Obszycie kapitałki: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 23:46, 14 gru 2018

Inne nazwy

dekoracyjne szycie kapitałki

Nazwy w innych językach

ang.secondary sewing, secondary embroidery, niem. die Flechtung

Definicja

Szycie pełniące głównie funkcję ozdobną, wykonywane na rdzeniu, rdzeniach lub bez nich, na szyciu podstawowym lub bezpośrednio na rdzeniu (rdzeniach) lub też rdzeniu owiniętym podkładką lub po zasłonięciu go obleczeniem.

Sposoby dekoracyjnego obszycia kapitałki

Wyróżnia się następujące sposoby prowadzenia nici w danej kapitałce lub jej części: Przeplatanie/szycie we wzór zygzaka ang. chevron (zygzak), twining (przeplatanie)- „szycie” składające się z rzędów jodełek tworzących razem wzór zygzaka. Składa się z osnowy z nici szycia podstawowego (nici pionowe) i wątku z nici obszycia zewnętrznego (nici poziome). Może być wykonane z dodatkowymi rdzeniami lub bez nich. Nici obszycia są krzyżowane ze sobą oraz z nićmi szycia podstawowego, w wyniku czego uzyskiwany jest wzór zygzaka.

Rodzaje przeplatania:

Przeplatanie całkowicie obejmujące (ang. full wrapped twining) ‒ wykonywane z dodatkowym rdzeniem lub rdzeniami. Rdzenie umieszczane są przed szyciem podstawowym i całkowicie zasłonięte nićmi obszycia. W jednej kapitałce może być wykorzystane przeplatanie całkowicie obejmujące (il. 1) i proste lub częściowo obejmujące.

Przeplatanie częściowo obejmujące (ang. partial wrapped twining) ‒ jedna z nici obszycia zewnętrznego jest prowadzona przed lub za szyciem podstawowym i współtworzy wzór kapitałki. W jednej kapitałce może być wykorzystane przeplatanie częściowo obejmujące (il. 2) i całkowicie obejmujące.

Przeplatanie proste (ang. plain twining) ‒ wszystkie nici obszycia (na rysunku biegnące w poziomie) są przeplatane ze sobą oraz z nićmi szycia podstawowego (na rysunku biegnące w pionie). W jednej kapitałce może być wykorzystane przeplatanie proste (il. 3, 3a) i całkowicie obejmujące.

Szycie proste (ang. straight, vertically striped sewing)– szycie będące rezultatem prowadzenia nici pionowo, czyli prostopadle do rdzenia. Może być pojedyncze (ang. single), tj. jeden oplot na składkę (il. 4a) lub zwarte (ang. packed), tj. więcej niż jeden oplot na składkę (il. 4b). Zwykle wykonywano je prowadząc nić na okrętkę lub w ósemkę.

Ścieg dziergany (ang. blanket stitch/buttonhole stitch) - ścieg wykonywany podobnie jak szycie na okrętkę, ale z zazębianiem nici o każdy poprzedni oplot (il. 5). Ścieg ten wykorzystywany jest zwykle jako łączenie krawędzi ucha z obleczeniem w kapitałkach z uchem.

Ścieg krzyżowy (ang. cross-stitch, niem. der Kreuzstich) ‒ szycie tworzące wzór podobny do wzoru jodełki, ale powstałe w wyniku nakładania się nici prowadzonych na krzyż wzdłuż zwykle pojedynczego rdzenia (il. 6).

Ścieg łańcuszkowy (ang. link/chain stitch, niem. Kettenstichheftung, fr. point de chaînette)‒ nieoparte na rdzeniu szycie jedną nicią składające się zazębiających ogniw, stosowane np. w kapitałkach koptyjskich i niektórych karolińskich (il. 7)

Ścieg renesansowy (ang. renaissance embroidery, fr. tranchefile a chapiteau, hol. renaissance-kapitaal) ‒ szycie z nicią prowadzoną prostopadle do rdzenia z wykonaniem stopki, często uzupełnione także o dodatkowe, cieńsze rdzenie (il. 8). Określenie „renesansowy” stosowane jest także w odniesieniu do kapitałek wykonanych w okresach innych niż renesans.

Ścieg w jodełkę (ang. chevron/herringbone sewing, fr. brodée á chevron) ‒ szycie tworzące wzór liter V wchodzących jedna w drugą, wykonywane na dwóch rdzeniach (il. 9).

Tkanie [ang. weaving, warp (osnowa), weft (wątek)] – „szycie” składające się z osnowy z nici szycia podstawowego i wątku z nici obszycia zewnętrznego, najczęściej kolorowego. Nici wątku nie krzyżują się ze sobą i prowadzone są pomiędzy nićmi osnowy pod kątem prostym (il. 10).

Grafika

• 

  il. 1. Przeplatanie całkowicie obejmujące (rys. M. Dorębska)

• 

  il. 2. Przeplatanie częściowo obejmujące (rys. M. Dorębska)

• 

  il. 3. Przeplatanie proste - schemat wykonania (rys. M. Dorębska)

Przypisy

1. Boudalis G., Twined Endbands in the Bookbinding Traditions of the Eastern Mediterranean, 2014
2. Boudalis G., Endbands in greek-style bindings, „Paper Conservator”, 2007, t. 31
3. Greenfield J., Hille J., Headbands: How to Work Them, New Castle 1991.
4. Jäckel K., Alte Techniken des Buchbinderhandwerks in der modernen chriftgutrestaurierung, 2: Das Kapital, „Bibliotheksforum Bayern“, 1975, t. 3, s. 211.
5. Kneep en Binding een terminologie voor de beschrijving van de constructies can oude boekbanden, pod red. Gnirrep W. K., Gumbert J. P., Szirmai J. A., Haga 1992.
6. Scheper K., The Islamic Bookbinding Tradition. A Book Archeological Study, Haga, 2014.
7. Szirmai John A., The Archeology of medieval bookbinding, Hants 1999.
8. Language of Bindings. Dostępny w World Wide Web: http://www.ligatus.org.uk/lob/concept/2952 [dostęp: 30 maja 2017].
9. https://openaccess.leidenuniv.nl/handle/1887/30100 [dostęp: 15 marca 2018].
10. http://www.uni-muenster.de/Forum-Bestandserhaltung/downloads/PaperConservationGlossary.pdf [dostęp: 2 czerwca 2017].
11. http://bookbindingdictionary.com/wiki/index.php?title=Chain_stitch [5 czerwca 2017]

Autor: P.M.