Tekst źródłowy strony Jaskółczy ogon

==Jaskółczy ogon==
(ang. unsewn binding; niem. armiertes Klebebindung)

Rodzaj oprawy bezszyciowej wykonywanej ręcznie, trwalszy od zwykłej oprawy klejowej. Wykorzystywany dla łączenia w blok pojedynczych kart. 

Na ściśniętym grzbiecie wykonywany jest szereg nacięć w grzbiecie (w tradycyjnej technice podwójnych, ukośnie rozwidlających się, w uproszczonej pojedynczych, prostych), w tak powstałe zagłębienia wprowadza się sznurek i zakleja  klejem o dużym stężeniu (kostnym, dyspersyjnym) cały grzbiet.  

Technika wywodzi się z introligatorstwa rosyjskiego.

==Zobacz też==

[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
[[Bezszyciowe oprawy]] <br>
[[Nacinanie grzbietu]] <br>

==Grafika==

<gallery>
File:Jaskółczy ogon.jpg|Etapy łączenia na jaskółczy ogon: 1- nacięcie rowków, 2- wprowadzenie sznurków, 3- zaklejenie

</gallery>

==Przypisy==
# G. Moessner, ''Buchbinder ABC'',  Bergisch Gladbach 1981, s. 11.
# Z. Zjawiński, Introligatorstwo Warszawa 1967, s. 115-116. 
# Burdett Eric, The Craft of Bookbinding. A practical Handbook, Newton Abbot 1975, s. 305-310.
----
Autor: '''E.P.'''