Bejce

Bejce

wytrawy (niem. Beizen)

Wodne lub alkoholowe roztwory soli, kwasów, zasad oraz barwników służące do powierzchniowego barwienia drewna, a także skór i pergaminów. Stosowano je zarówno do barwienia powierzchni całej skóry jak i do tworzenia wzorów (marmoryzowania).

Podczas barwienia skór zachodzą reakcje bejc z kolagenem lub garbnikami zawartymi w skórze, które bywają szkodliwe. W wyniku utleniania mogą pojawić się wybarwienia bądź wżery w powierzchni skóry. Do najbardziej rozpowszechnionych bejc należą: soda, potaż, grynszpan, nadmanganian potasu, siarczan żelaza, a także wyciągi roślinne kory, liści, łupin orzechów itp.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Marmoryzowane oprawy

Przypisy

1. Przypis 1

---

Autor: E.P.