Fornir

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 22:02, 2 wrz 2020 autorstwa Agnieszka (dyskusja | edycje) (interpunkcja)

Skocz do: nawigacja, szukaj

Fornir

Cienki płat drewna uzyskany w drodze skrawania, wykorzystywany sporadycznie jako materiał obleczeniowy zarówno w oprawach indywidualnych, jak i wydawniczych (np. Soból i panna J. Weyssenhoffa w wydaniu Gebethnera i Wolffa 1913 oraz katalog działu polskiego na wystawie światowej w Nowym Jorku 1939).

Ze względu na brak elastyczności i kruchość, oprawy oklejone fornirem łatwo ulegają uszkodzeniu. Dla przeciwdziałania szybkiej destrukcji niekiedy fornirem oblekano tylko okładziny, a grzbiety wykonywano z innego materiału. Nieco trwalszy był papier fornirowany (w j. niem. zwany Japan-Holzfurnier).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Materiały obleczeniowe opraw

Grafika

Przypisy

  1. Przyps 1

Autor: E.P.