Tektura: Różnice pomiędzy wersjami
(→Przypisy) |
(→Tektura) |
||
Linia 12: | Linia 12: | ||
Tektura pochodzi z krajów Orientu, gdzie już w średniowieczu stosowaną ją na okładki. Introligatorzy europejscy początkowo, co najmniej od XV w. sami sporządzali sobie tekturę, a raczej papierową sklejkę z arkuszy niepotrzebnej makulatury (właść. kompaturka lub kompatywka). | Tektura pochodzi z krajów Orientu, gdzie już w średniowieczu stosowaną ją na okładki. Introligatorzy europejscy początkowo, co najmniej od XV w. sami sporządzali sobie tekturę, a raczej papierową sklejkę z arkuszy niepotrzebnej makulatury (właść. kompaturka lub kompatywka). | ||
− | + | Zamiast gramatury częściej używa się grubości tektury wyrażonej w milimetrach. W przeszłości istniał odrębny sposób oznaczania rodzaju tektury. Była nią liczba arkuszy formatu B1, które składały się na 25-kilogramową paczkę, tj. od 15 (tektura o dużej gramaturze) do 60 (tektura lekka). | |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== |
Wersja z 20:22, 10 lut 2022
Tektura
(ang. paperboard; niem. Pappe)
Wyrób papierniczy o gramaturze 250-5000 g/m². Tektura jest wytwarzana w papierni przez osadzanie na sicie włókien celulozowych, ma postać wstęgi lub arkuszy. Tektura jest wytwarzana z tanich, niskogatunkowych surowców, przede wszystkim ścieru drzewnego, makulatury, szmat a nawet ze słomy. Tektura jest tworzywem wielowarstwowym, poszczególne warstwy mogą mieć różny skład.
- Do prac introligatorskich wykorzystywana jest tektura lita, brązowa lub szara o grubości 0,5-3 mm, wykonana głównie z makulatury (ang. binder's board, niem. Buchbinderdeckel).
- Do wykonywania passe-partout z widoczną głęboką fazą używana jest tektura biała, wykonana z białego ścieru drzewnego.
- Do wyrobu opakowań wykorzystywana jest tektura falista (ang. corrugated board, corrugated fibreboard, niem. Wellpappe).
Tektura pochodzi z krajów Orientu, gdzie już w średniowieczu stosowaną ją na okładki. Introligatorzy europejscy początkowo, co najmniej od XV w. sami sporządzali sobie tekturę, a raczej papierową sklejkę z arkuszy niepotrzebnej makulatury (właść. kompaturka lub kompatywka).
Zamiast gramatury częściej używa się grubości tektury wyrażonej w milimetrach. W przeszłości istniał odrębny sposób oznaczania rodzaju tektury. Była nią liczba arkuszy formatu B1, które składały się na 25-kilogramową paczkę, tj. od 15 (tektura o dużej gramaturze) do 60 (tektura lekka).
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Kompaturka
Preszpan
Makulatura w oprawach
Okładzinówka
Przypisy
- Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Ossolineum 1986, s. 284-287.
- Zjawiński Z., Introligatorstwo, Warszawa 1965, s. 12-15.
Autor: E.P., M.P.B.