Koronka Luwru: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 14:33, 24 paź 2021

Koronka Luwru

(bordiura Luwru) (fr. dentelle du Louvre, bordure du Louvre),

Ornament w formie prostego, ulistnionego pędu laurowego, ukośnie oplecionego strzępiastymi liśćmi o cechach akantu i ujętego liniami bądź linią z koronkowym ornamentem. Charakterystyczny dla opraw druków – zwłaszcza większych formatów – wydawanych przez drukarnię królewską (Imprimerie Royale) od schyłku XVII w. przez większość XVIII w. Był naśladowany przez introligatorów w innych krajach europejskich, w tym także w Polsce. Wyciskany z tłoków w technice złocenia, dookoła zwierciadła, w którym przeważnie widnieje herb królewski lub superekslibris innego posesora księgi. Nadawano mu też formę wieńca otaczającego herb (np. jeden z superekslibrisów ks. Stanisława Leszczyńskiego w Lotaryngii).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Koronka
Koronkowe oprawy

Grafika

• 

  Koronka Luwru na oprawie francuskiej z kon. XVII w., Biblioteca Nazionale Braidense, Mediolan

• 

  Oprawa prawdopodobnie paryska z superekslibrisem nakładowym ks. Lotaryngii Stanisława Leszczyńskiego, Bm, Nancy, fot. wg: Jurkowlaniec 2005

• 

  Koronka Luwru jako wieniec w superekslibrisie Stanisława Leszczyńskiego na oprawie z 1756 r., fot. wg: Hordyński 1996

• 

  Koronka Luwru na oprawie francuskiej z ok. 1760 r., fot. wg: www.librairieherodote.com

• 

  Koronka Luwru na oprawa z superekslibrisem Józefa Aleksandra Jabłonowskiego, Francja lub Rzeczypospolita, przed 1777 r., fot. wg Betlej 2010

• 

  Koronka Luwru (na obrzeżach okładziny) w dekoracji oprawy warszawskiej prawdopodobnie z pocz. XIX w., wg Pokorzyńska 2005

Przypisy

1. Devaux 1977, s. 134, 199, 278;
2. Fernández 1994, nr kat./il. 24;
3. Devauchelle 1995, s. 104, 106;
4. Hordyński 1996, s. 210;
5. Macchi F. i L. 2002, s. 124;
6. Barber 2004, s. 180-182;
7. Touron 2005 II, s. 266.

Autor: A.W.