Pellegrino: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
Linia 1: Linia 1:
==Pellegrino==
+
===Pellegrino===
 +
(właściwie: medaliony w typie Pellegrino)
 +
 
 +
Wyciskane z plakiet, owalne, rzadziej okrągłe lub wieloboczne, medaliony wym. od ok. 45 × 35 mm do ok. 80 × 65 mm, wypełnione maureską lub maureskowo-wstęgowym ornamentem. Niekiedy w centrum medalionu widnieje motyw kaboszonu, rautu, bądź małego pola z dodatkową dekoracją (np. wizerunek all’antica lub personifikacja). Całość zamyka linearna ramka lub stylizowany wieniec laurowy.
 +
Geneza takich motywów wiąże się z wzornikiem graficznym, wydanym w Paryżu w 1530 r. przez Francesco de Pellegrino (od którego przyjęła się nazwa medalionów tego rodzaju). Około poł. XVI w. rozpowszechniły się one w zachodnioeuropejskim zdobnictwie introligatorskim i szybko przeniknęły do Polski, zwłaszcza na orientalizujące oprawy. Stosowane do 2 ćw. XVII w., obok licznych odmian i wariantów medalionów o orientalizującym kształcie i ornamentyce.
 +
 
 +
==Zobacz też==
 +
 
 +
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 +
[[Centre and cornerpieces]] <br>
 +
[[Ćwierćmedalion]] <br>
 +
[[Maureska]] <br>
 +
[[Maureskowo-wstęgowy ornament]] <br>
 +
[[Orientalizujące oprawy]] <br>
 +
[[Schamsa]] <br>
 +
 
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
Linia 10: Linia 25:
 
Plik:Pellegrino 1b.jpg
 
Plik:Pellegrino 1b.jpg
 
Plik:Pellegrino 2b.jpg
 
Plik:Pellegrino 2b.jpg
 +
 +
</gallery>
 +
 +
==Przypisy==
 +
 +
# Schunke 1954, s. 290-303;
 +
# Laucevičius 1976, il. 126-127, 138-147, 149-154 i in.;
 +
# Devaux 1977, s. 84-86;
 +
# Hohl 1989, s. 324-329;
 +
# Pearson 1994, s. 1-17;
 +
# Hohl 2001, s. 12-14;
 +
# Laffitte 2001, s. 40-41;
 +
# Wagner 2016 II, s. 56-57. 
 +
 +
----
 +
Autor: '''A.W.'''

Wersja z 20:39, 30 gru 2020

Pellegrino

(właściwie: medaliony w typie Pellegrino)

Wyciskane z plakiet, owalne, rzadziej okrągłe lub wieloboczne, medaliony wym. od ok. 45 × 35 mm do ok. 80 × 65 mm, wypełnione maureską lub maureskowo-wstęgowym ornamentem. Niekiedy w centrum medalionu widnieje motyw kaboszonu, rautu, bądź małego pola z dodatkową dekoracją (np. wizerunek all’antica lub personifikacja). Całość zamyka linearna ramka lub stylizowany wieniec laurowy. Geneza takich motywów wiąże się z wzornikiem graficznym, wydanym w Paryżu w 1530 r. przez Francesco de Pellegrino (od którego przyjęła się nazwa medalionów tego rodzaju). Około poł. XVI w. rozpowszechniły się one w zachodnioeuropejskim zdobnictwie introligatorskim i szybko przeniknęły do Polski, zwłaszcza na orientalizujące oprawy. Stosowane do 2 ćw. XVII w., obok licznych odmian i wariantów medalionów o orientalizującym kształcie i ornamentyce.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Centre and cornerpieces
Ćwierćmedalion
Maureska
Maureskowo-wstęgowy ornament
Orientalizujące oprawy
Schamsa


Grafika

Przypisy

  1. Schunke 1954, s. 290-303;
  2. Laucevičius 1976, il. 126-127, 138-147, 149-154 i in.;
  3. Devaux 1977, s. 84-86;
  4. Hohl 1989, s. 324-329;
  5. Pearson 1994, s. 1-17;
  6. Hohl 2001, s. 12-14;
  7. Laffitte 2001, s. 40-41;
  8. Wagner 2016 II, s. 56-57.

Autor: A.W.