Dzik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "===Dzik=== Zwierzę symbolizujące pierwotną siłę, występujące niekiedy w dekoracji opraw. Przypuszczalnie najstarszy tłok z wizerunkiem d. użyto na angielskiej...")
 
m (Dzik: uzupełn. term. ang.)
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
===Dzik===
 
===Dzik===
 +
(ang. boar)
  
Zwierzę symbolizujące pierwotną siłę, występujące niekiedy w dekoracji opraw. Przypuszczalnie najstarszy tłok z wizerunkiem d. użyto na angielskiej oprawie romańskiej z kon. XII w. Ukazywany na →nacinanych oprawach, w sąsiedztwie innych zwierząt. Na wielu niderlandzkich plakietach gotyckich (XV-1 poł. XVI w.) widnieje wraz z kilkoma zwierzętami realnymi i fantastycznymi w obrębie wici roślinnych lub w osobnych polach geometrycznych. Od schyłku gotyku po XVII w. pojawiał się na radełkach w scenach łowów. Wyciskany z tłoka, złocony motyw głowy dzika (tzw. protome) ujętej z profilu ukazywany na oprawach bolońskich 1 poł. XVI w. W późniejszych epokach bardzo rzadki.  
+
Zwierzę symbolizujące pierwotną siłę, występujące niekiedy w dekoracji opraw. Przypuszczalnie najstarszy tłok z wizerunkiem d. użyto na angielskiej oprawie romańskiej z kon. XII w. Ukazywany na nacinanych oprawach, w sąsiedztwie innych zwierząt. Na wielu niderlandzkich plakietach gotyckich (XV-1 poł. XVI w.) widnieje wraz z kilkoma zwierzętami realnymi i fantastycznymi w obrębie wici roślinnych lub w osobnych polach geometrycznych. Od schyłku gotyku po XVII w. pojawiał się na radełkach w scenach łowów. Wyciskany z tłoka, złocony motyw głowy dzika (tzw. protome) ujętej z profilu ukazywany na oprawach bolońskich 1 poł. XVI w. W późniejszych epokach bardzo rzadki.
 
+
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 14: Linia 14:
 
<gallery>
 
<gallery>
 
Plik:Dzik na plakiecie niderlandzkiej z pocz. XVI w., Mazal 1990, nr kat. il. 60.jpg | Motyw dzika (u góry - pośrodku) na plakiecie niderlandzkiej z pocz. XVI w., repr. wg: Mazal 1990, nr kat. il. 60
 
Plik:Dzik na plakiecie niderlandzkiej z pocz. XVI w., Mazal 1990, nr kat. il. 60.jpg | Motyw dzika (u góry - pośrodku) na plakiecie niderlandzkiej z pocz. XVI w., repr. wg: Mazal 1990, nr kat. il. 60
Plik:Dzik, tzw. protome, na oprawie bolońskiej z XVI w., wg Quaquarelli, Hobson 1998, poz. 35.jpg | Motywy łba dzika (tzw. protome) na oprawie bolońskiej z XVI w., repr. wg: wg Quaquarelli, Hobson 1998, poz. 35
+
Plik:Dzik, tzw. protome, na oprawie bolońskiej z XVI w., wg Quaquarelli, Hobson 1998, poz. 35.jpg | Motywy łba dzika (tzw. protome) na oprawie bolońskiej z XVI w., repr. wg: Quaquarelli, Hobson 1998, poz. 35
 
Plik:Dzik, fragment dekor. radełkowej na opr. niderlandzkiej z 1605 r., von Arnim 1992, tabl. 75.jpg | Motyw dzika w scenie łowieckiej, dekoracja radełkowa oprawy niderlandzkiej z 1605 r., repr. wg: von Arnim 1992, tabl. 75
 
Plik:Dzik, fragment dekor. radełkowej na opr. niderlandzkiej z 1605 r., von Arnim 1992, tabl. 75.jpg | Motyw dzika w scenie łowieckiej, dekoracja radełkowa oprawy niderlandzkiej z 1605 r., repr. wg: von Arnim 1992, tabl. 75
  

Aktualna wersja na dzień 21:24, 6 sty 2022

Dzik

(ang. boar)

Zwierzę symbolizujące pierwotną siłę, występujące niekiedy w dekoracji opraw. Przypuszczalnie najstarszy tłok z wizerunkiem d. użyto na angielskiej oprawie romańskiej z kon. XII w. Ukazywany na nacinanych oprawach, w sąsiedztwie innych zwierząt. Na wielu niderlandzkich plakietach gotyckich (XV-1 poł. XVI w.) widnieje wraz z kilkoma zwierzętami realnymi i fantastycznymi w obrębie wici roślinnych lub w osobnych polach geometrycznych. Od schyłku gotyku po XVII w. pojawiał się na radełkach w scenach łowów. Wyciskany z tłoka, złocony motyw głowy dzika (tzw. protome) ujętej z profilu ukazywany na oprawach bolońskich 1 poł. XVI w. W późniejszych epokach bardzo rzadki.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Łowieckie motywy
Zoomorficzne motywy

Grafika

Przypisy

  1. Fogelmark 1990, tabl. VI-VII, XIII, XV-XVII i in.;
  2. von Arnim 1992, nr kat./tabl. 75;
  3. Hobson, Quaquarelli, nr kat./il. 35;
  4. Macchi F. i L. 2002, s. 385.

Autor: A.W.