All'antica wizerunki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
m (All'antica wizerunki: uzupełn. term. ang.)
(Przypisy)
 
(Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
==All'antica wizerunki==
 
==All'antica wizerunki==
  
(ang. heads-in-medallions, medallion heads; fr. à l’ancienne, la reliure à la médaille)
+
(ang. all'antica images; fr. all'antica effigies)
  
 
Medalionowe, najczęściej profilowe, popiersia imaginacyjnych wojowników lub postaci historycznych ze sfery polityki i kultury, o formie naśladującej starożytne dzieła rzymskie. W introligatorstwie pierwsze przykłady u schyłku XV w. (medaliony portretowe króla Macieja Korwina na oprawach z jego księgozbioru). Na przełomie XV i XVI w. spopularyzowane na oprawach włoskich jako m.in. ślepo wyciskane lub złocone medaliony z popiersiem Juliusza Cezara oraz antycznych pisarzy, ukazywane pośrodku okładzin. Do ich rozpowszechnienia doszło w 2 ćw. XVI w. na oprawach z krajów zaalpejskich, w tym z Polski: radełkowania z naprzemiennymi medalionami a.a. i ornamentami floralnymi stały się jedną z najczęściej stosowanych dekoracji występujących w niezliczonych wariantach, dla których wzorce czerpano m.in. z grafiki książkowej i wzornikowej. W XVII-XVIII w. pojawiały się na oprawach rzemieślniczych o anachronicznej kompozycji ramowej z radełkowaniami, jednakże w zdobnictwie opraw barokowych i rokokowych praktycznie zanikły. Od XIX w. ukazywane niekiedy na dziełach historyzujących.
 
Medalionowe, najczęściej profilowe, popiersia imaginacyjnych wojowników lub postaci historycznych ze sfery polityki i kultury, o formie naśladującej starożytne dzieła rzymskie. W introligatorstwie pierwsze przykłady u schyłku XV w. (medaliony portretowe króla Macieja Korwina na oprawach z jego księgozbioru). Na przełomie XV i XVI w. spopularyzowane na oprawach włoskich jako m.in. ślepo wyciskane lub złocone medaliony z popiersiem Juliusza Cezara oraz antycznych pisarzy, ukazywane pośrodku okładzin. Do ich rozpowszechnienia doszło w 2 ćw. XVI w. na oprawach z krajów zaalpejskich, w tym z Polski: radełkowania z naprzemiennymi medalionami a.a. i ornamentami floralnymi stały się jedną z najczęściej stosowanych dekoracji występujących w niezliczonych wariantach, dla których wzorce czerpano m.in. z grafiki książkowej i wzornikowej. W XVII-XVIII w. pojawiały się na oprawach rzemieślniczych o anachronicznej kompozycji ramowej z radełkowaniami, jednakże w zdobnictwie opraw barokowych i rokokowych praktycznie zanikły. Od XIX w. ukazywane niekiedy na dziełach historyzujących.
Linia 8: Linia 8:
  
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 +
[[Portret]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
Linia 27: Linia 28:
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
  
# Gombrich 1963, s. 31-41.
+
# Gombrich 1963, s. 31-41;
# Kowalczyk 1969, s. 121-137.
+
# Kowalczyk 1969, s. 121-137;
# Jarosławiecka-Gąsiorowska 1970, s. 328-336.
+
# Jarosławiecka-Gąsiorowska 1970, s. 328-336;
# Hobson 1989, s. 91-126.
+
# Krynicka 1980, il. 17e-f, 20d, 26a, c i in.;
# Mazal 1996, s.
+
# Hobson 1989, s. 91-126;
# Jaworski 2015, s. 221-247.
+
# Wittock 2000, s. 33-45;
# Wagner 2015, s. 96-97.
+
# Jaworski 2015, s. 221-247;
 +
# Wagner 2015, s. 96-97
  
 
----
 
----
 
Autor: '''A.W.'''
 
Autor: '''A.W.'''

Aktualna wersja na dzień 19:27, 1 paź 2021

All'antica wizerunki

(ang. all'antica images; fr. all'antica effigies)

Medalionowe, najczęściej profilowe, popiersia imaginacyjnych wojowników lub postaci historycznych ze sfery polityki i kultury, o formie naśladującej starożytne dzieła rzymskie. W introligatorstwie pierwsze przykłady u schyłku XV w. (medaliony portretowe króla Macieja Korwina na oprawach z jego księgozbioru). Na przełomie XV i XVI w. spopularyzowane na oprawach włoskich jako m.in. ślepo wyciskane lub złocone medaliony z popiersiem Juliusza Cezara oraz antycznych pisarzy, ukazywane pośrodku okładzin. Do ich rozpowszechnienia doszło w 2 ćw. XVI w. na oprawach z krajów zaalpejskich, w tym z Polski: radełkowania z naprzemiennymi medalionami a.a. i ornamentami floralnymi stały się jedną z najczęściej stosowanych dekoracji występujących w niezliczonych wariantach, dla których wzorce czerpano m.in. z grafiki książkowej i wzornikowej. W XVII-XVIII w. pojawiały się na oprawach rzemieślniczych o anachronicznej kompozycji ramowej z radełkowaniami, jednakże w zdobnictwie opraw barokowych i rokokowych praktycznie zanikły. Od XIX w. ukazywane niekiedy na dziełach historyzujących.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Portret

Grafika

Przypisy

  1. Gombrich 1963, s. 31-41;
  2. Kowalczyk 1969, s. 121-137;
  3. Jarosławiecka-Gąsiorowska 1970, s. 328-336;
  4. Krynicka 1980, il. 17e-f, 20d, 26a, c i in.;
  5. Hobson 1989, s. 91-126;
  6. Wittock 2000, s. 33-45;
  7. Jaworski 2015, s. 221-247;
  8. Wagner 2015, s. 96-97

Autor: A.W.