Linia potokowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Przypisy)
 
(Nie pokazano 5 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 4: Linia 4:
 
Zautomatyzowany, taśmowy system seryjnej, wielkonakładowej produkcji w introligatorniach przemysłowych.
 
Zautomatyzowany, taśmowy system seryjnej, wielkonakładowej produkcji w introligatorniach przemysłowych.
  
Pierwsze ich zastosowanie miało miejsce po II wojnie światowej, w 1947 roku uruchomiono linię potokową w moskiewskiej Wzorcowe Drukarni im. A. Żdanowa oraz leningradzkim Pałacu Druku. W poligrafii polskiej, pod wpływem radzieckich wzorów nowo budowane drukarnie zaczęto wyposażać w linie potokowe.
+
Pierwsze ich zastosowanie miało miejsce po II wojnie światowej, w 1947 roku uruchomiono linię potokową w moskiewskiej Wzorcowej Drukarni im. A. Żdanowa oraz leningradzkim Pałacu Druku. W poligrafii polskiej, pod wpływem radzieckich wzorów nowo budowane drukarnie zaczęto wyposażać w linie potokowe.
  
 
Zasadą budowy linii potokowej jest ustawienie maszyn w porządku odpowiadającym ciągowi procesu technologicznego, połączenie ich taśmociągiem lub podajnikiem oraz synchronizacja wydajności poszczególnych maszyn, które zapewniają ciągłość produkcji.
 
Zasadą budowy linii potokowej jest ustawienie maszyn w porządku odpowiadającym ciągowi procesu technologicznego, połączenie ich taśmociągiem lub podajnikiem oraz synchronizacja wydajności poszczególnych maszyn, które zapewniają ciągłość produkcji.
  
Linie potokowe na skutek rozwoju technicznego były modyfikowane i dopasowywane dopasowywane do potrzeb konkretnej drukarni. Linie potokowe mogą kompleksowo realizować proces oprawy lub też obejmować fragment procesu, np. linia do obróbki grzbietu i zawieszania okładek.
+
Linie potokowe na skutek rozwoju technicznego były modyfikowane i dopasowywane dopasowywane do potrzeb konkretnej drukarni. Linie potokowe mogą kompleksowo realizować proces oprawy lub też obejmować fragment procesu, np. linia do obróbki grzbietu i zawieszania okładek. Zależnie od rodzaju wykonywanego produktu składają się z różnych maszyn:
  
 
===Linia do opraw twardych===
 
===Linia do opraw twardych===
Linia 30: Linia 30:
  
 
===Linia do oprawiania broszurowego===
 
===Linia do oprawiania broszurowego===
(maszyna zbierająco-zszywająca, taśmowiec)
+
(maszyna zbierająco-zszywająca, taśmowiec, zeszytówka)
* maszyna do zbierania składek (jedna w drugą)
+
* maszyna do zbierania składek (jedna w drugą, nakładkowania)
 
* maszyna do zszywania drutem przez grzbiet
 
* maszyna do zszywania drutem przez grzbiet
 
* trójnóż.
 
* trójnóż.
Linia 39: Linia 39:
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Maszyny introligatorskie]] <br>
 
[[Maszyny introligatorskie]] <br>
 
==Grafika==
 
 
<gallery>
 
File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1
 
 
</gallery>
 
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
  
# Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, pod red. J. Celma-Panek, Wrocław 1986, s. 72-80.
+
# Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 72-80, 95-96.
 
# I. Pietruczuk, H. Godlewski, W. Jędrych, Technika i technologia introligatorstwa przemysłowego, Warszawa 1985, s. 352-429.
 
# I. Pietruczuk, H. Godlewski, W. Jędrych, Technika i technologia introligatorstwa przemysłowego, Warszawa 1985, s. 352-429.
 
# M.W. Bałandin, Introligatorstwo przemysłowe, Warszawa 1956, s.272-275.
 
# M.W. Bałandin, Introligatorstwo przemysłowe, Warszawa 1956, s.272-275.
 
+
# Kołak Janusz, Ostrowski Jan, Maszyny i urządzenia: Maszynoznawstwo poligraficzne dla introligatorów, Warszawa 1990, s.131-196.
 
----
 
----
 
Autor: '''E.P.'''
 
Autor: '''E.P.'''

Aktualna wersja na dzień 09:12, 3 paź 2021

Linia potokowa

(oprawianie potokowe, agregat do oprawy książek)

Zautomatyzowany, taśmowy system seryjnej, wielkonakładowej produkcji w introligatorniach przemysłowych.

Pierwsze ich zastosowanie miało miejsce po II wojnie światowej, w 1947 roku uruchomiono linię potokową w moskiewskiej Wzorcowej Drukarni im. A. Żdanowa oraz leningradzkim Pałacu Druku. W poligrafii polskiej, pod wpływem radzieckich wzorów nowo budowane drukarnie zaczęto wyposażać w linie potokowe.

Zasadą budowy linii potokowej jest ustawienie maszyn w porządku odpowiadającym ciągowi procesu technologicznego, połączenie ich taśmociągiem lub podajnikiem oraz synchronizacja wydajności poszczególnych maszyn, które zapewniają ciągłość produkcji.

Linie potokowe na skutek rozwoju technicznego były modyfikowane i dopasowywane dopasowywane do potrzeb konkretnej drukarni. Linie potokowe mogą kompleksowo realizować proces oprawy lub też obejmować fragment procesu, np. linia do obróbki grzbietu i zawieszania okładek. Zależnie od rodzaju wykonywanego produktu składają się z różnych maszyn:

Linia do opraw twardych

  • maszyna do zaklejania grzbietów
  • maszyna do wyokrąglania (profilowania) grzbietów
  • maszyna do naklejania kapitałki
  • maszyna do naklejania materiałów wzmacniających grzbiet (gazy, papieru)
  • maszyna do zawieszania okładek
  • urządzenie do wypalania rowka
  • prasa do prasowania książek.

Linia do oprawy bezszyciowej

  • utrząsarka do wstępnego wyrównania składek
  • frezarka
  • maszyna zaklejająca grzbiet
  • maszyna zawieszająca okładkę
  • suszarka
  • trójnóż.

Do linii do oprawy klejowej mogła być dołączona maszyna do kompletowania składek.

Linia do oprawiania broszurowego

(maszyna zbierająco-zszywająca, taśmowiec, zeszytówka)

  • maszyna do zbierania składek (jedna w drugą, nakładkowania)
  • maszyna do zszywania drutem przez grzbiet
  • trójnóż.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Maszyny introligatorskie

Przypisy

  1. Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 72-80, 95-96.
  2. I. Pietruczuk, H. Godlewski, W. Jędrych, Technika i technologia introligatorstwa przemysłowego, Warszawa 1985, s. 352-429.
  3. M.W. Bałandin, Introligatorstwo przemysłowe, Warszawa 1956, s.272-275.
  4. Kołak Janusz, Ostrowski Jan, Maszyny i urządzenia: Maszynoznawstwo poligraficzne dla introligatorów, Warszawa 1990, s.131-196.

Autor: E.P.