All'antica wizerunki: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
(→Przypisy) |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
# Krynicka 1980, il. 17e-f, 20d, 26a, c i in.; | # Krynicka 1980, il. 17e-f, 20d, 26a, c i in.; | ||
# Hobson 1989, s. 91-126; | # Hobson 1989, s. 91-126; | ||
+ | # Wittock 2000, s. 33-45; | ||
# Jaworski 2015, s. 221-247; | # Jaworski 2015, s. 221-247; | ||
# Wagner 2015, s. 96-97 | # Wagner 2015, s. 96-97 |
Aktualna wersja na dzień 19:27, 1 paź 2021
Spis treści
All'antica wizerunki
(ang. all'antica images; fr. all'antica effigies)
Medalionowe, najczęściej profilowe, popiersia imaginacyjnych wojowników lub postaci historycznych ze sfery polityki i kultury, o formie naśladującej starożytne dzieła rzymskie. W introligatorstwie pierwsze przykłady u schyłku XV w. (medaliony portretowe króla Macieja Korwina na oprawach z jego księgozbioru). Na przełomie XV i XVI w. spopularyzowane na oprawach włoskich jako m.in. ślepo wyciskane lub złocone medaliony z popiersiem Juliusza Cezara oraz antycznych pisarzy, ukazywane pośrodku okładzin. Do ich rozpowszechnienia doszło w 2 ćw. XVI w. na oprawach z krajów zaalpejskich, w tym z Polski: radełkowania z naprzemiennymi medalionami a.a. i ornamentami floralnymi stały się jedną z najczęściej stosowanych dekoracji występujących w niezliczonych wariantach, dla których wzorce czerpano m.in. z grafiki książkowej i wzornikowej. W XVII-XVIII w. pojawiały się na oprawach rzemieślniczych o anachronicznej kompozycji ramowej z radełkowaniami, jednakże w zdobnictwie opraw barokowych i rokokowych praktycznie zanikły. Od XIX w. ukazywane niekiedy na dziełach historyzujących.
Zobacz też
Grafika
Przypisy
- Gombrich 1963, s. 31-41;
- Kowalczyk 1969, s. 121-137;
- Jarosławiecka-Gąsiorowska 1970, s. 328-336;
- Krynicka 1980, il. 17e-f, 20d, 26a, c i in.;
- Hobson 1989, s. 91-126;
- Wittock 2000, s. 33-45;
- Jaworski 2015, s. 221-247;
- Wagner 2015, s. 96-97
Autor: A.W.