Zapięcia pętelkowe

niem. Schlaufenverschluss) Zapięcie pętelkowe składa się z zaczepu w formie kulistej, bądź owalnej o średnicy ok. od 6-10[mm], mocowanego w krawędzi przedniej okładziny. zaczep najczęściej był wykonany ze stopu metali (mosiądz), ale także z kości, koralików, pereł. Zapinkę stanowi mniej lub bardziej ozdobny sznurek mocowany do tylnej okładziny, który zaczepiano o kulisty bolec. Ten rodzaj zapięcia stosowano w XVI wieku, szczególnie chetnie w żeńskich zgromadzeniach zakonnych Europy Środkowej. (fot. 1)

Grafika

il. 1. Zapięcie petelkowe (rys. Adler G., 2010, s. 2)

Przypisy

Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010.
Banasiak M.,Okucia zabytkowych kodeksów – historia, systematyka, terminologia, zagadnienia konserwatorskie, praca magisterska [promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń, UMK 2020, wydruk komputerowy.
Ciesielczyk M., Metalowe zapinki w książkach. Historia i technika, Praca magisterska [promotor: dr H. Rosa], Toruń UMK, 1999, maszynopis.
Dürrfeld E. B., Mit Haken und Osen. Zur Typenbestimmung von Buchschlieβen des 15. bis 17. [w:] „Restauro”, 1993, nr 6, s. 425 - 429
Encyklopedia wiedzy o książce [red. A. Birkenmajer, B. Kocowski, J. Trzynadlowski], Wrocław, 1971.
Kurpik W, Uwagi o niektórych elementach oprawy i ich roli w ochronie książki, Ochrona Zabytków, 1982, Tom 35 , Numer 3-4 (138-139).
Macchi F., Dizionario Illustrato Della Legature, Milano 2002.
Szirmai J.A., *The Archeology of Medieval Bookbinding*. London -New York 1999.Przypis 1
Zamrzycka J., Introligatorzy toruńscy od XV do XVI/XVII wieku . Typologia cech warsztatowych, praca magisterska UMK, ZKPiS (promotor: dr Małgorzata Pronobis-Gajdzis), Toruń UMK 2012.

Autor: MPG

Zapięcia pętelkowe