Chmurowy ornament

Stylizowane wizerunki chmur/obłoków; najczęściej jako ciąg wijących się po obu stronach osi, naprzemiennych odcinków wstęg z wypustkami oraz dodatkowymi drobnymi motywami pomiędzy zawinięciami (zazwyczaj gwiazdki lub perełkowania). Ukazywane niekiedy w dekoracji opraw gotyckich XV-pocz. XVI w.; najczęściej wyciskane z tłoków (na których widnieje krótki, kilkuchmurowy odcinek ornamentu), a od 4 ćw. XV w. także z radełek. Na pojawienie się ch. o. w introligatorstwie wpłynęły prawdopodobnie ornamenty obramiające gotyckie grafiki dewocyjne; zanikł w początkach XVI w. wraz ze schyłkiem zdobnictwa późnogotyckiego na oprawach.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny

Przypisy

Schwenke, Schunke 1979, tabl. 316;
Karpp-Jacottet, von Rabenau 2000, s. 3, 44.

Autor: A.W.

Chmurowy ornament