+ | # Macchi F. i L. 2002, s. 484; | ||
+ | # Tondel 2007, tabl. XXVI, XXXIX. | ||
+ | ---- | ||
+ | Autor: '''A.W.''' |
Aktualna wersja na dzień 12:02, 11 lut 2022
Spis treści
Winorośl
(ang. vineleaf ornament, vine pattern; fr. décor de vigne, niem. Weinlaubranke)
Motyw zdobniczy oraz ornament wywodzące się z antyku i zaadoptowane w chrześcijaństwie jako symbol chrystologiczny. Od średniowiecza jedna z najpopularniejszych form →wici roślinnych w zdobnictwie opraw książkowych. Ukazywana na wczesnośredniowiecznych →złotniczych oprawach, jako obramienie zwierciadła. W gotyku (XV-pocz. XVI w.) motyw w. ukazywano na nielicznych tłokach, zazwyczaj jako kiść winogron wyrastająca z krótkiego, ulistnionego pędu. Często ukazywano ją w obramieniu gotyckich, zwłaszcza niderlandzkich, plakiet z XV – 1 poł. XVI w. Efektowne formy przyjmowała w. na gotyckich radełkach: jako regularnie wijący się pęd z charakterystycznymi liśćmi i kiściami winogron, niekiedy naprzemiennie z kwiatami a nawet wkomponowanymi między wici zoomorficznymi motywami (np. radełko gdańskiego Introligatora Rozet, ok. 1500; dwa wzory radełka używanego w Krakowie od ok. 1500 do ok. poł. XVI w.). Mimo długotrwałego stosowania niektórych radełek z tym ornamentem, w XVI w. wyparły go inne wzory. Do ponownego rozkwitu w. jako dekoracji bordiur okładzin doszło na klasycystycznych i empirowych oprawach (kon. XVIII-1 ćw. XIX w.). Wówczas też rozpowszechnił się charakterystyczny wzór w. (określanej we Francji: feuille de vigne – liść winorośli), ukazujący nieco rozrzedzone, ale realistyczne i drobiazgowo opracowane, ulistnienie, kiście winogron oraz wąsy czepne (np. różne warianty w. na dziełach Jeana-Claude Bozeriana w Paryżu, Johanna J. A. Lehmanna w Berlinie, anonimowego introligatora warszawskiego pracującego dla wielkiego ks. Konstantego). Upodobanie do w. przetrwało cały XIX w., zarówno na oprawach rzemieślniczych, jak wydawniczych. W ograniczonym stopniu pojawia się do dziś. W praktyce badawczej w. na oprawach z kon. XVIII-XIX w. może być mylona z wicią roślinną w formie pędów bluszczu (kształt liści, wąsy czepne, lecz bez kiści winogron).
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Belwederskie oprawy
Floralna dekoracja
Wić roślinna
Grafika
Przypisy
- Birkemnajer 1930, tabl. nie num.;
- Goldschmidt 1967, t. 2, tabl. XXIII-XXIV, XLV-XLVII, L i in.;
- Culot 1979, tabl. VI/il. 51-52, XV, XXIX;
- Schwenke, Schunke 1979, tabl. 225-226, 315;
- Krynicka 1980, il. 18i-j;
- Fogelmark 1990, tabl. VI-VII, XXIV, XXXI i in.;
- von Arnim 1992, tabl. 154, 162-163;
- Devauchelle 1995, s. 173;
- Rządek, Tomaszewski, Żuchowski 1991, s. 57;
- Macchi F. i L. 2002, s. 484;
- Tondel 2007, tabl. XXVI, XXXIX.
Autor: A.W.