All'antica wizerunki: Różnice pomiędzy wersjami
(→Przypisy) |
|||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==All'antica wizerunki== | ==All'antica wizerunki== | ||
| − | (fr. | + | (ang. all'antica images; fr. all'antica effigies) |
| − | Medalionowe, najczęściej profilowe, popiersia imaginacyjnych wojowników lub postaci historycznych ze sfery polityki i kultury, o formie naśladującej starożytne dzieła rzymskie. W introligatorstwie pierwsze przykłady u schyłku XV w. (medaliony portretowe króla Macieja Korwina na oprawach z jego księgozbioru). Na przełomie XV i XVI w. spopularyzowane na oprawach włoskich jako m.in. ślepo wyciskane lub złocone medaliony z popiersiem Juliusza Cezara oraz antycznych pisarzy, ukazywane pośrodku okładzin. Do ich rozpowszechnienia doszło w 2 ćw. XVI w. na oprawach z krajów zaalpejskich, w tym z Polski: radełkowania z naprzemiennymi medalionami a.a. i ornamentami floralnymi stały się jedną z najczęściej stosowanych dekoracji występujących w niezliczonych wariantach, dla których wzorce czerpano m.in. z grafiki książkowej i wzornikowej. W XVII-XVIII w. pojawiały się na oprawach rzemieślniczych o anachronicznej kompozycji ramowej z radełkowaniami, jednakże w zdobnictwie opraw barokowych i rokokowych praktycznie zanikły. Od XIX w. ukazywane niekiedy na dziełach historyzujących. | + | Medalionowe, najczęściej profilowe, popiersia imaginacyjnych wojowników lub postaci historycznych ze sfery polityki i kultury, o formie naśladującej starożytne dzieła rzymskie. W introligatorstwie pierwsze przykłady u schyłku XV w. (medaliony portretowe króla Macieja Korwina na oprawach z jego księgozbioru). Na przełomie XV i XVI w. spopularyzowane na oprawach włoskich jako m.in. ślepo wyciskane lub złocone medaliony z popiersiem Juliusza Cezara oraz antycznych pisarzy, ukazywane pośrodku okładzin. Do ich rozpowszechnienia doszło w 2 ćw. XVI w. na oprawach z krajów zaalpejskich, w tym z Polski: radełkowania z naprzemiennymi medalionami a.a. i ornamentami floralnymi stały się jedną z najczęściej stosowanych dekoracji występujących w niezliczonych wariantach, dla których wzorce czerpano m.in. z grafiki książkowej i wzornikowej. W XVII-XVIII w. pojawiały się na oprawach rzemieślniczych o anachronicznej kompozycji ramowej z radełkowaniami, jednakże w zdobnictwie opraw barokowych i rokokowych praktycznie zanikły. Od XIX w. ukazywane niekiedy na dziełach historyzujących. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
[[Indeks alfabetyczny ]] <br> | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
| + | [[Portret]] <br> | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
| Linia 27: | Linia 28: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | # Gombrich 1963, s. 31-41 | + | # Gombrich 1963, s. 31-41; |
| − | # Kowalczyk 1969, s. 121-137 | + | # Kowalczyk 1969, s. 121-137; |
| − | # Jarosławiecka-Gąsiorowska 1970, s. 328-336. | + | # Jarosławiecka-Gąsiorowska 1970, s. 328-336; |
| − | # Hobson 1989, s. 91-126 | + | # Krynicka 1980, il. 17e-f, 20d, 26a, c i in.; |
| − | # | + | # Hobson 1989, s. 91-126; |
| − | # Jaworski 2015, s. 221-247 | + | # Wittock 2000, s. 33-45; |
| − | # Wagner 2015, s. 96-97 | + | # Jaworski 2015, s. 221-247; |
| + | # Wagner 2015, s. 96-97 | ||
---- | ---- | ||
Autor: '''A.W.''' | Autor: '''A.W.''' | ||
Aktualna wersja na dzień 19:27, 1 paź 2021
Spis treści
All'antica wizerunki
(ang. all'antica images; fr. all'antica effigies)
Medalionowe, najczęściej profilowe, popiersia imaginacyjnych wojowników lub postaci historycznych ze sfery polityki i kultury, o formie naśladującej starożytne dzieła rzymskie. W introligatorstwie pierwsze przykłady u schyłku XV w. (medaliony portretowe króla Macieja Korwina na oprawach z jego księgozbioru). Na przełomie XV i XVI w. spopularyzowane na oprawach włoskich jako m.in. ślepo wyciskane lub złocone medaliony z popiersiem Juliusza Cezara oraz antycznych pisarzy, ukazywane pośrodku okładzin. Do ich rozpowszechnienia doszło w 2 ćw. XVI w. na oprawach z krajów zaalpejskich, w tym z Polski: radełkowania z naprzemiennymi medalionami a.a. i ornamentami floralnymi stały się jedną z najczęściej stosowanych dekoracji występujących w niezliczonych wariantach, dla których wzorce czerpano m.in. z grafiki książkowej i wzornikowej. W XVII-XVIII w. pojawiały się na oprawach rzemieślniczych o anachronicznej kompozycji ramowej z radełkowaniami, jednakże w zdobnictwie opraw barokowych i rokokowych praktycznie zanikły. Od XIX w. ukazywane niekiedy na dziełach historyzujących.
Zobacz też
Grafika
Medalion z popiersiem all'antica w dekoracji radełkowej na oprawie niemieckiej z ok. 1570 r., kolekcja prywatna, fot. A. Wagner
Popiersie all'antica w medalionie obramionym wieńcem laurowym, oprawa krakowska, XVI w., PAN Biblioteka Kórnicka, fot. A. Wagner
Popiersie all'antica w medalionie obramionym wieńcem laurowym, oprawa krakowska, XVI w., BWSD Włocławek, fot. A. Wagner
Popiersie all'antica w medalionie obramionym wieńcem laurowym, oprawa krakowska, XVI w., Biblioteka Czartoryskich Kraków, fot. Biblioteka Czartoryskich Kraków
Popiersie all'antica w medalionie obramionym wieńcem laurowym, oprawa krakowska, XVI w., Biblioteka Czartoryskich Kraków, fot. Biblioteka Czartoryskich Kraków
Popiersie Juliusza Cezara w medalionie, oprawa krakowska, 2 ćw. XVI w., BWSD Hosianum - Olsztyn, fot. A. Wagner
Popiersie Juliusza Cezara w medalionie, oprawa krakowska, 2 ćw. XVI w., ZNiO - Wrocław, fot. A. Wagner
Popiersie Juliusza Cezara w medalionie, oprawa wrocławska?, krakowska?, 2-3 dekada XVI w., BKUL - Lublin, fot. BKUL - Lublin
Medalion z popiersiem all'antica w dekoracji radełkowej na oprawie poznańskiej, ok. poł. XVI w., BWSD Włocławek, fot. P. Kurek
Medaliony all'antica z popiersiami pisarzy rzymskich, oprawa niemiecka, ok. poł. XVI w., WBP - Książnica Kopernikańska w Toruniu, fot. A. Wagner
Medalion all'antica na oprawie krakowskiej z 2 ćw. XVI w., BWSD Hosianum - Olsztyn, fot. A. Wagner
Przypisy
- Gombrich 1963, s. 31-41;
- Kowalczyk 1969, s. 121-137;
- Jarosławiecka-Gąsiorowska 1970, s. 328-336;
- Krynicka 1980, il. 17e-f, 20d, 26a, c i in.;
- Hobson 1989, s. 91-126;
- Wittock 2000, s. 33-45;
- Jaworski 2015, s. 221-247;
- Wagner 2015, s. 96-97
Autor: A.W.
