Repusowana dekoracja: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
m (→Repusowana (trybowana) dekoracja: uzupełn. term. ang.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Repusowana (trybowana) dekoracja== | ==Repusowana (trybowana) dekoracja== | ||
| + | (ang. repoussé ornament) | ||
| + | |||
zdobienia okładzin i grzbietów opraw wykonane złotniczą techniką, polegającą na wykuwaniu na zimno elementów reliefowych w blasze (najczęściej srebrnej, rzadziej złotej lub z innego metalu); często dopracowana techniką tzw. cyzelowania. Powszechna w złotniczych oprawach od późnego antyku do epoki wczesnogotyckiej, w których tworzono nią zarówno ornamenty, motywy zoomorficzne i figuralne, w tym zwłaszcza wizerunki świętych postaci. Ponowny rozkwit tej techniki nastąpił w erze baroku i rokoka (XVII-XVIII w.), których bujne formy ornamentalne skłaniały do pokrywania r. d. całych blach okładzin i grzbietów ksiąg liturgicznych (np. mszałów, ewangeliarzy itp.). W zdobnictwie luksusowych opraw w XIX-XXI w. znaczenie tej techniki wyraźnie zmalało. | zdobienia okładzin i grzbietów opraw wykonane złotniczą techniką, polegającą na wykuwaniu na zimno elementów reliefowych w blasze (najczęściej srebrnej, rzadziej złotej lub z innego metalu); często dopracowana techniką tzw. cyzelowania. Powszechna w złotniczych oprawach od późnego antyku do epoki wczesnogotyckiej, w których tworzono nią zarówno ornamenty, motywy zoomorficzne i figuralne, w tym zwłaszcza wizerunki świętych postaci. Ponowny rozkwit tej techniki nastąpił w erze baroku i rokoka (XVII-XVIII w.), których bujne formy ornamentalne skłaniały do pokrywania r. d. całych blach okładzin i grzbietów ksiąg liturgicznych (np. mszałów, ewangeliarzy itp.). W zdobnictwie luksusowych opraw w XIX-XXI w. znaczenie tej techniki wyraźnie zmalało. | ||
Wersja z 19:36, 3 lut 2021
Repusowana (trybowana) dekoracja
(ang. repoussé ornament)
zdobienia okładzin i grzbietów opraw wykonane złotniczą techniką, polegającą na wykuwaniu na zimno elementów reliefowych w blasze (najczęściej srebrnej, rzadziej złotej lub z innego metalu); często dopracowana techniką tzw. cyzelowania. Powszechna w złotniczych oprawach od późnego antyku do epoki wczesnogotyckiej, w których tworzono nią zarówno ornamenty, motywy zoomorficzne i figuralne, w tym zwłaszcza wizerunki świętych postaci. Ponowny rozkwit tej techniki nastąpił w erze baroku i rokoka (XVII-XVIII w.), których bujne formy ornamentalne skłaniały do pokrywania r. d. całych blach okładzin i grzbietów ksiąg liturgicznych (np. mszałów, ewangeliarzy itp.). W zdobnictwie luksusowych opraw w XIX-XXI w. znaczenie tej techniki wyraźnie zmalało.
Zobacz też
Cyzelowana dekoracja
Liturgicznych ksiąg oprawy
Luksusowe oprawy
Złotnicze oprawy
Grafika
Przypisy
Autor: A.W.
