Rocaille: Różnice pomiędzy wersjami
(→Przypisy) |
(→Grafika) |
||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
| − | Plik:Rocaille 1.jpg | + | Plik:Roicaille 1, włoska 1782, Bologna 1998, s. 143.jpg | Rocaille na włoskiej oprawie rokokowej z 1782 r., repr. wg: Bologna 1998, s. 143 |
| − | Plik:Rocaille 1b.jpg | + | Plik:Roicaille 2, wiedeńska ok 1747, von Arnim 192, tabl. 112.jpg | Rocaille na wiedeńskiej oprawie rokokowej z ok. 1747 r., repr. wg: von Arnim 1992, tabl. 112 |
| + | Plik:Rocaille 1.jpg | Ornament rocaille na polskiej oprawie rokokowej, 2-3 ćw. XVIII w. | ||
| + | Plik:Rocaille 1b.jpg | Złotnicze zapięcie w formie kartusza z dekoracją | ||
Plik:Rocaille 2b.jpg | Plik:Rocaille 2b.jpg | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Wersja z 21:00, 30 gru 2020
(franc.: ozdobne muszle i kamyczki) typowa dla rokokowych opraw dekoracja składająca się z fantazyjnych, asymetrycznych i postrzępionych motywów inspirowanych małżowinami, muszlami i morskimi roślinami; na formy rocaillowe składa się też koguci grzebień oraz zazwyczaj delikatne i ukwiecone wici roślinne. W ramach niekiedy rozbudowanych kompozycji r. mieszczą się też inne motywy dekoracyjne, jak koncha, kratka regencyjna i groteska (złożone z szeregu motywów figuralnych, zoomorficznych i przedmiotowych). Pojawił się w latach 20-30 XVIII we Francji (koguci grzebień około 1750 r.), jednak największą popularność zdobył w introligatorstwie innych krajów, zwłaszcza Włoch i Niemiec. Elementami r. posługiwano się na dwa sposoby:
1) całościowa dekoracja okładzin skoncentrowana w obramieniu zwierciadła, przenikająca ku jego wnętrzu, lub obejmująca jego całą powierzchnię;
2) wyselekcjonowane (niekiedy pojedyncze i rozproszone) motywy r., lub noszące jego cechy (np. stylizowane wazy, kartusze herbowe) wkomponowane w dekorację innego stylu, np. koronkową, a la fanfare, lub klasycystyczną. Mimo jego niezwykłej żywotności (do końca XVIII w.), w końcu wyparty przez dekoracje klasycystyczne; zyskał ponownie wielką popularność w historyzujących oraz nakładowych oprawach XIX w.; efektowna forma r. sprawia, że jego elementy (czasami znacznie przekształcone) wykorzystuje się w dziełach XX i XXI w.
Zobacz też
Groteska
Koguci grzebień
Koncha
Kratka (siatka) regencyjna
Rokokowe oprawy
Grafika
Rocaille na włoskiej oprawie rokokowej z 1782 r., repr. wg: Bologna 1998, s. 143
Rocaille na wiedeńskiej oprawie rokokowej z ok. 1747 r., repr. wg: von Arnim 1992, tabl. 112
Ornament rocaille na polskiej oprawie rokokowej, 2-3 ćw. XVIII w.
Złotnicze zapięcie w formie kartusza z dekoracją
Przypisy
- EWOK, szp. 2095;
- De Morant 1981, s. 361-362;
- Mazal 1990, nr kat./tabl. 228;
- von Arnim 1992, nr kat./tabl. 112; 118,
- Nixon, Foot 1992, s. 92-94;
- Kozakiewicz 1996, s. 350.
Autor: A.W.
