Papier glansowany

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 16:45, 29 cze 2020 autorstwa Ela (dyskusja | edycje) (Zobacz też)

Skocz do: nawigacja, szukaj

Papier glansowany

(niem. Glacépapier)

Papier dekoracyjny jednolicie zabarwiony o błyszczącej powierzchni.

Uzyskaniu błyszczącej powierzchni mogło służyć kalandrowanie. Większy połysk dawało polerowanie papieru szkłem, krzemieniem lub agatem, zamocowanym w specjalnym urządzeniu, dającym wielki nacisk. Połysk wzmagało woskowanie papieru przed gładzeniem.

Innym sposobem było zagruntowanie papieru klejem skórnym, naniesienie farby i ponowne pokrycie tym samym klejem. Tak przygotowaną powierzchnię papieru poddawano hydrofobizacji przez naniesienie gąbką roztworu ałunu, saletry i octu winnego (w równych częściach). Papier mógł być następnie poddany tłoczeniu faktury, dając papier wytłaczany.

Papiery glansowane były w użyciu w końcu XVIII i na początku XIX wieku, stosowane na wyklejki oraz jako papier obłóczkowy, a nadto do galanterii introligatorskiej i różnych prac amatorskich.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny

Grafika

Przypisy

  1. Sposób farbowania papierów w rozmaitych kolorach, „Piast czyli Pamiętnik Technologiczny”, Warszawa, 1829, t. II, s. 102-113 http://bc.wbp.lublin.pl/dlibra/publication?id=16243&tab=3
  2. Przypis 2

Autor: E.P.