Zapięcia oczkowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Zobacz też)
 
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Śródtytuł==
+
==Zapięcia oczkowe==
Lorem ipsum dolor sit amet [[rękopis]], consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est [[rękopis|laborum]].
+
(ang. peg and strap fastenings, strap and pin fastenings; niem. Ӧsenverschluss)
  
===Śródtytuł===
+
Nazwa utworzona jest od elementu zapinającego, tj, dziurki, "oczka" w zapince, które nasuwa się na bolec. W zależności od formy bolca i jego umieszczenia na przedniej okładzinie wyróżnia się kilka wersji zapięć oczkowych.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
+
  
===Lista===
+
===Wersje zapięć oczkowych===
 
+
* Zapięcie oczkowe paskowe z bolcem na krawędzi okładziny - składa się na nie bolec umieszczony na krawędzi okładziny oraz zapinka oczkowa mocowana na pasku do tylnej okładziny. Bolec zazwyczaj wykonywano ze stali lub z mosiądzu i umieszczano go w wywierconym otworze na krawędzi okładziny. Ten rodzaj zapięcia spotykany jest już w wieku VIII-IX i stosowany był do XVIII w. Od XVII w. bolec wzmacniano dodatkowo płytką nasadkową umieszczoną na wierzchu krawędzi okładzin – przedłużała ona bolec i zabezpieczała go przed wypadnięciem. Zapinkę mogło tworzyć oczko w formie kółka lub innej, wygięte z drutu (kodeksy bizantyńskie i karolińskie) i zawieszone na różnych formach pasków skórzanych (il. 1, 2). W kodeksach romańskich oczko zaczęto zastępować metalową płytką z wyciętym oczkiem. Zapinki te przybierały rozmaite formy (il. 3). Zapinka była mocowana do tylnej okładziny skórzanym paskiem lub metalową blaszką z zawiasem na krawędzi.
* Punkt 1
+
* Zapięcie oczkowe metalowe z bolcem na krawędzi okładziny - składa się z bolca umieszczonego na na krawędzi okładziny i zapinki oczkowej połączonej sworzniem z płytką zawiasową przymocowaną do tylnej okładziny. Ten typ zapięcia powstał w XIX w.(il. 4).
* Punkt 2
+
* Zapięcie oczkowe paskowe z bolcem na płytce nad krawędzią okładziny - składa się z bolca przytwierdzonego do mniej lub bardziej ozdobnej płytki umieszczonego nad krawędzią okładziny oraz zapinki oczkowej na skórzanym pasku mocowanej do tylnej okładziny. Ten typ zapięcia występuje w Europie od XVI w. (il. 5)
** Punkt 2.1
+
* Zapięcie oczkowe metalowe z bolcem na płytce nad krawędzią okładziny - składa się z bolca przytwierdzonego do mniej lub bardziej ozdobnej płytki umieszczonego nad krawędzią okładziny oraz zapinki oczkowej połączonej sworzniem z płytką zawiasową przymocowaną do tylnej okładziny. Ten typ zapięcia powstał w XIX w.(il. 6).  
** Punkt 2.2
+
* Zapięcie oczkowe paskowe z bolcem na okładzinie - składa się z bolca usytuowanego na powierzchni okładziny oraz zapinki oczkowej przybierającej rozmaite formy. Stosowane od XIV/XV w. (il. 7).
* Punkt 2
+
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
  
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 +
[[Zamknięcia kodeksów]] <br>
 +
[[Zapięcia kodeksów]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
  
 
<gallery>
 
<gallery>
File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1
+
File:Szirmai byz fast s. 82.jpg|il. 1. Tzw. "grecka sprzączka" (rys. Szirmai J.A., 1999, s. 82)
 +
File:Szirmai carolin fastening s. 131.jpg|il. 2. Różne formy najprostszych zapinek oczkowych i pasków mocujących stosowane w kodeksach karolińskich (rys. Szirmai J.A., 1999, s. 131)
 +
File:Adler ocz s.1.jpg|il. 3. Zapięcie oczkowe paskowe z bolcem na krawędzi okładziny (rys. Adler G, 2010, s.1)
 +
File:Adler ocz4 s.1.jpg|il. 4. Zapięcie oczkowe metalowe z bolcem na krawędzi okładziny (rys. Adler G, 2010, s.1)
 +
File:Adler ocz 2 s.1.jpg|il. 5. Zapięcie oczkowe paskowe z bolcem na płytce nad krawędzią okładziny (rys. Adler G, 2010, s.1)
 +
File:Adler ocz5 s. 1.jpg|il. 6. Zapięcie oczkowe metalowe z bolcem na płytce nad krawędzią okładziny (rys. Adler G, 2010, s.1)
 +
File:Adler ocz3s.1.jpg|il. 7. Zapięcie oczkowe paskowe z bolcem na powierzchni okładziny (rys. Adler G, 2010, s.1)
  
 
</gallery>
 
</gallery>
Linia 26: Linia 32:
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
  
# Przypis 1
+
# Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010, s. 9-17.
 +
# Banasiak M.,Okucia zabytkowych kodeksów – historia, systematyka, terminologia, zagadnienia konserwatorskie, praca magisterska [promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń, UMK 2020, wydruk komputerowy, s. 43-49.
 +
# Szirmai J.A., The Archeology of Medieval Bookbinding, New York 2017, s. 41-42, 81-83, 131-133, 166-169.
  
 
----
 
----
Autor: '''E.P.'''
+
Autor: '''M.P.B.'''

Aktualna wersja na dzień 13:00, 20 wrz 2021

Zapięcia oczkowe

(ang. peg and strap fastenings, strap and pin fastenings; niem. Ӧsenverschluss)

Nazwa utworzona jest od elementu zapinającego, tj, dziurki, "oczka" w zapince, które nasuwa się na bolec. W zależności od formy bolca i jego umieszczenia na przedniej okładzinie wyróżnia się kilka wersji zapięć oczkowych.

Wersje zapięć oczkowych

  • Zapięcie oczkowe paskowe z bolcem na krawędzi okładziny - składa się na nie bolec umieszczony na krawędzi okładziny oraz zapinka oczkowa mocowana na pasku do tylnej okładziny. Bolec zazwyczaj wykonywano ze stali lub z mosiądzu i umieszczano go w wywierconym otworze na krawędzi okładziny. Ten rodzaj zapięcia spotykany jest już w wieku VIII-IX i stosowany był do XVIII w. Od XVII w. bolec wzmacniano dodatkowo płytką nasadkową umieszczoną na wierzchu krawędzi okładzin – przedłużała ona bolec i zabezpieczała go przed wypadnięciem. Zapinkę mogło tworzyć oczko w formie kółka lub innej, wygięte z drutu (kodeksy bizantyńskie i karolińskie) i zawieszone na różnych formach pasków skórzanych (il. 1, 2). W kodeksach romańskich oczko zaczęto zastępować metalową płytką z wyciętym oczkiem. Zapinki te przybierały rozmaite formy (il. 3). Zapinka była mocowana do tylnej okładziny skórzanym paskiem lub metalową blaszką z zawiasem na krawędzi.
  • Zapięcie oczkowe metalowe z bolcem na krawędzi okładziny - składa się z bolca umieszczonego na na krawędzi okładziny i zapinki oczkowej połączonej sworzniem z płytką zawiasową przymocowaną do tylnej okładziny. Ten typ zapięcia powstał w XIX w.(il. 4).
  • Zapięcie oczkowe paskowe z bolcem na płytce nad krawędzią okładziny - składa się z bolca przytwierdzonego do mniej lub bardziej ozdobnej płytki umieszczonego nad krawędzią okładziny oraz zapinki oczkowej na skórzanym pasku mocowanej do tylnej okładziny. Ten typ zapięcia występuje w Europie od XVI w. (il. 5)
  • Zapięcie oczkowe metalowe z bolcem na płytce nad krawędzią okładziny - składa się z bolca przytwierdzonego do mniej lub bardziej ozdobnej płytki umieszczonego nad krawędzią okładziny oraz zapinki oczkowej połączonej sworzniem z płytką zawiasową przymocowaną do tylnej okładziny. Ten typ zapięcia powstał w XIX w.(il. 6).
  • Zapięcie oczkowe paskowe z bolcem na okładzinie - składa się z bolca usytuowanego na powierzchni okładziny oraz zapinki oczkowej przybierającej rozmaite formy. Stosowane od XIV/XV w. (il. 7).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Zamknięcia kodeksów
Zapięcia kodeksów

Grafika

Przypisy

  1. Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010, s. 9-17.
  2. Banasiak M.,Okucia zabytkowych kodeksów – historia, systematyka, terminologia, zagadnienia konserwatorskie, praca magisterska [promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń, UMK 2020, wydruk komputerowy, s. 43-49.
  3. Szirmai J.A., The Archeology of Medieval Bookbinding, New York 2017, s. 41-42, 81-83, 131-133, 166-169.

Autor: M.P.B.