Big
Z Leksykon oprawoznawczy
Big
(przegniecenie, falc, biga) (ang. crease, scored line; niem. Falz, fr. mors)
1. Załamanie wykonane przez pociągnięcie na materiale szpiczastej końcówki kostki introligatorskiej, noża lub innego narzędzia albo przy użyciu specjalistycznej maszyny → bigówki. Big może wyznaczać złamanie arkusza, grzbiet składki, miejsce otwierania broszurowej okładki lub wieczka pudełka.
2. Rowek wgnieciony w oprawie z wolnym przegubem w kartonie, papierze, tekturze wzdłuż linii przegubu, wyznaczający miejsce ich zginania. Ułatwia otwieranie, gwarantuje proste zgięcie we właściwym miejscu i zabezpiecza przed pękaniem materiału.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Bigowanie
Bigówka
Falc
Autor: E.P.
