Linia potokowa: Różnice pomiędzy wersjami
(→Linia do oprawiania broszurowego) |
(→Linia potokowa) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Zautomatyzowany, taśmowy system seryjnej, wielkonakładowej produkcji w introligatorniach przemysłowych. | Zautomatyzowany, taśmowy system seryjnej, wielkonakładowej produkcji w introligatorniach przemysłowych. | ||
| − | Pierwsze ich zastosowanie miało miejsce po II wojnie światowej, w 1947 roku uruchomiono linię potokową w moskiewskiej | + | Pierwsze ich zastosowanie miało miejsce po II wojnie światowej, w 1947 roku uruchomiono linię potokową w moskiewskiej Wzorcowej Drukarni im. A. Żdanowa oraz leningradzkim Pałacu Druku. W poligrafii polskiej, pod wpływem radzieckich wzorów nowo budowane drukarnie zaczęto wyposażać w linie potokowe. |
Zasadą budowy linii potokowej jest ustawienie maszyn w porządku odpowiadającym ciągowi procesu technologicznego, połączenie ich taśmociągiem lub podajnikiem oraz synchronizacja wydajności poszczególnych maszyn, które zapewniają ciągłość produkcji. | Zasadą budowy linii potokowej jest ustawienie maszyn w porządku odpowiadającym ciągowi procesu technologicznego, połączenie ich taśmociągiem lub podajnikiem oraz synchronizacja wydajności poszczególnych maszyn, które zapewniają ciągłość produkcji. | ||
| − | Linie potokowe na skutek rozwoju technicznego były modyfikowane i dopasowywane dopasowywane do potrzeb konkretnej drukarni. Linie potokowe mogą kompleksowo realizować proces oprawy lub też obejmować fragment procesu, np. linia do obróbki grzbietu i zawieszania okładek. | + | Linie potokowe na skutek rozwoju technicznego były modyfikowane i dopasowywane dopasowywane do potrzeb konkretnej drukarni. Linie potokowe mogą kompleksowo realizować proces oprawy lub też obejmować fragment procesu, np. linia do obróbki grzbietu i zawieszania okładek. Zależnie od rodzaju wykonywanego produktu składają się z różnych maszyn: |
===Linia do opraw twardych=== | ===Linia do opraw twardych=== | ||
Wersja z 21:07, 1 wrz 2021
Spis treści
Linia potokowa
(oprawianie potokowe, agregat do oprawy książek)
Zautomatyzowany, taśmowy system seryjnej, wielkonakładowej produkcji w introligatorniach przemysłowych.
Pierwsze ich zastosowanie miało miejsce po II wojnie światowej, w 1947 roku uruchomiono linię potokową w moskiewskiej Wzorcowej Drukarni im. A. Żdanowa oraz leningradzkim Pałacu Druku. W poligrafii polskiej, pod wpływem radzieckich wzorów nowo budowane drukarnie zaczęto wyposażać w linie potokowe.
Zasadą budowy linii potokowej jest ustawienie maszyn w porządku odpowiadającym ciągowi procesu technologicznego, połączenie ich taśmociągiem lub podajnikiem oraz synchronizacja wydajności poszczególnych maszyn, które zapewniają ciągłość produkcji.
Linie potokowe na skutek rozwoju technicznego były modyfikowane i dopasowywane dopasowywane do potrzeb konkretnej drukarni. Linie potokowe mogą kompleksowo realizować proces oprawy lub też obejmować fragment procesu, np. linia do obróbki grzbietu i zawieszania okładek. Zależnie od rodzaju wykonywanego produktu składają się z różnych maszyn:
Linia do opraw twardych
- maszyna do zaklejania grzbietów
- maszyna do wyokrąglania (profilowania) grzbietów
- maszyna do naklejania kapitałki
- maszyna do naklejania materiałów wzmacniających grzbiet (gazy, papieru)
- maszyna do zawieszania okładek
- urządzenie do wypalania rowka
- prasa do prasowania książek.
Linia do oprawy bezszyciowej
- utrząsarka do wstępnego wyrównania składek
- frezarka
- maszyna zaklejająca grzbiet
- maszyna zawieszająca okładkę
- suszarka
- trójnóż.
Do linii do oprawy klejowej mogła być dołączona maszyna do kompletowania składek.
Linia do oprawiania broszurowego
(maszyna zbierająco-zszywająca, taśmowiec, zeszytówka)
- maszyna do zbierania składek (jedna w drugą, nakładkowania)
- maszyna do zszywania drutem przez grzbiet
- trójnóż.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Maszyny introligatorskie
Grafika
Obrazek 1
Przypisy
- Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 72-80, 95-96.
- I. Pietruczuk, H. Godlewski, W. Jędrych, Technika i technologia introligatorstwa przemysłowego, Warszawa 1985, s. 352-429.
- M.W. Bałandin, Introligatorstwo przemysłowe, Warszawa 1956, s.272-275.
Autor: E.P.
