Tralka
Z Leksykon oprawoznawczy
Pionowy element balustrady schodów, tarasu, balkonu itp. złożony z jednego lub dwóch gruszkowatych elementów – tzw. lalek (t. jedno- i dwulalkowe), wsparty na bazie i przeważnie zakończony płytą tzw. plinty. W renesansowym i manierystycznym zdobnictwie introligatorskim popularny motyw dekoracyjny, występujący jako →tralkowy ornament, niekiedy też jako rząd t. stojących obok siebie. W dekoracji renesansowych, →architektonicznych opraw krakowskich z 2 ćw. XVI w. spiętrzone t., wyciśnięte z tłoka, imitują trzony kolumn, zakończonych kapitelem (wyciskanym z osobnego tłoka).
Zobacz też
Architektoniczne oprawy
Tralkowy ornament
Grafika
Przypisy
Autor: A.W.