Amorek: Różnice pomiędzy wersjami
(→Grafika) |
m (→Amorek: uzupełn. term. ang.) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Amorek== | ==Amorek== | ||
− | (kupidyn, putto, błędnie jako aniołek),(fr. Cupidon, putto) | + | (kupidyn, putto, błędnie jako aniołek),(ang. Cupid, putto; fr. Cupidon, putto) |
Wywodzący się z mitologii antycznej motyw uskrzydlonego, pulchnego chłopca trzymającego łuk ze strzałą, bądź strzelającego z niego (Amor, Eros). Jako złocony wycisk z niewielkiego tłoka ukazywany pośrodku okładzin na oprawach włoskich 2 ćw. XVI w., w tym często dzieł autorów klasycznych sprzedawanych studentom z zagranicy. W zdobnictwie introligatorskim baroku wyparty przez wizerunki aniołka o konotacjach religijnych. Pojawił się ponownie na oprawach rokokowych i klasycystycznych: wkomponowany w bogate kompozycje koronkowe i groteskowe na okładzinach i grzbietach opraw. Odtąd stale obecny m.in. na licznych dziewiętnastowiecznych oprawach wydawniczych romansów, ponadto sztambuchów i pamiętników. | Wywodzący się z mitologii antycznej motyw uskrzydlonego, pulchnego chłopca trzymającego łuk ze strzałą, bądź strzelającego z niego (Amor, Eros). Jako złocony wycisk z niewielkiego tłoka ukazywany pośrodku okładzin na oprawach włoskich 2 ćw. XVI w., w tym często dzieł autorów klasycznych sprzedawanych studentom z zagranicy. W zdobnictwie introligatorskim baroku wyparty przez wizerunki aniołka o konotacjach religijnych. Pojawił się ponownie na oprawach rokokowych i klasycystycznych: wkomponowany w bogate kompozycje koronkowe i groteskowe na okładzinach i grzbietach opraw. Odtąd stale obecny m.in. na licznych dziewiętnastowiecznych oprawach wydawniczych romansów, ponadto sztambuchów i pamiętników. |
Aktualna wersja na dzień 19:48, 3 lut 2021
Spis treści
Amorek
(kupidyn, putto, błędnie jako aniołek),(ang. Cupid, putto; fr. Cupidon, putto)
Wywodzący się z mitologii antycznej motyw uskrzydlonego, pulchnego chłopca trzymającego łuk ze strzałą, bądź strzelającego z niego (Amor, Eros). Jako złocony wycisk z niewielkiego tłoka ukazywany pośrodku okładzin na oprawach włoskich 2 ćw. XVI w., w tym często dzieł autorów klasycznych sprzedawanych studentom z zagranicy. W zdobnictwie introligatorskim baroku wyparty przez wizerunki aniołka o konotacjach religijnych. Pojawił się ponownie na oprawach rokokowych i klasycystycznych: wkomponowany w bogate kompozycje koronkowe i groteskowe na okładzinach i grzbietach opraw. Odtąd stale obecny m.in. na licznych dziewiętnastowiecznych oprawach wydawniczych romansów, ponadto sztambuchów i pamiętników.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Anioł
Aniołek
Putto
Grafika
Przypisy
- Kozakiewicz 1996, s. 13, 339.
- Bologna 1998, s. 104.
Autor: A.W.