Repusowana dekoracja: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | ==Repusowana | + | ==Repusowana , dekoracja== |
| − | (ang. repoussé ornament) | + | (trybowana dekoracja) (ang. repoussé ornament) |
zdobienia okładzin i grzbietów opraw wykonane złotniczą techniką, polegającą na wykuwaniu na zimno elementów reliefowych w blasze (najczęściej srebrnej, rzadziej złotej lub z innego metalu); często dopracowana techniką tzw. cyzelowania. Powszechna w złotniczych oprawach od późnego antyku do epoki wczesnogotyckiej, w których tworzono nią zarówno ornamenty, motywy zoomorficzne i figuralne, w tym zwłaszcza wizerunki świętych postaci. Ponowny rozkwit tej techniki nastąpił w erze baroku i rokoka (XVII-XVIII w.), których bujne formy ornamentalne skłaniały do pokrywania r. d. całych blach okładzin i grzbietów ksiąg liturgicznych (np. mszałów, ewangeliarzy itp.). W zdobnictwie luksusowych opraw w XIX-XXI w. znaczenie tej techniki wyraźnie zmalało. | zdobienia okładzin i grzbietów opraw wykonane złotniczą techniką, polegającą na wykuwaniu na zimno elementów reliefowych w blasze (najczęściej srebrnej, rzadziej złotej lub z innego metalu); często dopracowana techniką tzw. cyzelowania. Powszechna w złotniczych oprawach od późnego antyku do epoki wczesnogotyckiej, w których tworzono nią zarówno ornamenty, motywy zoomorficzne i figuralne, w tym zwłaszcza wizerunki świętych postaci. Ponowny rozkwit tej techniki nastąpił w erze baroku i rokoka (XVII-XVIII w.), których bujne formy ornamentalne skłaniały do pokrywania r. d. całych blach okładzin i grzbietów ksiąg liturgicznych (np. mszałów, ewangeliarzy itp.). W zdobnictwie luksusowych opraw w XIX-XXI w. znaczenie tej techniki wyraźnie zmalało. | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| + | |||
[[Indeks alfabetyczny]] <br> | [[Indeks alfabetyczny]] <br> | ||
[[Cyzelowana dekoracja]] <br> | [[Cyzelowana dekoracja]] <br> | ||
Wersja z 18:43, 14 lut 2021
Spis treści
Repusowana , dekoracja
(trybowana dekoracja) (ang. repoussé ornament)
zdobienia okładzin i grzbietów opraw wykonane złotniczą techniką, polegającą na wykuwaniu na zimno elementów reliefowych w blasze (najczęściej srebrnej, rzadziej złotej lub z innego metalu); często dopracowana techniką tzw. cyzelowania. Powszechna w złotniczych oprawach od późnego antyku do epoki wczesnogotyckiej, w których tworzono nią zarówno ornamenty, motywy zoomorficzne i figuralne, w tym zwłaszcza wizerunki świętych postaci. Ponowny rozkwit tej techniki nastąpił w erze baroku i rokoka (XVII-XVIII w.), których bujne formy ornamentalne skłaniały do pokrywania r. d. całych blach okładzin i grzbietów ksiąg liturgicznych (np. mszałów, ewangeliarzy itp.). W zdobnictwie luksusowych opraw w XIX-XXI w. znaczenie tej techniki wyraźnie zmalało.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Cyzelowana dekoracja
Liturgicznych ksiąg oprawy
Luksusowe oprawy
Złotnicze oprawy
Grafika
Oprawa złotnicza z m.in. repusowaną dekoracją, prawdopodobnie Niemcy, kon. XVII w., MNWr, Wrocław, fot. A. Wagner
Oprawa złotnicza, srebrna, z dekoracją repusowaną, trybowaną, Prusy, 1710, fot. wg. Ogonowska 1993
Przypisy
- Gradowski 1980, s. 49-51;
- Kozakiewicz 1996, s. 349;
- Krzemiński, Tuchołka-Włodarska 1996, nr kat. 1, 23-28, 32-38 i in.
Autor: A.W.
