Lira: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
m (Lira: uzupełn. term. ang.)
Linia 1: Linia 1:
 
===Lira===
 
===Lira===
(właściwie: lira klasyczna, zwana też antyczną i apollińską)  
+
(właściwie: lira klasyczna, zwana też antyczną i apollińską) (ang. lyre)
 +
 
 +
Motyw instrumentu strunowego o rozwartych ramionach z poprzeczną beleczką (jarzmem) i rezonatorem u dołu. Popularny w zdobnictwie klasycystycznych opraw 3-4 ćw. XVIII-pocz. XIX w., z których przeszedł do dekoracji empirowych i historyzujących opraw. Jej zwielokrotnionymi motywami często zdobiono kompartymenty grzbietu lub naroży okładzin; niekiedy też eksponowano pośrodku okładzin wśród innych przedmiotów o symbolicznej wymowie. Niekiedy zastępowana podobnym, asymetrycznym motywem harfy.
  
Motyw instrumentu strunowego o rozwartych ramionach z poprzeczną beleczką (jarzmem) i rezonatorem u dołu. Popularny w zdobnictwie klasycystycznych opraw 3-4 ćw. XVIII-pocz. XIX w., z których przeszedł do dekoracji empirowych i historyzujących opraw. Jej zwielokrotnionymi motywami często zdobiono kompartymenty grzbietu lub naroży okładzin; niekiedy też eksponowano pośrodku okładzin wśród innych przedmiotów o symbolicznej wymowie. Niekiedy zastępowana podobnym, asymetrycznym motywem harfy.     
 
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
  

Wersja z 19:24, 7 sty 2022

Lira

(właściwie: lira klasyczna, zwana też antyczną i apollińską) (ang. lyre)

Motyw instrumentu strunowego o rozwartych ramionach z poprzeczną beleczką (jarzmem) i rezonatorem u dołu. Popularny w zdobnictwie klasycystycznych opraw 3-4 ćw. XVIII-pocz. XIX w., z których przeszedł do dekoracji empirowych i historyzujących opraw. Jej zwielokrotnionymi motywami często zdobiono kompartymenty grzbietu lub naroży okładzin; niekiedy też eksponowano pośrodku okładzin wśród innych przedmiotów o symbolicznej wymowie. Niekiedy zastępowana podobnym, asymetrycznym motywem harfy.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Empirowe oprawy
Klasycystyczne oprawy
Klasycystyczne oprawy

Grafika

Przypisy

  1. Devaux 1977, s. 216, 223, 256;
  2. Mazal 1990, kat. 257, 260;
  3. Fernández 1994, kat. 34;
  4. Kozakiewicz 1996, s. 230;
  5. Tomaszewski 2013, II, kat. LIV.

Autor: A.W.